چرا باید با پزشک متخلف برخورد کرد؟

به بهانه اتفاقات پیش آمده درباره عباس کیارستمی و هجمه ای که پزشکان نسبت به هنرمندان وارد کرده اند و به خصوص جمله ای که در متن محمد شیروانی در ملاقات با کیارستمی بود، تحت این عنوان که «او را نشناخته بودند»، خاطره ای به یاد آوردم که اشکالات موجود در روند حقوقی  نحوه رسیدگی به تخلفات پزشکان را نشان می‌دهد. سال 63 که به عنوان داديار دادسراى شهرستان اصفهان فعالیت داشتم گزارش شکایتی از یک پزشک زن به دادسرا ارائه شد تحت این عنوان که زن بارداری به خاطر سهل انگاری پزشکان یک بیمارستان فوت شده است. صاحب اين قلم در مرحله اجرای قانون با مطالعه گزارش های بالینی بیمار فوت شده متوجه شدم که برخلاف تذکرات سرپرست دفتر پرستاری بیمارستان، خانم دکتر در حال تلفن زدن به دوستانش بوده و بدون مراجعه به بیمار از معاینه بالینی و حضور بالای سر بیمار خودداری کرده و بیمار به این دلیل فوت کرده است. بنده به عنوان قاضی وقت دادسرا و مسوول پرونده قرار قانونی مقتضى برای این پزشک صادر کردم و حتی ایشان را روانه زندان کردم اما پزشکان معروف و نامی شهرستان اصفهان با مراجعه و تجمع در اتاق دادستان وقت، نسبت به اقدام اينجانب معترض شدند و در ساعات بعدازظهر که دادستان سرپرست دادسرا محسوب می شود با اصرار پزشکان مبنی بر این که زندانی شدن این خانم به صلاح نیست دستور آزادی ایشان با سپردن قرار صادر شد.به اعتقاد من اگر نحوه رسیدگی به تخلفات پزشک معالج عباس کیارستمی محدود به سازمان نظام پزشکی و از باب تخلفات انتظامی باشد و همچون قضیه ای که اينجانب شخصا با آن برخورد کردم برخورد قانونی لازم با پزشک متخلف صورت نگیرد همواره باید شاهد تهديد جان عزيز شهروندان   این سرزمین اعم از نامدار و غير نامدار باشیم.

به عنوان یک دلسوز نظام و حقوقدان استدعا دارم در مواردی که مسائل این چنینی پیش می آید ضمن توجه به مطالبه به حق افكار عمومى و البته فارغ از جوسازی ها و حواشی در صدد اصلاح ساختار نظام نحوه تعدیل و مجازات پزشکانی باشند که با تقصيراتشان حيات شريف انسانى را تهديد كرده و بعضا رفتن به مسافرت و انجام امور شخصی را به اهتمام به وظایف قانونی، تخصصی و وظیفه اصلی خود ترجیح می دهند.

خوشبختانه تعداد پزشکان معتمد، دلسوز و شرافتمند که همه اوقات خود را با عشق وافر صرف مراقبت و معالجه بیماران می کنند کم نیستند، اما کسانی که از این نوع درد دل ها و گلایه های دلسوزانی مانند داریوش مهرجویی عزيز برآشفته می شوند شایسته است که به حقیقت ماجرا و نفس و ذات وظیفه خطیر پزشکی و طبابت اهتمام ورزند و به قول مثنوی در زمره آنانی نباشند که:

«شه طبیبان جمع کرد از چپ و راست / گفت جان هر دو در دست شماست

جان من سهلست جان جانم اوست/ دردمند و خسته‌ام درمانم اوست

هر که درمان کرد مر جان مرا/ برد گنج و در و مرجان مرا

جمله گفتندش که جانبازی کنیم/ فهم گرد آریم و انبازی کنیم

هر یکی از ما مسیح عالمیست / هر الم را در کف ما مرهمیست

گر خدا خواهد نگفتند از بطر/ پس خدا بنمودشان عجز بشر»

العاقل یکفی بالاشاره

*وکیل دادگستری