آرامش روحانی در مقابل عصبانیت منتقدان دلواپس

لیلا چرمچیان: تقویم انتخابات نشان می‌دهد کمتر از یکسال تا پایان دوره اول ریاست جمهوری حسن روحانی زمان باقی است، همین زمان کوتاه باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم می‌تواند دلیل خوبی باشد برای تخریب وجهه رییس جمهور از ناحیه کسانیکه از روز اول مستقر شدن او در پاستور سودای یک دوره‌ای کردن ریاست روحانی بر دستگاه اجرایی را در سر داشتند.

چنانچه عرصه سیاست داخلی ایران هفته جاری را با شوک ریختن قبح توهین به رییس جمهور از ناحیه دو تن از چهره‌های سیاسی آغاز کرد؛ حمید روحانی و آیت الله علم الهدی اواخر هفته گذشته با ساده لوح و خیانتکار خطاب دادن رییس جمهور و مقایسه منش او با برخی چهره‌های منفور تاریخی چون "عمر و عاص" و "بنی صدر" پرده‌ای دیگر از بداخلاقی سیاسی را به نمایش گذاشتند، امری که به اذعان بسیاری مصداق باید ریشه آن را در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده دید.

حمید روحانی در سخنانش به صورت تلویحی حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران را با «عمروعاص» مقایسه کرد و در هتاکی به رییس دولت تا آنجا پیش رفت که عنوان کرد« آقای روحانی به جرم خیانت به کشور و دروغ و دوری از ولایت باید محاکمه شود.»

البته این تمام ماجرای توهین به رییس جمهور در هفته گذشته نبود آیت‌الله علم‌الهدی در خطبه‌های نماز جمعه مشهد گفت: «این آقای ساده‌لوح می‌گوید «ما با برجام عزت پیدا کردیم»! چه عزتی؟  این‌که شرکت مدلینگ ایتالیایی بیاید دختران و زنان‌تان را هرزه کند، جوانان‌تان را فاسد کند و این‌جا را بازار ترویج جنس‌های بنجل‌شان قرار دهد، این واقعا عزت است؟ این عزتی است که در برجام پیش بردید؟ چرا این دستگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان عظیم خارجی حاضر نیستند بیایند این‌جا سرمایه‌گاری کرده و بیایند این‌جا به شما جنس تحویل دهند؟»

جرمی که باید جدی گرفته شود

هر چند حمله به دولت و رییس وقت آن چند ماهی است که در دستور کار طرفداران یک دوره‌ای شدن ریاست جمهوری روحانی قرار گرفته است اما ظاهرا این حملات آنطور که طراحان آن مد نظر داشتند به نتیجه منتهی نشده است، همان‌هایی که در تلاش بودند با بحران آفرینی برای دولت در سال آخر دوره اول حضورش در پاستور، رییس دولت و دیگر دولتمردان را به مرز عصبانی شدن و ورود به حاشیه‌ها بکشانند اما امروز خود آنقدر عصبانی هستند که به هتاکی نسبت به رییس جمهور روی آورده‌اند امری که مطابق ماده 609 قانون «مجازات اسلامی» جرم تلقی می‌شود و ماده یک قانون «جرم سیاسی» نیز ارتکاب کننده این فعل را مجرم سیاسی معرفی کرده است.»(اینجا)

آرامش روحانی در مقابل عصبانیت منتقدان دلواپس

اگرچه توهین به رییس جمهور مطابق قانون مجازات اسلامی جرم و مرتکب آن بر اساس قانون جرم سیاسی مجرم شناخته می‌شود اما مشخصا درباره توهین‌های اخیر به رییس جمهور بعید می‌رسد از سوی وی شاهد عکس‌العملی از جنس رفتار مخالفانش باشیم؛ چراکه منش چند ماه اخیر حسن روحانی نشان داده که وی کمترین تمایلی به ورود به وادی دعواهای سیاسی و میدانی که رقیب برای ضربه زدن به او تدارک دیده ندارد.

چنانجه حسن روحانی که اخیرا از قاب تلویزیون با مردم گفتگو کرده بود، زمان مصاحبه خود را صرف ارایه گزارش از عملکرد دولتش کرد. وی کمترین روی خوش را به تحلیل‌هایی که بر مبنای آن پیش بینی می‌شد رییس جمهور قرار است به تخریب ها پاسخ دهد نشان نداد و بدیهی است شخصیتی با این منش در مقابل توهین های برخی چهره های سیاسی نظیر علم الهدی و حمید روحانی که شخص وی را مستقیم خطاب قرار دادند واکنش نشان نمی دهد، اما شاید لازم باشد مدعی‌العموم در مقام دفاع از رییس جمهور منتخب مردم وارد عمل شود.

