خاندان اشعرى ريشه به اشعريان ، موسسين كوره يا مركز تشيع در قم وايران بوده ونياى اين خاندان زكريا بن آدم بوده كه هم اكنون قبرستان شيخان ، كه در آن دو بزرگ اشعريان در آن بخاك سپرده شده اند ، بزرگ خاندان اشعريان در قم مى باشند.
اشعريان اين افتخار را دارند كه در دوران رسول خدا ص ميزبان امير المومنين ع در يمن وصنعاء بوده واز آن هنگام مهر ومحبت حضرت وخاندانش را در دل خود قرار دادند. اين تيره در دوران امام صادق ع به مدينه وسپس به كوفه وبر اثر فشار حكام جائربه قم هجرت كرده ونخستين مركز شيعه در ايران آن هنگام را بوجود آوردند.
شهيد انصارى در سمت راست وشهيد جواهرى در سمت چپ ودر وسط آية الله العظمى خويي
آيات اخوان انصارى ، در شش سالگى پدر خويش را از دست داده وتحت تكفل برادر بزرگ خود شيخ مرتضى قرار گرفتند. شيخ مرتضى از طلاب وفضلاى قم بود كه با حافظه وسخنورى ، شهرتى را كسب كرده بود. روزى در برابر مرحوم حاج شيخ عبد الكريم به منبر رفته وپس از پايان از آنجا كه خوب سخن گفته بود ، حاج شيخ نام وي را مى پرسند وهنگامى كه به ايشان مى گويد شيخ مرتضى ، حاج شيخ مى فرمايد كه جايگزين شيخ مرتضى انصارى شوى واز آن هنگام بود كه نام اين خاندان به انصارى تغيير يافت.
اخوان انصارى در حدود هيجده سالگى به نجف اشرف هجرت كرده ودر مدرسه سيد محمد كاظم يزدى ساكن شدند و پس از طى دروس مقدماتى وسطح حوزه ، از درس خارج آيات سيد عبد الهادى شيرازى ، خويي ، سيد محمد روحانى ومقدارى از درس آية الله حكيم بهره برده وبه درجه اجتهاد رسيدند.
داستانها ورخدادهاى فراوانى از اين دو برادر وشباهت فراوان به يكديگر ، در ميان حوزويان ايران وعراق تاكنون در زبانها وخاطره ها وجود دارد. اخوان مرعشى واخوان انصارى ، دوران وعصرى را براى خود بوجود آوردند كه از آنجا كه اخوان انصارى در ارتباط با مردم واجتماعيات وخدمتگزارى از شهرت بسزايي برخوردا بودند ، در اين راستا ، گوى شهرت را از اخوان مرعشى بيشتر بدست آوردند. اين دو همزاد ، به هنگام ازدواج هركدام نواده يكى از مشهورترين بيوت مرجعيت نجف اشرف وجهان اسلام را اختيار نمودند.
شهيد آية الله حاج شيخ احمد انصارى ، داماد خاندان ميرزاى نايينى شده ونوه دخترى ميرزا يعنى صبيه مرحوم آية الله سيد محمد نجفى عرب زاده را كه تنها داماد ميرزا بوده واز هم دوره هاى آيات خويي وميلاني وعلامه طباطبايي بود وصاحب تفسير قرآن هيجده جلدى انوار درخشان گرديد.
اخوان انصاري در دو طرف بوادر بزرگ خود مرحوم حاج انصاري قمى
مرحوم آية الله حاج شيخ محمود ، همزاد ديگر اخوان انصارى ، نواده مرحوم آية الله العظمى سيد محمد كاظم يزدى را به همسرى انتخاب كرد.
ايشان در سال ١٣٤٤ شمسي به تهران هجرت كرده ودر تهران به امامت وخدمت به تمور مذهبي مردم پرداخت واجازه نمايندگى از تمام مراجع دوران خويش را داشت ودر راستاى خدمت به مردم همچون برادرش ، از هيج كوششى دريغ نمى نمود.
شباهت اين دو برادر وكارهايشان آنچنان بود كه هنوز قصه ها ورخدادها وبرخوردها وجز اينهاى اخوان انصارى از شهرت بسزايي برخوردار بوده واز اذهان فراموش نشده است.
