به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی؛ فضل‌الله حبیبی سرپرست گروه باستان‌شناسی گفت: پس از بررسی سطحی و گمانه‌زنی‌ها در اطراف محوطه پای دره کامفیروز و تهیه نقشه توپوگرافی یک تپه اصلی (احتمالا قلعه) و آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی نیز شناسایی شد.
این باستان‌شناس دلایل اصلی گمانه‌زنی را گسترش آزادراه شیراز- اصفهان به حریم تل پای دره و همچنین عبور جاده اصلی شیراز به کامفیروز بخشی از محوطه در سال‌های قبل و عبور لوله گاز به بخش کامفیروز اعلام کرد.
حبیبی گفت: برای تعیین عرصه و پشنهاد حریم حفاظتی تل پای دره، تهیه نقشه توپوگرافی از محوطه باستانی و انتخاب و اجرای گمانه‌های آزمایشی و شناخت دوره‌های مختلف تل پای دره با توجه به یافته‌های فرهنگی مدنظر نظر قرار گرفت.
به گفته او، ۷ گمانه ۱ در ۱متر و ۲ گمانه ۲در ۲ متر در محدوده این محوطه باستانی ایجاد و یک تپه به ابعاد ۷۰ در ۶۰ متر که احتمالا آثار یک قلعه مربوط به دوره سلجوقی است، نیز شناسایی شد.
حبیبی گفت: در شمال تپه اصلی (تپه اسلامی) که پس از خاکبرداری شرکت گاز استان فارس آثاری مربوط به دوران مس و سنگ جدید در آن دیده شد، گمانه‌زنی انجام گرفت و یافته‌هایی مربوط به فرهنگ لپویی متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد (دوره روستانشینی جدید) شناسایی شد.
این باستان‌شناس گفت: گمانه‌زنی‌های انجام شده حکایت از یک روستای بزرگ تقریبا ۵ هکتاری مربوط به دوران فرهنگی لپویی و یک تپه اصلی (احتمالا قلعه) و آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی در محوطه پای دره دارد.
او با اشاره به شناسایی یک کف شفته‌ریزی مربوط به فرهنگ لپویی گفت: در بخش شرقی تپه اسلامی به آثار کف سکونتی مربوط به دوره سلجوقی برخورد کردیم و همچنین در قسمت شمالی تل پای دره یک زباله‌دانی مربوط به دوره لپویی شناسایی شد.
به گفته این باستان‌شناس بررسی‌ها و گمانه‌زنی انجام گرفته در تل پای دره سفال‌های دوره فرهنگی باکون الف و همچنین سفال‌های دوره بانش قدیم شناسایی شد.
۴۷۴۷
نظر شما