آن هم انتخاب شهردار براي پايتخت بود؛ کسي که قرار بود
بعد از 12 سال صندلي شهرداري را از محمدباقر قاليباف بگيرد.
مسائل مختلفي،
انتخاب شهردار براي تهران را با چالشهاي متعدد روبهرو ميکرد؛ اول اينکه
به نظر ميرسيد قاليباف بعد از سالهاي متمادي که به عنوان شهردار در تهران
گذرانده بود، ميراث چندان خوشايندي براي فرد منتخب باقي نگذاشته بود و از
طرفي خيليها تأکيد ميکردند گزينه شهرداري نبايد آنقدرها سياسي باشد که
بعدا با پاگذاشتن به عرصههايي مانند رياستجمهوري، شاهد تکرار تجربه
قاليباف باشيم.
ازطرفديگر، جريانهاي سياسي مختلفي که در راهيابي اعضاي
جديد شوراي شهر نقش داشتند، گزينههايي را پيشروي 21 نفر منتخب شوراي شهر
ميگذاشتند که بيشترشان چهرههاي سياسي بودند و حتي اسم محسن هاشمي سرليست
اميد و کسي که بههمينواسطه بالاترين رأي را در تهران داشت به عنوان يکي
از گزينههاي جدي شهرداري تهران مطرح ميشد.
اسمهاي منتشرشده، اين گمان را
تقويت کرد که حزب کارگزاران، بيشترين سهم را در گزينههاي درنظرگرفتهشده
براي سمت شهرداري تهران بهدست آورده که البته با توجه به آرايش منتخبان
شوراي شهر تهران، موضوع چندان عجيبي نبود.
45302
روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت:بعد از اینکه حاشیهها و جنجالهای مختلف انتخابات شورای شهر تهران فرونشست و راهیابی تمامی افراد لیست امید به شورای شهر قطعی شد، نوبت به مسئله مهم دیگری میرسید که باعث میشد اعضای جدید شورای شهر تهران در صدر اخبار باقی بمانند.
کد خبر 692285
نظر شما