مراجع آن هنگام وطلاب ومردم كوچه وبازار ، داستانهاى شيرينى را از اين دو همزاد نقل كرده واين دو قرار گذاشته بودند كه بر اين اساس همه را در آغوش گرفته واشتباه طرف مقابل را گوشزد نكنند مگر در موارد خاص ورود آنان به خانه از آنجا كه دو سالى در يك خانه باهم در دو طبقه مى زيستند ، با آوردن نام يا الله ويا على بوده است. كه در اين راستا نيز رخدادهاى زيبايي را همسرانشان نقل مي كنند.
شباهت اخوان انصارى به اندازه اى بود كه فرزندان تاحدود پنج يا شش سالگى تشخيص برايشان مشكل بود.
از شب ازدواج وزندگى اين دو برادر يعنى اخوان انصارى در نجف ورخداد سفر به مكه وصدها رخداد ديگر ، هنوز خاطره ها در اذهان فضلاى نجف وقم وتهران وجود دارد. جالب آن است كه اخوان انصارى ، در يك روز ودر يك ساعت ، باهم ديده به جهان گشودند ، ودر يك شب باهم ازدواج كرده وجالب تر اينكه در يك روز روحشان به سوى معبود پرواز كرد.
در خدمت مرحوم آية الله العظمى مرعشى نجفى
اين خود داستاني دارد كه با پيشگويي مرتاضى هندى كه در حدود بيش از شش دهه پيش به مدرسه سيد يزدي گام نهاده وبا كف خاني طلاب، اين مطلب را به اخوان انصارى مى گويد :
تا بحال چنين كف دست هايي كه اين همه شباهت به هم را داشته باشند ، نديده ام ومطالبي اظهار مي كند كه نسل تو از پسر ونسل شيخ محمود از دختر گسترش مى يابد و... واينكه هر دو در يك روز به دنيا آمده ودر يك شب با هم ازدواج مي كنيد ومهم تر در يك روز از دنيا ، وفات مي كنيد.
شهيد آية الله احمد انصارى كه تاآخر عمر در نجف مانده ومشغول به درس وخدمت به مردم بود واز خود آثار خير فراوانى همچون ساخت مسجد خضراء ، صحن حرم حضرت كميل ، تعويض ستونهاى چوبى ايوان مطهر حضرت ايا عبد الله ع در كربلا ،ساخت حسينيه قمى ها در كربلا كه دومين حسينه پس از حسينيه تهرانيها در اين شهر بود وتوايت آن را به عهده داشت كه متاسفانه پس از در كوبيدن قيام شهبانيه مردم عراق عليه بعثيان ، از سوى رژيم بعث عراق به همراه تعداد بسيارى از مدارس وكتابخانه ها وموسسات خيريه ، اين حسينيه نيز با خاك يكسان گرديد وبحمد الله هم اكنون از سوى فرزندان اين شهيد بزرگوار ، توليت را عهده دار شده وبه ساخت مجدد آن مشغولند،ترميم وباز سازى مدرسه طلاب معروف به اُزرى ، ترميم وباز سازى بخش هاى منهدم مدرسه صدر نجف واقع در بازار بزرگ نجف ، تهيه خانه هاى بسيارى براى سادات نجف ، ترميم وساخت تعدادى از مزارات منهدم شده در عراق، رسيدگى به تهيدستان وايتام وصدها موارد ديگر كه هنوز براى ايشان باقي الصالحات باقي مانده وكارهاى خير ايشان ومردمي، اين دو برادر را به چهره هاى ماندگار جامعه در علم وعمل وكار خير ، بيادگار هنوز قرار داده است.
كمتر شخصيتى وجود دارد كه اخوان انصارى را نشناخته واز اعمال وكارهاى نيك آنان ياد نكند. به گفته يكى از مراجع بزرگ ، در اين عصر ما دو چهره مجتهد خدمتگزار همچون اخوان انصارى كمتر داشته ايم.
اقدام شهيد آية الله انصارى در مورد آزادى ششصد زندانى ايرانى در حله كه به بهانه هاى واهى از سه تا پانزده سال زندانى شده بودند وبا فعاليت گسترده اين شهيد بزرگوار در دوران شاه مخلوع واختناق بيش از اندازه عراق در رژيم بعث، از اقدامات معجزه آساى اين مرد بزرگ است كه پس از در حدود شش ماه فعاليت، آن روز را خانواده شهيد انصارى از ياد نمى برند كه اين مرد خسته وتشنه گام به درون منزل نهاد ليك صورت بشاش وخوشحال اين پدر ، نشان از شادمانى وپايان خستگى ورسيدن به هدفش را داشت كه از مرز منذريه عراق بازگشته وششصد ايرانى را از عراق به سوى ايران وخانواده هاى چشم به راهشان گسيل كرده بود. چه روز فرح انگيزى براى اين شهيد بود.
