خط تولید صفر- صفر را متوقف کنیم

این شوک را دیروز پرسپولیس و سپاهان با هم به فوتبال ما دادند، دست در دست هم با نمایش فوتبالی که از سطح لیگ برتر ما بالاتر بود. روی اسکوربرد این پرسپولیس بود که برد اما بی‌انصافی است اگر سپاهان را هم بازنده مطلق بدانیم. سپاهان ضدفوتبال نکرد، درهای بازی را نبست، بی‌دلیل زیر توپ نزد، بکش بکش راه نینداخت و پا به پای پرسپولیس برای گل زدن طرح ریخت، برنامه اجرا کرد و فوتبال تماشاگرپسند به نمایش گذاشت. سپاهان می‌توانست بازی را خراب کند و یک صفر - صفر دیگر روی مساوی‌های بدون گل و پرشمار این فصل بگذارد اما با فوتبال ما و با تماشاگران بد تا نکرد.
اگر پرسپولیس دیشب خوب برد، بخشی از این خوب بردن به خوب بودن سپاهان برمی‌گشت. حالا که سپاهان باخته، نباید به این تیم به جرم باختن، حمله کرد و ویسی را تحت فشار گذاشت. بازنده را از باخت ترساندن ثمری ندارد جز این که آمار تعداد مربیان محافظه‌کار فوتبال ما بالا برود. اگر دوست داریم تفکر بردن جای اندیشه باختن را بگیرد، نباید مربی بازنده را بترسانیم. این ما هستیم که با به توپ بستن مربیان بازنده، صفر- صفر تولید می‌کنیم، ما باید جلوی تولید این محصول لعنتی را بگیریم. مگر غیر از این است که دوست داریم در بازی‌های بزرگ و حساس نمایش جذابی ببینیم و از جادوی فوتبال لذت ببریم؟
حالا که لذتش را برده‌ایم، بازنده یک بازی هیجان‌انگیز را به اندازه تیمی که بد بازی می‌کند و می‌بازد، سرزنش نکنیم.

^{* این یادداشت در سرمقاله پنج‌شنبه ۱ مهر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}