تروریسم ،دهکده جهانی و بنی آدم اعضای یک پیکر

دیر زمانی بود که اکثر مردم دنیا با آمدن نام بروکسل به یاد شکلات های معروف این شهر کامشان شیرین می شد ؛ پایتخت کشوری که جنجالی ترین اتفاقش حوادثی بود که برای "تن تن و میلو" آن هم در ذهن "هرژه" می افتاد.
اکنون اما تروریسم کاری کرده است که دیگر همه نشانی بروکسل را می دانند چنان که نشانه بغداد و دمشق را.
امروز دیگر بروکسل نیز در آتشی می سوزد که هرم آشنایی دارد و از دردی می گرید که روزی ما را نیز گریانده است.
تروریسم که با دوبال نابرابری رفاه و تعصبات مذهبی، در آسمان شمال آفریقا و خاورمیانه پر گرفته است اینک با بادی که فرصت طلبان و جاهلان زیر بالش زدند تمامی اوراسیا را زیر پر دارد و هر جا که اراده کند فضله میریزد.
این اتفاق در جایی می افتد که از 5 هزار سال قبل سهمی تمام در تولید تمدن و فرهنگ جهانی داشته است.
اروپا که همواره به عنوان زیباترین محصول تمدن بشری گل سرسبد جهان بود از تکنیک و هنر و زیبایی ،هم اکنون ارث نامبارک خود را از گهواره ی تمدنش می برد. و خاورمیانه که تقریبا 80 در صد مذاهب جهان را برای تحکیم اخلاق و انسانیت در خود پرورانده است هم اکنون به عنوان برادر بزرگ تمام قاره های جهان از آتش تعصب نژادی و مذهبی می سوزد.
این حوادث نشانگر این است که تمامی جهان درکوچکترین اتفاقات دورترین نقطه از دنیا سهیمند؛چون بنی آدم سعدی که اینبار در درد و مشکلات اعضای یک پیکر شده اند.
در حقیقت هیچ سیاستمداری در هیچ گوشه از دنیا نمی تواند از تروریسم و تعصبات کور مذهبی یک ملت و دو ملت به نفع اهداف کوتاه مدت استعماری سو استفاده کند.
غول تروریسم جن علی بابا نیست که چون از چراغ بیرون آید دوباره به اذن صاحب به درون چراغ برگردد.
حوادث بروکسل و پیش از آن پاریس و ......پیش از همه باید زنگ را برای سیاستمداران و دست اندرکاران سیاست جهانی به صدا درآورد که هیچ کس نمی تواند در برج عاج امنیت و مرزهای مطمئن خود بنشیند و برای جن زدگان وادی سبوعیت ،ورد سلامت بخواند و و شدیدا و قویا محکوم کند.
تروریسم اکنون چون ویروس اچ آی وی در دهه هشتاد ،غولیست که نژاد و مذهب و کشور نمی شناسد و اگر ریشه های آن در هر یک از کشورهای مبدا و مقصد خشکانیده نشود تمامی اعضای بشریت را در آینده ای نزدیک به باد فنا می دهد.
ریشه های که از زمین تعصب، منیت ، غرور ، دروغ ، نابرابری وشکاف طبقاتی آب می خورد.