سفیر جمهوری اسلامی ایران در کویت گفت: گفتمان سیاسی امام راحل(ره) در بستر تحقق 'امت واحده' شکل گرفته است و ایشان همواره بر عنصر وحدت جهان اسلام به عنوان یک نیاز واقعی برای مواجهه با چالش ها و استفاده از فرصت ها تاکید داشته اند.
علیرضا عنایتی روز جمعه به مناسبت بیست و ششمین سالگرد ارتحال ملکوتی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران طی یادداشتی برای ایرنا نوشت : به این ترتیب نگاه امام بر پیشبرد تبلور ایده جهان شمولی اسلامی در ابعاد سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی آن شکل می گیرد و برای تحقق این ایده بر مقوله وحدت به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای دستیابی به اهداف جوامع اسلامی تاکید می نمایند.
وی ادامه داد: امام در همان اوان انقلاب در سال 1359 در جمع عشایر خوزستان و فارس می فرماید: اسلام آمده است تا تمام ملل دنیا را عرب، عجم، ترک و فارس همه را با هم متحد کند و یک امت بزرگی به نام امت اسلامی در دنیا برقرار کند. نقشه قدرتهای بزرگ آن است که قشرهای مسلمان را به اسم ملت ترک ، ملت کرد ، ملت عرب و ملت فارس از هم جدا و بلکه با هم دشمن کنند و این بر خلاف مسیر اسلام و مسیر قرآن کریم است. تمام مسلمین با هم برادر و برابرند و هیچ یک از آنها از دیگری جدا نیست.
سفیر کشورمان افزود: از منظر امام راحل شرحه شرحه کردن جامعه اسلامی در قالب دیدگاهای ملی- قومی و یا مذهبی- طایفی بر خلاف اسلام قلمداد می گردد. البته در این میان وظیفه همگرایی و جهان شمولی فقط بر عهده دولت ها نیست بلکه نهاد های غیر دولتی ، نخبگان و علما باید احساس مسئولیت نموده و در تبلور ایده امت اسلامی و وحدت جهان اسلام همگرا و همصدا باشند.
عنایتی خاطر نشان کرد: در کلام امام (ره) ، وحدت و همبستگی، و اتحاد و همگرایی یک روش برای رسیدن به هدفی متعالی است و در این دیدگاه دولت ها و ملت ها با در پیش گرفتن روش همگرایانه و پرهیز از اختلافات جزئی و تفاوت های محلی راه را برای رسیدن به هدف عالی که همان امت واحده است هموار می نمایند. البته آنچه امام خمینی ملهم از این جهان وطنی مسلمانان و جهان شمولی اسلامی می دانست یک هدف دست نیافتنی نبود.
وی ادامه داد: ایده امت اسلامی به لحاظ نظری کاملا ممکن است ولی از لحاظ عملی به پیش نیازهای دولتی و غیر دولتی احتیاج دارد ولی امروزه دشواری های زیادی برای تحقق این ایده وجود دارد.
عنایتی ضمن برشمردن تعدادی از چالش های فرارو می نویسد: امروزه دسته بندی های ملی و مذهبی و تضعیف جوامع اسلامی به حد اعلای خود رسیده است و البته این روند تفکیکی به همین جا ختم نمی شود و در صورت عدم درمان این درد ، این تضعیف و تفکیک به درون ملت ها و مذاهب راه می یابد و با دسته بندی اقوام و تفکیک مذاهب ، عنصر ضعف و فتور تار و پود جامعه اسلامی را بیش از پیش تضعیف می نماید . از جوامع اسلامی که دقیقا بر خلاف مسیر تحقق 'امت واحده' حرکت می کنند و واگرایی را به همگرایی، تفرقه را به وحدت، مواجهه با چالشها و مخاطرات بیرونی را به درگیری های درونی ترجیح داده اند، چه انتظاری می توان داشت؟
4949
نظر شما