چنانچه شیخ حسن روحانی نیز در دیداری که اخیرا با استانداران داشت بر حاکمیت نظم عمومی و امنیت سیاسی برای فعالیت جناح‌ها و احزاب سیاسی در چارچوب قانون و اخلاق تاکید کرد و گفت: «تخریب، افترا، دروغ و تشویش اذهان عمومی، حرام و جرم است.» سخنانی که گرچه جریانات سیاسی را هدف قرار داده بود ولی به نحوی درخواست رییس دولت از قوه قضا برای برخورد با تخریب ها و افتراهایی بود که طی ماه های اخیر شدت گرفته اند.(اینجا)

امری که صریحتر از سوی اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری مطرح شده است، وی در تبیین موضع حسن روحانی به توهین‌های مطرح شده که بعضا از محل تریبون‌های رسمی صورت می گیرد، عنوان کرده: «تلاش این بوده که حتی الامکان موضوع وارد پیگیری قضایی نشود الا در مواردی که به طور آشکار به آقای رییس جمهور و اعضای دولت اهانت صورت گیرد. در چنین مواردی حتما معاون حقوقی از طریق دستگاه قضایی پیگیری می کند.انتظار از دستگاه قضایی این است که در این موارد خیلی منتظر شکایت معاونت حقوقی رییس جمهور نباشد، رییس جمهور مقام دوم کشور است و حریم و حرمت رییس جمهور باید رعایت شود. اگر کسی اهانت کند دستگاه قضایی و دادستان بدون شکایت دولت برخورد می کند. ولی تصمیم گرفتیم که معاون حقوقی رییس جمهور هم حتما این موارد را پیگیری کند. (اینجا)‌

رحمانی فضلی وزیر کشور و جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی در واکنش به توهین نسبت به رییس جمهور به این توصیه بسنده کرده که «اتهام‌زنندگان به رییس‌جمهور حاشیه‌سازی را کنار بگذارند. مردم می دانند هدف این اتهامات چیست.«(اینجا)

انتخابات اردیبهشت 96؛پشت پرده تخریب‌ روحانی است؟

هدف تخریب کنندگان از شدت بخشیدن به هجمه ها علیه رییس دولت مستقر، اما بدون شک انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم است، آنچنان که به گفته مسعود پزشکیان از نواب رییس مجلس شورای اسلامی  تخریب‌کنندگان روحانی هدف‌شان این است که روحانی برای بار دوم رییس‌جمهور نشود، ولی رفتارشان نتیجه عکس خواهد داد.(اینجا)  شاید دلیلش این باشد که مردم می‌دانند روحانی در چه شرایطی کار دولت یازدهم را آغاز و با پرهیز از هرگونه بزرگنمایی به رفع موانع به ارث مانده از دولت‌های نهم و دهم همت گماشت.

امری که معاون اول  روحانی  در مورد آن در صفحه اینستاگرامش نوشت «حقیقتا این روزها دکتر روحانی مظلوم واقع شده است. این حجم بالای از هجمه ها و تخریب ها آن هم از تریبون های رسمی علیه شخص دوم کشور و رئیس جمهوری که بزرگترین گره ها را از کار کشور باز کرد در طول تاریخ ایران بی سابقه است.»(اینجا)   

حمله به دولت تا روز انتخابات

زیر سوال بردن عملکرد دولتمردان و شخص رییس جمهور از ناحیه اموری که آنها در آن زمینه کارنامه موفقی از خود به نمایش گذاشته‌اند از جمله روش‌هایی است که ظاهرا تا انتخابات ریاست جمهوری آینده رقیب قرار است رقبا و منتقدان دلواپس خیلی به آن متوسل شوند تا به زعم خود روحانی را به زمین بزند، اما این اقدامات جزء آن دسته اموری است که جز تشویش اذهان عمومی و مخدوش کردن فضای رقابت سیاسی سالم در جامعه نتیجه‌ای دربرنخواهد داشت. رسول منتجب‌نیا در این زمینه با تصریح به اینکه بیان این اظهارات در این مقطع موجب مشوش کردن اذهان عمومی می‌شود، یادآور می شود: چرا هیچ کس نیست با القای این شبهات برخورد کند؟ عده ای در کشور به صورت فردی و سازماندهی شده اذهان جامعه را مشوش می‌کنند ولی صدایی از مقامات قضایی در نمی‌آید.(اینجا)

انتظاری که شاید نتیجه آن باشد که در بحث برخورد با افرادی که به مقامات و مسئولان نظام از جمله رییس جمهور توهین می کنند هیچ خلاء قانونی وجود ندارد، علاوه بر آنچه در ماده 609 قانون مجازات اسلامی در زمینه برخورد با اهانت کنندگان به مسولان نظام آمده، نمایندگان مجلس نهم در ماهای پایانی کار خود در این مجلس طرح جرم سیاسی  را در ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۹۵ در صحن مجلس تصویب کردند که با تایید این طرح از سوی شورای نگهبان در ۲۹ اردیبهشت‌ماه، بالاخره کشور دارای قانون جرم سیاسی شد  که در این قانون شخصی که به مقامات از جمله رییس جمهور توهین می کند مجرم سیاسی شناخته می‌شود.

