دو روز بعد از قهرمانی پرسپولیس در جام‌حذفی، افشین قطبی لیست جدید تیم‌ملی را برای اعزام به اردوی اتریش اعلام کرد و در تعطیلات فوتبال به محل زندگی‌اش در هلند سفر کرد. پس از آن اعلام شد سرمربی تیم‌ملی برای شرکت در مراسم افتتاحیه جام‌جهانی و تماشای بازی‌های 4 تیم آسیایی حاضر در این رقابت‌ها و علی‌الخصوص 3 مسابقه کره‌شمالی (حریف اصلی تیم‌ملی ایران در جام‌ملت‌های آسیا) به آفریقای‌جنوبی سفر کرده است.
تا امروز هیچ عکسی از افشین قطبی در رسانه‌های عمومی به ثبت نرسیده و هیچ خبرنگاری هم او را ندیده است که همین موضوع، صحت حضور قطبی در آفریقای جنوبی را زیر سوال می‌برد.
صبح دیروز در رابطه با همین موضوع یعنی بودن یا نبودن قطبی با یکی از مسئولان فدراسیون تماس گرفتیم، او برای اطمینان دادن به ما شماره موبایل و هتل محل اقامت قطبی در شهر کیپ‌تاوان را در اختیارمان قرار داد.
* خبری از شما نیست آقای قطبی؟
این چه فرهنگ بدی است که در فوتبال ایران وجود دارد. اگر نمی‌آمدم آفریقا می‌گفتند چرا نرفته جام‌جهانی را زیرنظر بگیرد، حالا که آمده‌ام می‌گویند چرا رفته؟
*اتفاقاً بحث بر سر این است که شما در آفریقای جنوبی نیستید.
مگر در این دوره و زمانه می‌شود چنین کارهایی انجام داد؟ خود شما ببین با شماره کدام کشور تماس گرفته‌ای؟
*کاش از فدراسیون می‌خواستید شماره تماس هتل شما در آفریقا را در اختیار چند رسانه قرار می‌دادند.
نیازی به این کار نبود. من می‌توانستم با توجه به تعطیلی فوتبال مثل خیلی‌ها روی مبلمان منزلم از طریق تلویزیون بازی‌های جام‌جهانی را ببینم اما چندین مکافات را به جان خریدم و آمدم آفریقای‌جنوبی تا حریفانمان را با دقت زیرنظر داشته باشم و آنالیز کنم. تا به الان 10 مسابقه را در استادیوم‌ها تماشا کرده‌ام.
*چرا هیچ‌کدام از خبرنگاران ایرانی حاضر در آفریقا شما را ندیده‌اند؟
من نمی‌توانم یک پلاکارد بزرگ درست کنم و اسمم را روی آن بنویسم و روی دستانم بلند کنم. در این مدت هم فقط آقای احمدی را که مدتی سرپرست پرسپولیس بود سر بازی اروگوئه - آفریقای‌جنوبی در استادیوم دیدم. بنده از روز اول مسابقه در آفریقا هستم و تمام بازی‌های کره‌شمالی، کره‌جنوبی و استرالیا را از نزدیک دیده‌ام. بلیت خیلی از این بازی‌ها را فدراسیون نداشت و بلیت‌هایی که داشت و به من داد مال بازی‌هایی بود که برای ما مهم نبودند. چون تیم ایران در جام‌ملت‌های آسیا باید به طور قطع با کره‌شمالی بازی کند و امکان دارد در مراحل بالاتر به استرالیا، ژاپن یا کره‌جنوبی برخورد کنیم. با این حال بلیت بازی‌های استرالیا را از پیتر رید گرفتم. بلیت بازی کره‌جنوبی و آرژانتین را فدراسیون فوتبال ایران در اختیارم گذاشته بود اما بلیت بازی کره‌جنوبی مقابل یونان و نیجریه را از فدراسیون کره خریداری کردم. بلیت بازی کره‌شمالی و برزیل را هم فدراسیون ایران به من داده بود اما بلیت بازی کره‌شمالی با پرتغال و ساحل‌عاج را از فیفا خریداری کردم.
*چرا فدراسیون از قبل بلیت این چند بازی را تهیه نکرده بود تا شما برای تماشای مسابقات به دردسر نیفتید؟
فیفا باید این بلیت‌ها را به فدراسیون می‌داد که به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد و فدراسیون تقصیر زیادی ندارد. من هم ناراحت نیستم و اگر به زحمت افتاده‌ام،ایرادی ندارد. وظیفه من خدمت به تیم‌ملی است و اگر کاری انجام بدهم یا به زحمت بیفتم، وظیفه‌ام را انجام داده‌ام. با این حال توانستم بلیت صندلی‌های خوبی را برای تماشای 10 بازی خریداری کنم والبته برای بازی کره‌شمالی با ساحل‌عاج فیفا کمک کرد و بلیت VIP به من داد اما برای 9 بازی دیگر تجربیات خاصی به دست آوردم.
*چه تجربه‌ای؟
مثل یک تماشاگر بودم. تا فاصله 5 کیلومتری استادیوم را با اتومبیل می‌رفتم و بعد از آن مثل بقیه باید سوار اتوبوس می‌شدم و نزدیکی در استادیوم پیاده می‌شدم. با تماشاگران به داخل می‌رفتم و کنار آنها می‌نشستم. شاید خیلی از ما مربیان و بازیکنان ندانیم برای یک تماشاگر چقدر سخت است تا همین استادیوم آزادی بیاید. چقدر باید وقت بگذارد و هزینه کند و چه سختی‌هایی که متحمل بشود. مثلاً در بازی استرالیا - آلمان هیجان تماشاگران را به‌طور صددرصد درک می‌کردم. با هر پاس یا گل ناراحتی و خوشحالی در صدا و چهره تماشاگران احساس می‌شود. حالت‌های آنها در خیابان و ساعت‌ها بعد از بازی قابل لمس است.
*برای بازی امشب (دیشب) ژاپن - دانمارک به ورزشگاه می‌روید؟
علی‌رغم تلاش‌هایم نتوانستم بلیت این بازی را به دست بیاورم اما توانستم بلیت بازی اسپانیا - پرتغال را تهیه کنم و این بازی را در ورزشگاه گرین‌پوینت خواهم دید.
*چه زمانی به تهران برمی‌گردید؟
پس‌فردا عازم تهران خواهم شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی پیرامون همه مسائل صحبت خواهم کرد. معتقدم باید فرهنگ فوتبال ایران خیلی بهتر از این باشد. من بلیت مسابقه‌هایی که دیده‌ام را دارم. عکس‌های زیادی گرفته‌ام که آنها را هم در اختیار دارم. خیلی خیلی زشت است بخواهم بیایم آنها را نشان بدهم تا به آنهایی که شک دارند، ثابت شود بنده در آفریقا مشغول آنالیز حریفان بوده‌ام. این برای فرهنگ خودمان زشت است و اگر بقیه بفهمند چه سمائلی بر فرهنگ فوتبال‌مان حاکم است، زیر سؤال خواهیم رفت. در تما عمرم سفر به این سختی نداشته‌ام که مدام در حال پرواز از این شهر آفریقا به شهری دیگر برای تماشای بازی یکی از تیم‌های آسیایی باشم و در لحظه آخر بلیت مسابقه را پیدا کنم. سرمای استادیوم‌ها در زمستان آفریقا آزاردهنده است و برای بازی‌های ساعت 30/20 دمای هوا به 4 درجه زیر صفر می‌رسد و آدم را اذیت می‌کند.
نظر شما