به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ،وی متولد۶ مهر ۱۳۰۹ در دروله سفلی،پاوه با نام اصلی حسین عثمانی،ایرانیِ کردتبار از طایفه امامی است که هنگام شکار یک پایش گلوله خورد و بعداً نیز قطع شد و با همان یک پا در مدت ۱۹ سال با یک کلنگ،غار سنگی در روستای و منطقهٔ توریستی میگوره از توابع شهر بانه‌وره ساخته و کنده است،به همین خاطر نیز به او لقب فرهاد دوم یا فرهاد ثانی داده‌اند.
حسین کوه کن یا خالو حسین پهلوان گمنام و بی ادعایی است که با وجود معلولیت، بر سختی و مصائب روزگار و طبیعت غبله کرده و بنای استوار و تاریخی که هرگز نمونه ای از آن وجود نداشته را در انداخته است.
با ورود حسین به میگوره گویا سرنوشت فصل جدیدی را برای وی رقم زده است و می خواهد به پاس سختی های که کشیده و خواهد کشید نامش را در ذهن جهانیان جاودانه کند.
حسین در سال ۵۷ با جسمی معلول،یک کلنگ و بیل شروع به تراشیدن دل صخره می کند تا در بی کسی و برای خود کاشانه ای مهیا کند.
وی ۱۹ سال از عمر خود را برای ساخت خانه اش صرف می کند و هیچ گاه در طول این ۱۹ سال ناامید نمی شود و کار را رها نمی کند و جالب آنکه تمام این مدت این کار رابا یک کلنگ و بیل انجام داده است. کلنگی که خود او آن را بسیار دوست می داشت و اعتقادتش برآن بود که جنس کلنگش از الماس است.
در طول این ۱۹ سال حسین از دل صخره ای سفت و محکم برای خود خانه ای مجهز شامل چندین اتاق، حمام ، راهرو و ... می سازد.
مشکلات و سختی های پیش آمده حسین را از یاد خدا و معاد نبرده و وی در خانه ی خود و در دل صخره برای خود قبری می سازد تا که بعد از مرگش در بی کسی خود در آنجا آرام بگیرد.
پس از اتمام کار حسین تصمیم می گیرد خانه اش را دو طبقه کند اما به گفته خویش کلنگش را می دزدند و ۱۰ سال بعد آن را باز می یابد اما دیگر رمق و توانایی ادامه کار از حسین پا به سن نهاده گرفته شده بود.
خالو حسین کوهکن سال گذشته در شهربانه وره دچار شکستگی لگن می شود که پس از دوران سخت بیماری سرانجام در سن ۸۶ سالگی بر اثر کهولت سن صبح امروز ۵ مرداد ۱۳۹۵ دار فانی را وداع میکند.
گزارش از میلاد یوسفی
46
نظر شما