روایت سفر خانم توریست ماجراجو به ایران؛ او با ماشین آدم‌های غریبه از هلند تا ایران آمد!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ برگوت در گزارشش نوشته است؛

تاکنون به کشوری نرفته بودم که تصورات قبلی من از آن با حقیقت فاصله بسیار زیادی داشته باشد. هیچ جنگی در ایران نیست، به طور کلی این کشور امن است و استانداردهای زندگی در ایران با اروپا قابل مقایسه است. معماری ایران جذاب است، مناظر متنوعی دارد و مردم ایران بهترین هستند.

آنها به شکل غیر قابل باوری مهربان و دوستانه هستند و همچنین اشتیاق دارند که با خارجی با لیوانی چای ملاقات کنند. ایران واقعا یک کشور حیرت آور است.

با این وجود چه زن باشید چه مرد سفر زمینی با افراد ناشناس در ایران یک چالش است. وقتی که شما از مرز ارمنستان یا ترکیه وارد ایران شوید، ده ها نفر با خودرو برای شما متوقف می شوند، اما خیلی سخت است که متوجه شوید آیا شما را به آخرین ایستگاه اتوبوس می برند یا نه.

چیز دیگری که سفر زمینی با افراد ناشناس را در ایران سخت تر می کند، این است که به جای نشان دادن علامت خاص اینکار، باید دست خود را تکان دهید تا خودرویی را نگه دارید. حتی انجام این کار به عنوان یک زن در ایران سخت تر است.

چرا به عنوان یک زن با افراد ناشناس سفر زمینی می‌کنی؟

مردم ایران بسیار مهمان نواز هستند و همیشه آماده این هستند که به یک زن یا یک مرد در مواقع نیاز کمک کنند. اما توضیح دادن اینکه شما نیازی ندارید اما می خواهید کنار اتوبان یا جاده ها بایستید و زمینی با فرد غریبه‌ای سفر کنید کار سختی است. در روز هایی که من همراه یک زن دیگر که توریست بود سفر می کردم، مردم می گفتند این کار خطرناک است؛ آنها ما را به ایستگاه اتوبوس، تاکسی و ... می بردند.

اما برعکس در هنگامی که یک توریست مرد هم با ما بود مردم ما را در کنار اتوبان ها پیاده می کردند و به ما اجازه می دادند به این نوع سفر خود ادامه دهیم. در آن هنگام تعداد دفعاتی که به ما می گفتند این نوع سفر خطرناک است از 10 بار به یک بار کاهش پیدا کرد، به نظرم این فقط یک تبعیض جنسیتی را نشان می داد.

اما من به عنوان یک زن مستقل که به این نوع سفر از هلند تا ایران آمدم چه کاری باید انجام دهم؟

مردم ایران در واقع نگران توریست های زن پر ماجراجو هستند، ایران در واقع بسیار امن است. معمولا بزرگترین چالش برای زنانی که به این شکل سفر می کنند تمایل جنسی از سمت یک مرد ناشناس است. اما در ایران این مسئله بزرگتری نسبت به هر کشور دیگری که در آن سفر کرده بودم، نبود. حقیقت این است که مردهای ایرانی بسیار مودب هستند، فاصله خود را حفظ می کنند و به طور کلی بسیار قابل اعتماد بودند.

به هرحال قطعا وقتی به عنوان یک زن تنها سفر می کنید باید اقدامات پیشگیرانه ای انجام دهید، اما در طول 31 روزی که به ایران سفر کرده بودم هیچ وقت احساس ناامنی نکردم.

سفر زمینی با افراد ناشناس در ایران

اتفاق خوب این است که وقتی به خانه کسی در ایران دعوت می شوید نگران این نیستید که ممکن است با یک مرد ناشناس تنها باشید، چون اساسا همه در این کشور به همراه خانواده شان زندگی می کنند.

در اولین روزهای سفرمان به ایران مرد جوانی من و دوستم لنا را به محل کارش دعوت کرد. این یکی از ده ها دعوتی بود که ما قبول کردیم. بعد از مدتی که وارد خانه شدیم افراد دیگر خانواده هم آمدند، ما با هم غذا خوردیم، به سه زبان فارسی، ترکی، انگلیسی با هم ارتباط برقرار کردیم و عکس های زیادی گرفتیم.

من مادربزرگ های ایرانی را بیشتر از هرچیزی تقدیر می کنم. غذاهای ایرانی بسیار خوشمزه هستند و با این وجود که من گیاهخوار هستم، مردم بیشترین تلاش خود را کردند تا یک ظرف غذای ایرانی بدون گوشت درست کنند.

یک بار دیگر ما در یک ناکجا آباد دنبال خودرو برای سفر بودیم که پلیس آمد. آنها از ما پرسیدند که چه کاری انجام می دهیم و آیا کمک نیاز داریم. ما هم سعی کردیم به آنها بگوییم هیچ مشکلی وجود ندارد و می توانند بروند. درست لحظه ای که فکر کردیم موفق شدیم و پشت یک وانت سوار شدیم، سروکله پلیس دوباره پیدا شد. آنها ما را از خودرو پیاده کردند و پاسپورت های ما را نگاه کردند. آنها که به اشتباه نگران ما شده بودند و می خواستند به ما کمک کنند ما را به شهری در آن نزدیکی بردند و از آنجا با اتوبوس ما را به تهران فرستادند.

خوشبختانه این بدترین شرایطی بود که من در آن قرار گرفتم، پس از آن با یادگرفتم چگونه هدفم را توضیح دهم تا به سفر زمینی با غریبه‌ها ادامه دهم.

منبع: هافینگتون پست / 11 جولای 2016/ مترجم: نیو صدر

47237