شاید قانون فعلی جرم سیاسی حاوی ایراداتی باشد اما چه خوب است در مواردی این چنینی اجرا شود چرا که قطعا اجرای قانون بهتر از اجرا نکردن آن است، آنچنان که بهمن کشاورز رییس کانون وکلا در این زمینه معتقد است: حداقل خاصيت اجراي اين قانون آن است كه با انجام محاكمه علني، توضيح اتهام و ادله آن در معرض قضاوت عمومي قرار مي‌گيرد.(اینجا)

انتظارات از قوه قضاییه برای برخورد با توهین کنندگان به مسئولان نظام

شاید لازم باشد برای پرهیز از غبار آلود و مسموم شدن فضای سیاسی کشور در آستانه برگزاری انتخابات و ریخته شدن قبح توهین به مسئولان نظام،  دستگاه قضا وارد شود امری که محمدعلی وکیلی عضو هیات رئیسه مجلس در بیان ضرورت آن می‌گوید دستگاه های قضایی و امنیتی باید موضوع تخریب رییس‌جمهور را پیگیری کنند.(اینجا) چراکه صحبت کردن از ضرورت محاکمه شدن یا نشدن رییس جمهور وقت در حد صلاحیت چهره‌های سیاسی نبوده و نیست امری که عباس سلیمی نمین اینگونه آن را بیان می کند: «اگر خطاهای رئیس‌جمهوری كنونی آن قدر زیاد شود كه لازم شود مراجع قانونی وارد شوند اصلا بحث دیگری است و الان در این حد، چنین بحثی مطرح نیست.»(اینجا)

البته هر چند تا این لحظه توهین اخیر به رییس جمهور واکنشی از سوی مقامات قضایی نداشته است و تنها دادستان از جرم بودن چنین توهین هایی روایت کرده،  اما نمایندگان مجلس دهم مراتب نارضایتی خود به این امر را در قالب طرح تذکر در جلسه علنی مجلس بیان کردند، در همین راستا محمد محمودی نماینده مردم شهریار از نمایندگانی بود که در تذکر شفاهی خود در مجلس توهین به مقامات کشور بخصوص رییس جمهور را به دور از اخلاق اسلامی دانست و تاکید کرد که باید به این موضوع رسیدگی و پرداخته شود. (اینجا)

اما پدیده توهین به رییس جمهور در این کشور مسبوق به سابقه محسوب می‌شود، عبدااله ناصری در این مورد یادآور می شود: البته این پدیده، پدیده جدیدی نیست و در دولت اصلاحات و دولت روحانی بارها دیده‌ایم که صداوسیما همیشه کارش این بوده که تریبون خود را در اختیار تندروها قرار دهد. در میان ائمه جمعه هم معدود افرادی هستند که جریان تندرو را علیه دولت، رهبری میکنند و فتوای برهم زدن کنسرت‌های قانونی را صادر می‌کنند. تعداد آنها انگشت‌شمار است اما توسط رسانه‌های ضددولت، صدای آنها شنیده می‌شود.(اینجا)

شاید از همین روست که برخی روحانیون نیز هشدار می دهند نباید از جایگاه نماز جمعه و تریبونی که نظام برای آن اهمیت زیادی قائل شده است برای ورود به دسته بندی های جناحی و تخریب دولت بهره گرفته شود. {اینجا} و {ینجا}

دام تندروها جلوی پای روحانی

یک هفته از ماجرای اهانت به روحانی در مقام دومین مقام اجرایی کشور بعد از رهبری از منظر قانون اساسی می‌گذرد، صرف نظر از واکنش‌ها به امری که نتیجه‌ای جز غبار آلود شدن فضای سیاسی ندارد، درایت رییس جمهور و مشی او در مقابل این توهین‌ها که شکل فحاشی به خود گرفته، جای تامل دارد.

گویی روحانی در یک سال باقیمانده از دولتش تلاشش را بر حل مشکلات باقیمانده خصوصا معضلات و دست اندازهای اقتصادی به کار بسته است. روحانی امروز نه در ادبیات سخن گفتن بلکه از منظر نوع مواجه با رقیب نشان داد سیاستمداری دانا است در زمینی که رقیب چون دامی در مسیر وی گسترانده بازی نمی‌کند و  برای در عرصه قدرت ماندن به هر دستاویزی متوسل نمی شود ، او اعتماد مردم را سرمایه خود قرار داده و با پرهیز از ورود به وادی دعواهای سیاسی این سرمایه را تا اردیبهشت 96 برای خود محفوظ نگاه ‌می‌دارد حتی اگر رقبای عصبانی برای به واکنش کشاندن او به فحاشی روی آورند. 

2929