الان غرور ملی‌مان از اولش هم بهتر کار می‌کند. محل جریحه‌اش هم خوب شد. حتی یک جای بخیه هم رویش نمانده. خدا را شکر. وظیفه این جراحی پلاستیک جریحه غرور ملی‌مان هم به عهده دلاورمرد بزرگ کشور، باعث مباهات هر انسان پاک‌نهاد و ناسیونالیست ایران زمین، فخر روزگار، چهره ماندگار، مایه افتخار، نماینده شایسته ما در جام‌جهانی، امید هر ایرانی، حسن کامرانی («فر»ش به قافیه ارزانی) است.
الان 48 ساعت است که از شدت شکر، فرشته‌های مأمور بردن شکر به عالم بالا را در حسرت یک سر خاراندن گذاشته‌ایم. از بس که شکر کرده‌ایم بابت نرفتن تیم‌ملی‌مان به جام‌جهانی. چون اگر به جام‌جهانی رفته بودیم، احتمال پیروزی‌مان در برابر آرژانتین در مسابقه فینال پنجاه - پنجاه بود. ولی حالا که حسن کامرانی‌فر را به جام‌جهانی فرستاده‌ایم صددرصد ذکر ایران، ایران از لب همه مردم جهان نخواهد افتاد.
شوخی که نیست این کمک‌داور دلاور ایرانی، در یک صحنه از بازی فرانسه - مکزیک تصمیم درستی گرفت و پرچم را بلند نکرد و از این طریق پرچم جمهوری اسلامی ایران را تا ابد بر فراز جام‌جهانی بالاتر از همه پرچم‌های جهان به اهتزاز در آورد.
***
جماعت ورزشی‌‌نویس دارند یقه جر می‌دهند و گفت و گو می‌گیرند و حرف از غرور ملی و اینها می‌زنند و هی افتخار می‌کنند بابت این که یک ایرانی، وظیفه‌اش را درست انجام داده و اشتباه نکرده است.
من نمی‌دانم چرا ما این همه مباهات میکنیم و متعجب و مفتخر می‌شویم وقتی یکی وظیفه معمولش را درست انجام می‌دهد. گمان کنم از بس از این چیزها ندیده‌ایم. شما کاری به کار مسئولان نداشته باشید، در بین مردم در گوشه و کنار این خاک پرگهر هر از گاهی دیده می‌شوند کسانی که وظایفشان را درست انجام می‌دهند. البته کسان دیگری هم هستند که کارشان را درست انجام می‌دهند ولی چون وظایف اصلی‌شان غیر از وظایفی است که در ظاهر به عهده دارند ما متوجه نمی‌شویم.
شما میدانید چند میلیون شیر سماور و فشفشه و ترقه و غیره در استادیوم‌های ایران هزینه شده تا هر داور ایرانی دقت کند و وظیفه‌اش را درست انجام دهد؟ ایشان با این همه هزینه رفته بوده آنجا که هر وقت لازم بود پرچمش را بلند کند و هر وقت لازم نبود بلند نکند. خب یک صحنه‌ای به وجود آمده که همه خیال کرده‌اند باید بلافاصله ایشان بلند کند که بلند نکرده. بعداً فهمیده‌اند بلند نکردن پرچم در آن صحنه درست نبوده. اما بسیاری هستند که بی‌هیچ هزینه‌ای کارهایشان را درست انجام می‌دهند.
ضمن نامگذاری هفته جاری به نام «هفته مباهات» بابت این افتخار ملی، چند مورد هم که اخیراً گزارش شده بابت اینکه بساط فخر و مباهات و میهن‌پرستی‌تان تا آخر سال جور باشد به عرض می‌رسانم،
1- پسر آقا تقی شوهر خواهر آقا جمال وقتی بابایش گفت قندان را بیاور، در نهایت سربلندی قندان را از آشپرخانه آورد.
2- شیرین خانوم صبیه اوس غلام بنا با افتخار و دقتی زایدالوصف پسر زایید.
3- آقا اسمال با نهایت دقت سیفون دستشویی خانه‌شان را تعمیر کرد.
فعلاً مورد دیگری از کارهایی که به درستی در مملکت انجام گرفته، گزارش نشده، در صورت دریافت گزارش‌های تازه، مراتب متعاقباً اعلام می‌شود.
نظر شما