در جامعه ما پزشکان همواره دارای جایگاه ویژه ای بوده اند از ابو علی سینا تا به امروز همواره پزشکان حاذق در زمره برجسته ترین افراد جامعه شمرده می شوند و نام آنان در کنار نام بزرگترین افراد تاریخ ساز مطرح می شود.
اما آفت دیگری که جامعه ایرانی که پزشکان نیز از آن مستثنی نیستند را تهدید می کند نخوت علمی است.
تحصیلات آکادمیک و علوم جدید تقریبا در اواخر دوران قاجار و دوران پهلوی اول در ایران آغاز شد و با بسط و گسترش دانشگاهها در داخل کشور به حدی رسید که دانش آموختگان بعضی از رشته ها در داخل کشور توانستند مرزهای علمی را در دنیای علم پشت سر بگذارند.
اما اهمیت علم و دانش در جامعه ایرانی و رقابت نفس گیر خانواده ها برای ورود فرزندانشان به این عرصه موجب ایجاد یک عادت ناپسند در جامعه ایرانی شد که خیلی زود به آفت جامعه روشنفکری بدل شد و آن نخوت علمی بود.
نخوت علمی وقتی اتفاق می افتد که دانش آموخته ای به سبب علمی که آموخته است خود را از مردم پیرامونش جدا انگاشته و دیگران مشتی مردم بی سواد می انگارد که باید از سر ترحم برای آنان کاری کرد .
این عادت بسیاری از روشنفکران و افراد برگزیده کشور را به دلایل خاص اجتماعی به انزوا ، مهاجرت و یا خودکشی رساند.
خوشبختانه جامعه پزشکی از جمله با اخلاق ترین قشر دانش آموخته در کشور بوده و هستند.
کم نبودند و نیستند پزشکانی که در مطب خود اصلا محلی برای اخذ ویزیت نداشتند
نگارنده خود به یاد دارد پزشکی بلند مرتبه وجراح برگزیده دپارتمان جراحی کودک در پاریس در مطب خود در خیابان بهار تهران اصلا محلی برای گرفتن ویزیت نداشت.
اما در میان همان نسل نیز بودند پزشکانی که با وجود دیدن خیل مریض دردمند در اتاق انتظار مطبشان بعد از دیرکرد چند ساعته، بسیار خونسرد اول گلها و گیاهان مطب را آب داده و بعد وارد اتاق معاینه می شدند.
این نشان دهنده تفاوت فاحشی که می توانند دانش آموختگان یک حوزه علمی از لحاظ منش اجتماعی داشته باشند.
سریال در حاشیه مهران مدیری با همه ضعفها و کاستی های فاحشش یک حسن بسیار بزرگ داشت و آن ایجاد نوعی موج در بین جامعه پزشکی برای نگاهی منتقدانه به درون صنف خود بود.
گرچه در همین ایام پخش بسیاری از پزشکان نام آشنای جامعه پزشکی کشور در برابر این سریال موضعی سخت اتخاذ کردند اما با نگاهی به نظریات مردم می توان به این نکته رسید که بسیاری از مواد مطرح شده در این سریال که از طرف دکترهای تقلبی ودربیمارستان خیالی اتفاق می افتد در عالم واقعیت ما به ازا دارد و جامعه پزشکی گرچه خود را از خطا و نقد بری می داند اما باید برای آن فکری کند.
مهران مدیری در برخی از آثار خود نشان مانند شبهای برره و مرد هزار چهره نشان داده است رویکرد ظریف و آگاهانه ای به نقد اجتماعی و بازنمایی برخی خلقیات زشت ما ایرانیان دارد.
باید از قشر دانش آموخته و روشنفکر جامعه توقع داشت با عنایت با جایگاه ویژه طنز و نقد اجتماعی در رسانه های عمومی به جای پاک کردن صورت مسئله و نگاهی از سر غرور و نخوت علمی به ماجرا ،کمی در درون جامعه و روابط افراد دقت کرده و ضعفها را بر طرف کنند چرا که بیمارانی که چشم امیدشان به جامعه پزشکی است قبلا از آن که کیس و مورد خاص باشند انسانند و در مورد رفتاری که جامعه درمانی با آنان دارد قضاوت می کنند.
این قضاوت مبنی اعتماد آینده به جامعه درمانی کشور است نه برداشت هایی که از یک سریال طنز آن هم در زمانی کوتاه می شود.
نظر شما