بارها فرزندانش به ايشان مى گفتند كه پدر شما را مى گيرند ومى كشند، ايشان پاسخ مى داد كه چه سعادتى از اين والاتر كه به دست اشقى الاشقياء زمان به شهادت برسم.
ايشان در پي فشار دولت بعث ، تصميم به هجرت گرفته ودر سال ٥٨ شمسي به ايران آمدند وقصد ماندن داشتند ليك با پيام هاى مرحوم آية الله خويي مبنى بر حرام بودن هجرت ايشان ، وموثر بودن وى در حوزه نجف و اينكه هجرت شما موجب ضعف نجف وپيروى ديگران از شما خواهد بود به نجف باز گشتند و به فعاليت پرداختند تا اينكه در نيمه شبى در ارديبهشت سال ١٣٥٩ ، با حمله دژخيمان به خانه ايشان ، وى را دستگير ساخته وبه نقطه نامعلومى بردند وديگر هيچ اثرى از ايشان بدست نيامد سالها خانواده شهيد انصارى چشم انتظار باز گشت ايشان بودند ليك ،....
در اين هنگام بود كه برادر همزاد ايشان در تهران حضور داشته وهمه با بودن ايشان اميد به زنده بودن براد وهمزادش داشتند در اين هنگام بود كه آية الله حاج شيخ محمود انصارى با تحمل سختيهاى فراوان از دورى همزادش ، در گذشت ودر آرامگاه شيخان قم در كنار برادران ونياى خود بخاك سپرده شد.
دراين لحظات بود كه خاندان انصارى وخانواده احساس دومصيبت كرده و( بان الانكسار في وجوههم) دست از زنده بودن پدر برداشتند. اين هنگام بود كه ديگر قطع اميد از بازگشت شهيد كردند ودر اينجا بود كه پيش بينى آن مرتاض به تحقق پيوست.
سالها بعد پس از سقوط رژيم بعث عراق وصدام ، وگشوده شدن درب زندانها، همه وخانواده شهدا واز آن جمله خاندان شهيد انصارى با زندانهاى خالى روبرو شده وپس از بيست وسه سال انتظار سخت، سرانجام تن به اين باور داشتند وشهادت ايشان را مدالى پر افتخار بر سينه زده وازبركات دعاى روح بزرگ آن شهيد در دنيا برخوردار شده وبه اميد شفاعتش در آخرت لحظات زندگي را سپري مى كنند.
مزار گمنامش را سرتاسر زمين هاى مقدس نجف اشرف وكربلا وديگر سرزمين ها وبقع عراق بشمار آورده واين پنهانى مرقدش را نيز افتخارى براى او همچون مقتدايش حضرت زهرا سلام الله عليها بشمار مى آورند.
آخرين عكس شهيد انصارى
پس از اعلان رسمى شهادت آية الله حاج شيخ احمد انصارى كه با تعداد ديگرى از ستارگان حوزه علميه نجف اشرف ودر حدود هيجده تن از جمله آية الله شهيد محمد تقى جواهرى وديگران بود، تمامى حوزه هاى علميه قم ونجف وجهان اعلان عزاى عمومى كرده وبه سوگ نشستند ومراسمى از سوى مقام معظم رهبرى به عنوان بزرگداشت اين شهيدان در مسجد اعظم قم برگزار گرديد ودر روز بعد ، مجلس بزرگداشت وياد بود ديگرى براى اين شهيدان حوزه علميه نجف اشرف در مسجد ارك تهران برگزار گرديد كه براى نخستين بار ، مقام معظم رهبرى نيز براى بار ديگر ، شخصا در اين مراسم حضور يافتند وياد اين بزرگان وستارگان حوزه علميه نجف اشرف را گرامى داشتند. بياد دارم شهيد آية الله سيد محمد باقر حكيم نيز در اين مجلس حضور داشته وبراى بازماندگان صاحب مجلسي نمود. لازم به ياد آورى است كه حجة الاسلام والمسلمين شهرستانى نيز در تمامى مراسم هاى قم وتهران ، به عنوان نماينده بيت مرجعيت ، سردمدارى كرده ودرب مجلس قم وتهران ، پذيراى تسليت دهندگان وخيل مردم شهيد پرور بودند.
والسلام عليهم يوم ولدوا ويوم ماتوا واستشهدوا ويوم يبعثون حياّ
نظر شما