دلیل یادآوری فرهنگ پرافتخار ایرانیان چیست؟

این پژوهشگر تاریخ معاصر در پاسخ به این سوال که «چرا گذشته ایرانیان پی در پی به رخ کشیده می شود؟» نوشته است:
«یادآوری، یک نیاز معنوی است، به خصوص برای جامعه ما که هرم سنی نامتعادلی دارد و جمعیت جوانش با معدل سنی کم، اصلی‌ترین لایه جمعیت را از آن خود کرده است. ویژگی این جامعه ضعف حافظه تاریخی و کم حوصلگی برای دانستن پیشینه‌هاست.چنین جامعه‌ای محو زمان حال خود است و گاه نیم‌نگاهی دارد به آینده. بنابراین یادآوری پیاپی افتخارات گذشته می‌تواند امری طبیعی تلقی شود تا جبران آن ضعف و بی‌حوصلگی را بکند.»
این عضو نخبگان خبر آنلاین در بخش دیگری از یاداشت در جواب به این سوال که «چرا دستان ما از فرهنگ قابل عرضه به جامعه خود و جهان خالی است؟»می نویسد:
ما قدرت عرضة درست فرهنگ خود را نداریم. به عبارت دیگر امکانات لازم را برای گستردن فرهنگ فراهم نمی‌کنیم. بله. هم جامعه نیاز معنوی به تکرار وجود پیشینه پرافتخار فرهنگی دارد و هم دستان ما از عرضه فرهنگ خودی عاجز است. هر دو این پاسخ‌ها حقیقت دارند؛ منتها تشخیص نسبت هر کدام نیازمند بررسی علمی - آماری است که امری است ممکن و شدنی. داشتن پیشینة بلند و پرافتخار فرهنگی یک امتیاز است و برخوردار بودن از فرهنگ به جا مانده از دو پدیده بزرگ انقلاب و جنگ امتیازی دیگر. اما همه اینها، امتیازی کافی برای به سر بردن در زمان حال نیست. وجود هر پس‌اندازی با اینکه سبب دلگرمی است اما آنچه امکان یک زندگی درست را فراهم می‌کند شیوه خرج کردن این پس‌انداز است. شعار پرعمق «گذشته، چراغ راه آینده»ترجمه همین موضوع است که امتیازها و پس‌اندازهای بزرگ گذشته می‌توانند راهبرد زندگی امروز باشند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.