وقتی شنیدم دکتر انتظامی از معاونت مطبوعاتی رفت

متاسف شدم که رسانه و روزنامه‌نگاري يک يار خوب، فهيم و همراه را از دست داد. آقاي انتظامي شخصيت جالب توجهي دارد، به لحاظ تيپيک چهره‌اش به دوستانش آرامش مي‌دهد. انساني آرام و دوست داشتني است. اينها ممکن است برداشت‌هاي شخصي تلقي شوند که ديگران با آن موافق باشند يا نباشند، اما آنچه به وي ويژگي‌هاي کيفتي مي‌دهد و در چارچوب ارزش‌هاي اجتماعي و مديريتي قابل توجه است، عبارتند از:

1. شخصيتي رو به جلو است.
2. به لحاظ شخصيتي فراز و نشيب‌هاي پر تلاطم ندارد
3. انرژيک است و خستگي نمي‌شناسد
4. مسئوليت‌پذير است
5. آهسته و پيوسته رو است.
6. کاري را که مي‌پذيرد، بلد است.(کمياب در زمانه‌ ما)

و البته مي‌شود به اين ليست اضافه کرد. شايد انتظار اين بود که دربارة نقش آفريني‌هاي آقاي انتظامي در معاونت مطبوعاتي در اين سال‌هاي اخير سخن گفته مي‌شد. لکن متاسفانه يا خوشبختانه من به همين مدت است که در مطبوعات نيستم. اما هيچ‌کس نپرسيد چرا از رفتن او خوشحال شدي؟ بدور از زياده‌گويي؛ راحت شد!