پایگاه اینترنتی لوبلاگ در گزارشی به قلم دانیل لوی نوشت: بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل می تواند به خاطر قرار گرفتن در صدر اخبار جهان و پوشش گسترده خبری سخنرانی اش در کنگره ادعای پیروزی کند. همچنین با وجود شمار زیادی صندلی خالی در کنگره، وی در رساندن پیام خود به گوش مردم جهان توفیق یافته است. سخنرانی وی احتمالاً در اسرائیل آثار مثبت دارد، و چشم انداز انتخاب دوباره وی به سمت نخست وزیری را تحت تاثیر قرار نخواهد داد.
اما شاید همه آنچه گفته شد، تنها اخبار خوب مربوط به سخنرانی اخیر نتانیاهو در کنگره باشد. سخنرانی نخست وزیر اسرائیل هر چند که از نظر بیان ماهرانه بود، اما تلاش وی برای مانع تراشی در دستیابی به توافق هسته ای احتمالی، و توصیفش از ایران پس از توافق هسته ای احتمالی، ارزش تحلیل و بررسی را ندارد. به نظر می رسد نتانیاهو با معطوف کردن تمرکز خود به موضوع پایان توافق هسته ای احتمالی ایران پس از ده سال، تلاش کرده است کنگره را ترغیب به مانع تراشی در دستیابی به توافق کند. در عین حال ظاهراً نتانیاهو خود را برای دوره پس از دستیابی به توافق احتمالی ، و درخواست برای ادامه فشار بر ایران آماده کرده است. ادعای نتانیاهو مبنی بر اینکه ایران پس از ده سال آزادنه می تواند به دلخواه خود برنامه هسته ایش را ادامه دهد، ادعایی گمراه کننده است. ایران (بر خلاف اسرائیل) به عنوان یک عضو پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای(ان پی تی) همچنان مشمول محدودیت هایی خواهد بود که از تولید و توسعه تسلیحات کشتار جمعی جلوگیری می کند. اشکال واکنش نتانیاهو این است که وی درباره مذاکرات، ایران و گزینه های دیگری به جای دستیابی به توافق هسته ای اشتباه می کند. نتانیاهو با اینکه در بخش نخست سخنرانی وی تلاش کرد به دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا پیام صلح و دوستی بدهد، در بخش های بعدی سخنرانیش، با ساده لوح توصیف کردن اوباما، گروه مذاکره کننده وی، و همچنین کل اعضای گروه پنج به علاوه یک به خاطر اینکه فکر می کنند ایران می تواند تغییر می کند و همچنین به خاطر شکست در تضمین دستیابی به توافقی بهتر، حرف خود را پس گرفت. اما نگاهی دقیق نشان می دهد این نتانیاهو است که غیرمنطقی و ساده لوح است. وی از یک سو می گوید رژیم ایران 36 سال است که تغییر نکرده و در ده سال آینده نیز تغییر نخواهد کرد، و از سوی دیگر ادعا می کند رژیم این کشور به قدری در برابر فشارها متزلزل و آسیب پذیر است که در آستانه سرنگونی است. نتانیاهو معتقد است افزایش فشار علیه ایران می تواند موجب دستیابی به توافقی بهتر شود، اما دهه ها مذاکره با ایران حاکی از چیز دیگری است. هر زمان که مذاکرات متوقف شده و تحریم ها افزایش یافته است، ایران ظرفیت غنی سازی خود را افزایش داده و قادر به تضمین شرایط بهتر برای خود بوده است. دستیابی به توافقی که هم اکنون مذاکرات درباره آن در حال برگزاری است، مانع از ادامه این روند خواهد شد.
اما نتانیاهو همچنان راهی را پیشنهاد می کند که حرف زدن از آن آسان است، اما در واقع عملی نیست. نتانیاهو که قبلاً اصرار داشت به مسئله هسته ای ایران جداگانه رسیدگی شود، هم اکنون می خواهد مسائل دیگر از جمله نقش منطقه ای ایران، به عنوان شرایط دستیابی به توافق مطرح شوند. در گذشته که یک پیشنهاد مهم مطرح شد، اسرائیل آن را رد کرد؛ موضعی که نتانیاهو ظاهراً تا امروز بر سر آن است. اجرای طرح مشترک اقدام ثابت کرد که دستیابی به توافق هسته ای با ایران و اجرای آن امکان پذیر است. این موضوع مؤید یکی از دیگر از اشکال هایی است که بر سخنرانی نتانیاهو وارد است. همچنین با اینکه از نقش منطقه ای ایران حمایت نمی شود، تلاش برای اینکه شرارت ها در منطقه به ایران نسبت داده شود، پوچ و بی معنی است. توصیف نتانیاهو از پیامدهای وحشتناک یک ایران هسته ای را باید در کنار حمایت های وی از جنگ عراق که به عقیده وی آثار مثبتی در منطقه خاورمیانه داشته است، بررسی کرد.
تاکید نتانیاهو بر نیات ایران برای نسل کشی خوراک خبری برای 25 هزار یهودی خواهد بود که در امنیت کامل در ایران زندگی می کنند. بزرگترین جمعیت یهودیان منطقه خاورمیانه پس از اسرائیل، در ایران زندگی می کنند. اگر نتانیاهو در جستجوی کشورهایی در منطقه است که سابقه توسعه طلبی دارند، بهتر است نگاهی به تاریخ اسرائیل کند. کنگره و دولت اوباما باید با بی اعتنایی به درخواست نتانیاهو برای در پیش گرفتن خط مشی که راه به جایی نمی برد، در جهت دستیابی به توافقی تلاش کنند که بهترین چشم انداز را برای تضمین محدودیت قابل راستی آزمایی فعالیت های هسته ای ایران ترسیم می کند و همچنین بهترین راه برای منع تولید و گسترش تسلیحات هسته ای، و برقراری ثبات بیشتر در منطقه است. نمی توان ایده ای بدتر از ایده نتانیاهو تصور کرد که سرانجام آن چیزی جز درگیر کردن آمریکا در جنگی دیگر در خاورمیانه نخواهد بود.
4949
نظر شما