اینجا جنگ هنوز تمام نشده است / مین ها هنوز قربانی می گیرند

حمید احمدی نژاد: استان من نه بزرگراه دارد، نه آزاد راه، نه حتی جاده یک طرفه، در بسیاری از شهرهای آن نیز نه جاده آسفالت، نه امکانات ورزشی، نه سینما، نه کتابخانه وجود ندارد، و نداردهای بسیار دیگری، که استان های جنگ ندیده دارند. بهترین جمله برای آغاز سخن آن است که بگویم در دیار من جنگ هنوز تمام نشده است.
ایلام، مشهور به عروس زاگرس که دیگر سال های سال است بزم و شادی این عروس رخت بر بسته است. ایلام قهرمان، قهرمانی که دهه هاست در گوشه گود نظاره گر است برای کمک هایی که هیچ گاه به آنها جامعه عمل نپوشاندند. دیار من از شمال تا جنوب سخن از دردمندی بسیار دارد، طعم بی مهری را زیاد چشیده است. جنگ بر روی کاغذ و با افتخار و صلابت برای ایران تمام شد ولی آثار آن هنوز نه تنها در کل 430 کیلومتر مرز مشترک ایلام با عراق بلکه در سطح همه استان و با جرات باید گفت در خانه های ایلامی ها رخنه پیدا کرده است. نفوذ و رخنه ای بنام «مین». ابزار جنگی پنهانی که امروز به دلیل تحولات عمده انسانی و جغرافیایی- جاری شدن رودخانه ها، خاک برداری و...- از دل مرز به درون زندگی مردمان ایلام آمده است.
خاطره کشته و زخمی شدن پنج کودک مهرانی، چوپان منطقه چکه موسی، چوپان شهر مورموری و اکنون(مهر94)مرد 43 آبدانانی تنها بخشی از موارد بسیار، آثار بجا مانده از جنگ در این سرزمین است. بنابر آمار از سال 67 تا 91 تعدا 326 کشته و 536 زخمی ره آورد انفجار این دشمن کمین کرده در ایلام بوده است.
می توان گفت تفاوت ایلام زمان جنگ با ایلام اکنون در این است که حالا در ایلام فقط جنگ تمام شده اما همه نشانه های آن زمان هنوز هم وجود دارد. با وجود تلاش های ستودنی و گسترده مسئولین مربوطه و شهادت بسیاری از عزیزان در پاکسازیاین کاشته ها که برداشتشان به قیمت جانشان تمام می شود، اما باید گفت با توجه به این که ایلام از نظر وسعت آلوده ترین استان به مین می باشد و بخش چشم گیری از یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار مناطق آلوده به مین- پایگاه خبری شهدای ایران- این استان هنوز پاکسازی نشده، مردم این دیار در هر قدمی که برمی دارند باید مواظب باشند که آیا زیر پایشان در قدم بعدی این قاتل خفته در خاک منفجر خواهد شد یا خیر؟
دانشجوی دکتری روابط بین الملل اصفهان