آرزوی رونق در بن بست رکود مسکن

رونق معاملات مسکن در ابتدای سال جدید علی رغم اینکه با رشد 5 تا 10 درصد قیمتها مواجه شد همانطور که اغلب کارشناسان مسکن پیش بینی کرده بودند به رونق مستمر بازار مسکن ختم نشد. گرچه تعداد معاملات خرید و فروش مسکن نسبت به گذشته بیشتر شد اما چالش های اقتصادی  کشور و مسائل بین المللی به ویژه اما و اگر ها در اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها با نزدیکتر شدن زمان اجرای آن باعث شده تا همان اندک متقاضی هم دست نگه دارند. ادامه رکود بازار مسکن سبب شده تا فعالان بازار مسکن پیش بینی کنند در نیمه دوم سال با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها این وضعیت تشدید شود و در مجموع بازار مسکن در رکود تورمی شدید دست و پا بزند. بازاری که روزی امن ترین بخش سرمایه گذاری کشور بود حالا چنان در رکود رفته است آینده آن هر روز مبهم تر می شود.

 رکود استثنایی که تا کنون طی چند دهه اخیر در بازار مسکن ایران سابقه نداشته است و در مقابل نیز با فرا رسیدن بازار جابه جایی خانه رکود بازار خرید و فروش سبب شده قیمت اجاره بها افزایش یابد. و از طرف دیگر نیز دولت در راس ان وزارت مسکن وشهرسازی تنها مسکن مهر را هدف قرار داده است و هنوز با گذشت سه سال آماری دقیقی اعلام شده که این تعداد خانوار در مسکن مهر صاحبخانه شده اند. در پایان سال گذشته گرچه بسیاری از کارشناسان بخش مسکن پیش بینی خود از افزایش نجومی قیمت مسکن را پس گرفتند که علت آن را نیز در تشدید رکود اقتصادی و بلاتکلیفی بخش اقتصاد در اجرای هدفمند کردن یارانه ها دانستند اما با آغاز سال جدید و حرف و حدیثهای بسیار در اجرا قانون به ویژه کشمکش مجلس و دولت این تصور بوجود آمد که شاید به این زودی این قانون اجرا نشود. با تمام اما واگرها در همان ماهها شواهد بازار مسکن نشان از رشد داشت و تا حدودیهم  تکانهای به این بازار وارد شد. حتی برخی فعالان بازار مسکن از رشد 10 تا 15 درصد قیمت خانه خبر دادند. با این همه بازهم این بخش در رکود رفته است در حالی که با توجه آمار بانک مرکزی میزان کمبود مسکن به 4 میلیون واحد رسیده است و هرسال نیز بر این نیاز افزوده می شود. اما تشدید رکود که به گفته برخی کارشناسان دولت تنها راه مهار مسکن در رکود می بیند سبب شده فعالان این بخش دچار روزمره گی شوند و تنها آرزوی رونق را داشته باشند. به گفته بیت الله ستاریان عضو هیات علمی دانشگاه تهران با توجه اینکه میزان تولید در سال‌های 1387 و 1388 کمتر از 300 هزار واحد در سال بوده است.

دولت با کارهای تبلیغاتی می تواند بخش مسکن را در رکود نگه دارد و به نظر می‌رسد بتواند این کار را تا اواخر سال 1389 ادامه دهد، اما به نظر نمی‌رسد این وضعیت به سال 1389 منتقل شود. مسکن مهر قدر مطلق بسیار کمی از نیاز مسکن را پوشش می‌دهد. اقتصاد ما توان جبران این کمبود را ندارد. برای این امر راهکارهای جزئی وجود ندارد و کلیه راهکارها کلان هستند و به عبارت دیگر نیاز به تغییرنگرش در اقتصاد کلان جامعه و اتخاذ تدابیر جدید به شدت حس می‌شود. ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی نیازمند هزاران میلیارد تومان سرمایه است، افزود: این منابع در داخل موجود نیست و باید از منابع خارجی استفاده کرده و راه را برای حضور منابع و سرمایه‌های خارجی در کشور باز گذاشت تا بتوان بحرانی را که در سال‌های 1393 و 1394 اتفاق خواهد افتاد را مهار کرد. اگر چه ورود سرمایه‌گذار خارجی باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود، ولی تولید را نیز افزایش می‌دهد و با افزایش درآمد مردم قدرت خرید نیز بالا می‌رود. باید سرمایه و منابع را به میزان کافی به کشور وارد کرد تا رونق در کشور اتفاق افتد و میزان ساخت و ساز افزایش یابد. اما ظاهرا اجرای هدفمند کردن یارانه ها و چالش های اقتصادی باعث شده بخش مسکن تنها نظاره گر باشد تا چه اتفاقی در ماههای آینده رخ خواهد داد. حتی با اجرای یارانه ها نیز اگر خرید و فروش کاملا با کاهش توان خرید مردم متوقف شود بازهم کالایی گران قیمت تری می شود.