از حقیقت عریان فوتبال تا حقیقت پوشیده سینما با مهران مدیری

فوتبال به قول مهران مدیری - البته به قول نویسنده برنامه‌اش - با این همه هزینه حتی به عنوان سرگرمی هم کارآیی نداشته و مردم دیگر به اندازه دهه ۶۰ از فوتبال لذت نمی‌برند و آخرین عکس‌ها و فیلم‌های مربوط به قهرمانی تیم‌های ملی و باشگاهی ما دیگر قدیمی شده و هیچ شکی در صحت این ادعای مجری برنامه دورهمی نیست اما فوتبال چرا به این روز افتاد؟ چرا ورزشگاه‌ها از تماشاگر مشتاق خالی شد؟ چرا تیم‌های ملی و باشگاهی ما قادر به تکرار موفقیت‌های سابق خود نیستند؟
این را نه برای مهران مدیری که سررشته‌ای از فوتبال ندارد که برای مخاطب او می‌نویسیم؛ فوتبال را غیرفوتبالی‌ها به جاده تباهی کشیدند. همان‌ها که مدیریت باشگاه‌ها حیاط خلوت‌شان شد و به هوای شهرت یا به عشق قدرت به این عرصه آمدند با پول‌های بی‌حساب و کتاب، فوتبال را از مسیر اصلی خارج کردند و میان فوتبالیست با مردم، فوتبالیست با رسانه و حتی فوتبالیست با جامعه فاصله انداختند وگرنه بازی همان بازی است با همان ۱۱ نفر، همان توپ، همان دروازه و همان قوانین...
در اینکه فوتبال مشکل دارد، در اینکه رسانه‌های ورزشی مشکل دارند و در اینکه هزینه میلیاردی فوتبال با نتایج و خروجی‌اش نمی‌خواند، شکی نیست و مهران مدیری به عنوان یک کمدین حق دارد با فوتبال شوخی کند اما آیا مهران مدیری مشابه همین شوخی را با سینما هم خواهد کرد؟ آیا در فصل جدید دورهمی به روابط تهیه‌کننده و بازیگر در سینما هم اشاره خواهد شد؟ آیا مدیری به خواسته‌های غیراخلاقی برخی کارگردان‌‌ها و تهیه‌کننده‌ها از بازیگران زن اشاره می‌کند؟ آیا سر به سر اعضای باند مافیایی توزیع نقش اول و دوم در فیلم‌های سینمایی می‌گذارد؟ آیا از روابط برخی اهالی سینما با هم، طنز و آیتم نمایشی می‌سازد و در استندآپ کمدی‌اش به سینما هم نیش می‌زند؟ حواشی سینما هم به اندازه فوتبال برای مردم جذاب است و این حق را برای خودمان قائلیم که منتظر ورود مدیری به این عرصه هم باشیم. نمی‌شود که حقیقت فوتبال عریان شود و حقیقت سینما پوشیده بماند.

^{* این یادداشت در سرمقاله دوشنبه ۱۲ مهر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}