عابدزاده: فکر کنم ایران قهرمان جهان شود

در تاریخ دروازه‌بانی فوتبال ایران نام احمدرضا عابدزاده در کنار بزرگی چون ناصر حجازی جاودانه بوده و خواهد بود.

عابدزاده یکی از علل موفقیت فوتبال ایران در دهه 70 بود و نقش پررنگی در کسب عنوانی سومی جام ملت‌های آسیا و صعود تیم‌ملی به جام‌جهانی 98 ایفا کرد.

احمدرضا هنوز هم خندان است و لبخندهایش آدم را یاد لحظات پر التهاب بازی ایران و استرالیا می‌اندازد، یاد لحظه‌ای که یک دیوانه غول‌پیکر به داخل زمین پرید و تور دروازه تیم ایران را پاره کرد.

اما احمدرضا به کارهای او می‌خندید و پشتک می‌زد! یاد لحظه‌ای که ضربه سر مهاجم استرالیا را در وقت تلف شده با یک دست گرفت و خندید.

احمدرضا با خنده‌های همیشگی وارد دفتر خبرورزشی شد و چنان احترامی به ناصر حجازی گذاشت که همه را بابت به جا آوردن رسم بزرگی و کسوت به تحسین خود واداشت.

اگر اشتباه نکنیم شما اوایل دهه 60 در یک بازی دروازه‌بان تام اصفهان بودی و آقای حجازی دروازه‌بان استقلال؟

سال 62 بود که تازه وارد 17 سالگی شده بودم و برای تام بازی می‌کردم. دیدن ناصرخان که در آن دوره غول دروازه‌بانی بود همه ما را خوشحال می‌کرد. اتفاقاً آخر مسابقه آقای حجازی گفته بود عابدزاده را بیاورید استقلال (ناصر حجازی هم تأیید می‌کند و می‌گوید با گذشت چند دقیقه از بازی فهمیدم این دروازه‌بان جوان چه استعدادهای نابی دارد) یادش به خیر، نمی‌دانید چه جوری دروازه‌بان شدم.

تعریف کن.

برای اردوی تیم‌ملی نوجوانان حدود 100 نفر را داشتند تست می‌کردند. من هم رفتم و تست دادم. آخر تمرین گفتند از میان این 100 نفر 50 نفرشان قبول نشدند و از فردا نیایند. من هم یکی از همان 50 مردودی بودم اما فردایش رفتم سر تمرین (می‌خندد). گفتند شما که قبول نشدی پس چرا آمده‌ای؟ خلاصه اصرار کردم که آن روز با بقیه تمرین کنم، آخر تمرین آمدند و گفتند 30 نفر نهایی را انتخاب کرده‌ایم و باز هم مرا خط زده بودند.

خب؟

فردایش ساکم را برداشتم و با 30 نفری که قبول شده بودند رفتم سر تمرین (می‌خندد) دوباره مربیان گفتند تو را خط زدیم آن وقت بلند شده‌ای آمده‌ای اینجا که چه کار کنی؟ پاسخ دادم حالا اجازه بدهید یک گوشه‌ای بایستم و تماشا کنم. موقع بازی‌شان دروازه‌بان کم آوردند و گفتند حالا که اینجایی بیا امروز داخل دروازه بایست اما از فردا این دور و برها پیدایت نشود. خلاصه ایستادم و کاری کردم که بعد تمرین گفتند حتماً از فردا بیا. دیر هم نکن. (می‌خندد)

بعد هم رفتی تام و سپس استقلال و. . .

گذشت و رفت اما امروز بنده یک پرسپولیسی تمام عیار هستم.

چند روز قبل مهدی مهدوی‌کیا اینجا بود و می‌گفت در جام‌جهانی فرانسه وقتی آمریکا را شکست دادیم برای بازی با آلمان همه چیز رنگ عوض کرد و به ما گفتند دیگر کارمان تمام شده و به همین دلیل انگیزه بالایی برای آن مسابقه نداشتیم.

مدیریت صفایی فراهانی بود دیگر. . .! بابت صعود تیم‌ملی به جام‌جهانی فیفا پاداش خوبی به حساب فدراسیون ریخت و باید نیمی از آن مبلغ میان بازیکنان تقسیم می‌شد. این موضوع را به رئیس فدراسیون گفتم اما ایشان به جای پرداخت حق و حقوق بچه‌ها دلخور شد و اسم من و چند نفر دیگر را در لیست سیاه قرار داد و تا چند سال اجازه ندادند به تیم‌ملی برگردیم.

هنوز که بازی با استرالیا را مرور می‌کنیم یاد خنده‌های شما می‌افتیم، در آن شرایط سخت و بدون اغراق وحشتناک به چه چیزی می‌خندیدی؟

باید به مشکلات خندید، باید در لحظات سخت امید داشت و لبخند زد تا بتوان شرایط را عوض کرد. من در اکثر بازی‌ها سخت نه با قصد و غرض بلکه از ته دل و با تمام وجود می‌خندیدم و شاد بودم. نمی‌دانم از کجا به من الهام شده بود با دست پر ملبورن را ترک می‌کنیم و همین حس دل و روحم را شاد کرده بود و می‌خندیدم.

انصافاً چند درصد احتمال می‌دادی به جام‌جهانی صعود کنیم؟

خود من امیدوار بودم اما خیلی‌ها یا ناامید بودند یا می‌گفتند باید معجزه شود.

به نظرت احمدرضا عابدزاده در فوتبال به حقش رسیده است؟

چه بگویم؟ سال‌های زیادی را به دلیل مصدومیت‌های سنگین از دست دادم. به لحاظ مالی در آن فوتبال پولی نبود و بهترین قرارداد دوره بازیگری‌ام 25 میلیون بود اما از اینکه مردم دوستم دارند خیلی خوشحالم و احساس می‌کنم این لطف مردم خیلی باارزش‌تر از سایر چیزهاست. چه‌بسا آدم‌هایی داشته‌ایم که افتخار هم کسب کردند، پول‌های خیلی زیادی به جیب زدند اما خیلی اوقات رویشان نمی‌شد به خیابان بروند. الحمدلله در تمام این سال‌ها از مردم لبخند دیده‌ام و تحسین شنیده‌ام و به همین دلیل راضی هستم.

پیش‌بینی‌ات از جام‌جهانی 2010 چیست؟

فوتبال و به‌خصوص جام‌جهانی غیرقابل پیش‌بینی است و دیده‌ایم که بارها تیم‌های کم‌نام و نشان یقه بزرگان دنیا را گرفته‌اند. در حالت طبیعی برزیل، آرژانتین، اسپانیا، پرتغال، انگلیس، آلمان و ایتالیا صاحب فوتبال و قدرت هستند و بازی‌هایشان تماشایی است اما شیرینی جام‌جهانی به اتفاقات غیرمترقبه آن است، باید ببینیم چه اتفاقی رخ می‌دهد.

طرفدار کدام تیم هستی؟

فقط ایران.

اما متأسفانه به جام‌جهانی صعود نکردیم.

بله، صعود نکردیم اما من در هر حالتی طرفدار تیم خودمان هستم. بازی‌ تیم‌های بزرگ را دوست دارم اما عشق و علاقه‌ام به ایران است.

دروازه‌بان‌های سرحال جام‌جهانی چه کسانی هستند؟