مکاشفات

مدتی است در بحر مکاشفه مستغرقم از این اوضاع و احوال سؤالات فراوانی ذهنم را مشغول کرده.یعنی کی می‌تونه باشه؟

«اعتمادملی» می‌خوانم، کروبی باید رئیس جمهور بشود، و حتماً می‌شود از بس محبوب است. «ایران» می‌خوانم احمدی‌نژاد باید رئیس جمهور بشود و حتماً می‌شود، از بس محبوب است. «اعتماد» می‌خوانم، میرحسین باید رئیس جمهور بشود، و حتماً می‌شود، از بس که محبوب است.

تکلیف چیست؟ همه با هم راست می‌گویند؟ یا دست‌کم دوگروه‌شان الکی شلوغ می‌کنند؟ آنها که الکی شلوغ می‌کنند، اگر می‌دانند، که دروغگویند، اگر نمی‌دانند که ایران را نمی‌شناسند. یعنی هواداران دو سوم کاندیداهای اصلی یا دروغگو هستند یا نادان؟! حاشا و کلا! ایراد از من است، لطفاً به کاندیدای موردنظر دست نزنید.

نکند ما برعکسیم؟

همیشه اواخر سال وزارتخانه‌ها کسری بودجه را اعلام می‌کنند. حالا هنوز فروردین تمام نشده وزیر بازرگانی در نشستی مطبوعاتی اعلام می‌کند که 4300 میلیارد کسری بودجه دارد. اوضاع خراب است یا همه‌چی وارونه شده؟ نکند امسال از آخر به اول دارد کم می‌شود. مثلاً نکند الان شب عید است و ما بی خبریم؟ واقعاً عید آمده و ما لختیم؟ یا به طور کلی لختیم؟ آیا به راستی زرشک؟!

یعنی هوگو به ما پشت کرده؟

خدا رحمت کند محمد حسین بهجت‌تبریزی، «شهریار» را. هر دوتایشان را هم خدا رحمت کند. هم آن که بود و احباء می‌شناختندش و هم آن که «سیمافیلم» دوست داشت باشد که سریالش را نشان دادند. حضرتش یک بیت در مطلع قصیده‌ای داشت که فرموده بود:

با دیگران خوری می و با ما تلوتلو؟!

قربان هر چه بچه خوب سرش بشو!

دست دادن چاوز را که با اوباما دیدم، این بیت یادم آمد. تمام امروز هی این بیت در مغزم تکرار می‌شود و افکار عجیب سراغم می‌آید.

یعنی «هوگو» به ما پشت کرده؟ اگر پشت کرده چرا پشت کرده و اگر نکرده، پس این چه کاریست که کرده؟ یعنی «هوگو» با «محمود» هماهنگ است؟ اگر هست، چرا هست؟ اگر نیست، چرا نیست؟ اساساً ما در کجای این رابطه قرار داریم؟

***

جوانان چرا؟!

همه از جوانان می‌گویند. خب از بس که جوان زیاد داریم. اما اگر جوانی «بوی خوش خدمت» نمی‌داد، باز هم این امکان را داشت که تا گواهینامه پایه دو گرفت، بشود مدیر خودروسازی؟ جوانان خوبند. اما چطوری؟ آیا همه با هم برابرند؟ یا بعضی‌شان به خاطر «بوی خوشی» که دارند، مساوی‌ترند؟! جوان اشتباه هم می‌کند. ذات جوانی این را با خودش دارد. ولی اگر اشتباه کرد، خودش مقصر است یا کسی که او را نصب کرده است؟ اساساً معیار نصب کردن‌ها جز «بوی خوش خدمت» چیست؟ واقعاً بعد از بعضی از نصب کردن‌ها پیچ و مهره اضافه نیامده؟ اساساً «انتصاب» مهم‌تر است یا «انتساب»؟!

حال همه ما خوب است، شما چطور؟!

چند سال پیش این دو بیت را درباره ارتباطات مردان سیاست، برحسب اقتضائات سروده بودم.

در رفع تناقضات هم ماله شدند

چون «بچه محل» چند ده ساله شدند

دیروز ز باجناق بدتر بودند

امروز برای هم «پسرخاله‌» شدند

تا چند وقت پیش دولت و شهرداری کارد و پنیر بودند ولی امروز مثل کره و مربا روی هم مالیده شده‌اند. خدا را شکر که دستگاه‌های اجرایی با هم دوست هستند و قرار است 400 اتوبوس جدید به اتوبوسرانی و 455 واگن به مترو داده شود و بدهی‌های دولت به مترو هم پرداخته شود. فقط این کمی عجیب است که درست بعد از انصراف قالیباف از کاندیداتوری این ماجرا شکل می‌گیرد.

به طور کلی یعنی چه؟!

فشار مضاعف زن و مرد به بیمه

مدیرعامل بیمه آسیا گفته: «حق دیه مساوی زن و مرد فشار مضاعفی وارد کرده است.»

می‌خوانیم و می‌خندیم. مدت زیادیست که هر چه می‌خوانیم، می‌خندیم. آقایان خوش ذوق شده‌اند یا عقلم شیرین شده؟ هان؟!