از دید ایران پذیرفتن ناظرین آژانس بین المللی انرژی اتمی، اجازه دادن نصب دوربین ها در کلیه مراکز فعالیت های هسته ای ایران، همکاری با در مورد اطلاعات مورد نیاز و همچنین اجازه دادن به بازرسان این نهاد بین المللی برای حضور در مراکز هسته ای کشور و شرکت در جلساتی که آژانس در مورد مساله هسته ای ایران یا مووضعات هسته ای در سطح جهان تشکیل می دهد به عنوان همکاری خوب و مناسب تلقی می شود.
اما از دید آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری به معنای اجرای خواست های شورای امنیت سازمان ملل و یا قطع نامه هایی است که آژانس طی چند سال گذشته صادر کرده و آژانس به عنوان ناظر بر اجرای مفاد قطع نامه های شورای امنیت سازمان ملل درباره موضوع هسته ای ایران درخواست تعلیق غنی سازی اورانیوم را دارد و از آنجا که ایران هرگونه تعلیق غنی سازی را مخالف موافقت نامه ان پی تی تلقی می کند و از بعد قانونی حق خود می داند که به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد و آ ن را مغایر قوانین آژانس تشخیص نمی دهد، بر این اساس از دیدگاه آژانس این رفتار ایران به عنوان عدم همکاری تعریف می شود.
این رفتار از نظر ایران بر اساس مقررات ان پی تی و منطبق با مقررات آژانس بین المللی انرژی اتمی است. با این وجود آژانس معتقد است که ایران موظف و مکلف به اجرای خواسته هایی است که در قطع نامه های شورای امنیت سازمان ملل تصریح شده است.
به این ترتیب در گزارش هایی که دبیرکل آژانس در مورد فعالیت های هسته ای ایران برای اعضای شورای امنیت تهیه و تنظیم می کند، مسیر قانونی ایران در غنی سازی اورانیوم همواره به عنوان عدم همکاری تهران با آژانس ارزیابی شده است.
نظر شما