درباره ی آمریکای لاتین به سیاست سازان کشور

1-با توجه به شرایط و وضعیت چپ گرایان آمریکای جنوبی به ویژه کارکرد نامطلوب در حوزه اقتصادی-در نگرش به آمار و ارقام منتشر شده-پیش بینی می کنم در آغاز موج چرخش به سیاست های تلفیقی-و نه لزوما راست گرایی کامل اما با عناصر قوی راست-قرار داریم،حرکتی به سمت الگوهای توسعه با مشارکت اکثریت مردم به تمام گرایش ها.نوعی ائتلاف کارکردی و نگاه به آینده دراین منطقه در حال اجماع است.واشینگتن یکی از بازیگرانی است که مجدد با نگاهی جدید به منطقه می آید،حیاط خلوتی در کار نیست،خود کشورها در حیاط کنارواشینکتن حضور دارند.
2-در آرژانتین علیرغم سابقه ی طرفداری قوی مردم از پرونیست ها تغییر این شیفت با انتخابات شکل گرفت ومردم با نگاه به اقتصادی بهتر از این تغییر استقبال کردند.
3-در ونزوئلا ترکیب جدید مجلس در انتخابات اخیر پیروزی مخالفان سیاست های سوسیالیستی را رقم زده است.در صورت بازسازی نکردن سیاست داخلی توسط دولت اوضاع برای اولین بار پس از 1998 به راست گرایی چرخش ایجاد خواهدکرد.مادورو هوادار دارد،اما نیمی از کشور.
4-کوبا به سمت بهبود روابط با ایالات متحده با سرعت زیادی در حال حرکت است و مجموع شرایط به نفع سوسیالیست های سنتی فیدلیست و چاوزیست نیست.
5-سیاست خارجی ما باید از هم اکنون با اغماض از روابط ایدئولوژیک و علائق ضد امپریالیستی مشترک ،صرفا بر پایه ی علائق تجاری،فنی،بهداشتی و محیط زیستی با همه ی این کشورها ادامه روابط دوستانه داشته باشد.ما باید تغییر شیفت در این کشورها را به عنوان فرصت بپذیریم و در غیر این صورت مشکلات جدیدی در روابط ایجاد خواهدشد.تغییر در دولت های این کشورها باید با پیام تبریک و استقبال ما همراه باشد