ابوالفضل کریمی: با انباشته شدن مدار زمین از ماهوارههای از کار افتاده ، راکتهای شتابدهنده رها شده و دیگر زبالههای فضایی ، پیدا کردن روشی برای پیشگیری از تراکم این زبالههای فضایی بسیار مهم به نظر میرسد.
به گزارش نیوساینتیست، مهندس سفرهای فضایی، جان سینکو از دانشگاه ناگویا در ژاپن پیشنهاد استفاده از پرتوهای لیزر را بهشکل سیمبکسل برای انتقال زبالههای فضایی آینده ارایه داده است. تِرَکتِر- بیم یا پرتوهای انتقالدهنده به پرتوهایی از انرژی گفته میشود که میتواند از فاصله دور، یک شیء را به سمت خود بکشد.
ایده سینکو بر اساس طرحی آزمایشی از موتور فضاپیما به نام پیشرانه لیزری ارایه شده است. داخل این موتورها، پالسهای لیزری به داخل مواد انفجاری جامد شلیک میشوند و باعث آزاد شدن انرژی زیاد و حرکت فضاپیما در جهت مخالف میشود.
سینکو متوجه شد که الزاما نباید از این لیزرها در داخل همان فضاپیما استفاده کرد، بلکه میتوان این موتورها را از راه دور و با استفاده از این لیزرها هدف قرار داد و به این ترتیب، طرح تِرَکتِر- بیم را اجرا کرد.
او یکی سری از پیشرانههای لیزری را که با این روش فعال میشوند، طراحی کرده است. یک فضاپیمای مجهز به لیزر، یک اشعه کمقدرت را به پیشرانهای که روی یک فضاپیمای دیگر نصب شده ، شلیک میکند و میتواند آن را جذب، دفع یا به جهتی دیگر هدایت کند. حرکت دادن یک فضاپیما به سمت جلو کار سادهای است، اما طراحیهای پیچیدهتری با استفاده از آینهها نیاز است تا یک فضاپیما را به سمت عقب و مکان شلیک لیزر حرکت داد. (شکل را ببینید)
سینکو میگوید ترکیب این طرحها میتواند اجازه کنترل کامل را در هر جهتی بدهد. او فضاپیماهایی را تصور میکند که قبل از پرتاب به پیشرانههایی مجهز شدهاند که از راه دور عمل میکند و بنابراین، میتوان وقتی به انتهای زندگی خود رسیدند، مدارشان را تغییر داد و حتی آنها را به سمت زمین هدایت کرد تا به جو برخورد کنند و بسوزند. نکته جالب این است که این کار را میتوان حتی در صورت تمام شدن تمام انرژی این فضاپیما انجام داد.
ترکتر- بیم را میتوان تا فاصله چند صد کیلومتری نیز شلیک کرد ، حتی از فضاپیمایی که در مدار در حال گردش است و حتی با استفاده از آینهای که پرتوی شلیک شده از سمت زمین را به سمت فضاپیما منعکس میکند.
ریچارد هولداوی مدیر علوم تکنولوژیهای فضایی در آزمایشگاه راترفورد اپلتون در انگلستان در این باره گفت: این ایده بسیار جالب است و از لحاظ اصولی و منطقی نیز قابل اجراست.
سینکو امیدوار است که بتواند ایده خود را ظرف چند سال آینده روی یک ماهواره 10 کیلوگرمی آزمایش کند. البته او در پیاده سازی این فناوری تنها نیست، چرا که یک تیم از موسسه تحقیقاتی برای آزمایش تجهیزات و سیستمهای پیچیده نور و الکترونیک در روسیه نیز در حال کار کردن روی ایدهای مشابه است.
نظر شما