ترن سریع السیر غرب رئیس جمهور تا کجا پیش خواهد رفت؟

رئیس جمهور ایران اکنون می تواند خودرا سیاستمداری خوش شانس معرفی کند. لازم نیست در گروه هواداران داخلی روحانی ویا به دلیل فضای متفاوت و موفقیتی که در سیاست خارجی ایران به وجود آورده الزاما در دسته مدافعان بین المللی او قرار گیریم تا به این خوش شانسی اعتقاد داشته باشیم.ابتدا یک پیروزی چشمگیر در انتخابات ریاست جمهوری سال 2013،سپس شروع مذاکرات اتمی و به نتیجه رساندن تعجب آور آن، آنگاه موفقیت در بستن پرونده های تحریمی علیه کشورش و اینک استقبال بی نظیراز اودر اروپا. بسیار خب؛این برای یک سیاستمدار نوگرا که به قول ایرانی ها مجبور است روی طناب باریک بدون حفاظ راه برود،چیزی بیش از خوش شانسی تلقی و نشان می دهد رئیس جمهورواقع گرا و متفاوت ایران بیشتر از تصورات اولیه یی که در باره او وجود داشته از توانایی های بالقوه و قابل اتکایی در ساختار سیاسی ایران که تاکنون ناشناخته مانده بود برخوردار است.
خوش شانسی های روحانی البته مانع برای او مصون نگه داشتنش از حملاتی که در آینده با آن مواجه خواهد شد نیست.کما اینکه علی رغم عبور موفقیت آمیز از بسیاری موانع داخلی و خارجی ، حملات علیه او نه تنها کاهش نیافته بلکه بر دامنه آنها افزوده شده است.با توجه به ضرورت حل پرونده اتمی ایران و هم زمان رفع مناقشات در عرصه بین المللی به عنوان کلید اصلی حل بسیاری از معضلات داخلی که آقای روحانی دردوران مبارزات انتخاباتی بر آنها تاکید ووعده رفع آن را داده بود ،اکنون به وضوح مشاهده می شود رئیس جمهور ایران فصل سخت دوران ریاست خود را تقریبا و نه تحقیقا سپری و ایران را در یک موقعیت بین المللی ، متفاوت تر از آنچه طی حداقل 12 سال گذشته شاهد بودیم قرار داده است. اما فکر می کنم بیش از خود پرزیدنت روحانی ،این مخالفان کارکشته او هستند که به اهمیت اقدامات آقای رئیس جمهوروقوف یافته اند. به عنوان نمونه،آقای روحانی اواسط ماه جولای سال گذشته در بیان تاثیر ویرانگر تحریم ها بر اقتصاد و زندگی مردم ایران که محمود احمدی نژاد از آنها حمایت می کرد یا آورد شد"تحریم ها حتی تامین آب آشامیدنی را با مشکل روبرو کرده است".مثال روحانی گرچه به تحریم تاسیسات فنی تامین آب آشامیدنی اشاره و به نوعی اصلاحات عمومی او را مشروع و برای مردم هم مثالی قابل فهم و پذیرش بود، اما این منتقدان بودند که بیش از هرکسی منظوررییس جمهورروحانی را متوجه و از سخنانش برآشفته شدند.به همین دلیل به باور من اگر بتوان تنها یک فصل مشترک میان آقای رئیس جمهور و مخالفان کارکشته اش پیدا کرد،همین برداشت مشترک آنها از اهداف و نیات آقای روحانی است.
یک تحلیل گر امور ایران در موسسه چاتم هاوس می گوید" اکنون آنچه بیش از هر چیزی توجهات را به سوی خود جلب کرده اعتماد به نقش پرزیدنت روحانی و تاکید او بر ادامه و اجرای برنامه هایی ست که به درست بودنشان ایمان و وعده آنها را به مردمش داده است . روحانی از ابتدا می دانست چه می خواهد و اکنون تقریبا همه آنها را به دست آورده. او خود فردای اجرای توافق اتمی طی سخنانی در تهران به صراحت بر این نکته تاکید کرد ".
سفر رئیس جمهور ایران به اروپای غربی را از همین زاویه بسیار مهم تداوم سیاست تعامل با جامعه بین المللی باید مورد ارزیابی قرار داد. شاید از جنبه اقتصادی، این سفر برای مردم ایران از اهمیت زیادی دستکم به لحاظ روانی برخوردار باشد - که هست.یک فروشنده لوازم خانگی در مرکز شهر تهران می گوید" 2 روز است فروشی نداشته، اما اصلا نگران نیست . اقدامات و رفتار دولت، او را امیدوار کرده و خوشحال است".
شخصا فکر میکنم حضور رئیس جمهور ایران در قلب اروپا از اهمیت سیاسی و روانی بسیار استراتژیک و تعیین کننده یی برخوردار است که مسائل اقتصادی تنها بخش کوچکی از آن را تشکیل می دهد.حضور او در ایتالیا و سپس فرانسه بی شک تاثیرات موجی غیر قابل کنترلی مثبتی برای ایرانیان به همراه خواهد داشت. در میان سیاستمداران و مردم اروپا ضرب المثلی وجود دارد که می گوید" فرانسه قلب سیاسی اروپاست". یک دیپلمات نزدیک به فابیوس نیز می گوید" ما خوب میدانیم چرا رئیس جمهور ایران فرانسه برای سفر انتخاب کرده است". مقامات دفتر وزیر خارجه ایران در تهران هم به طنز می گویند" اکنون با مشکل بسیار بزرگی روبرو شده اند که بعضا سبب دلخوری مقامات دیپلماتیک شده. نمی دانند چگونه این همه تقاضا برای سفر به تهران و ملاقات با آقای ظریف را تنظیم کنند!".
نمی توانم به این سوال پاسخ روشنی بدهم؛دستکم اکنون!:" اما آیا ابعاد و دست آوردهای این 2سفر سیاسی بسیار حساس و کلیدی در تحلیل نهایی قرار است در اروپا محدود بماند؟ وبلیط ترن   رئیس جمهور ایران فقط برای تورهای اروپایی رزرو شده است!؟.matinmos@gmail.com