سرانجام پروژه تغییر و تحولات اساتید و رؤسای دانشگاه‌ها که از بیش از دوسال پیش با برکناری رئیس دانشگاه تهران و پس از آن اخراج و بازنشستگی اجباری بسیاری از اساتید برجسته کلید خورد، به مهدی گلشنی و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی رسید. ظاهراً قرار است با این جابه‌جایی شنبه آینده رئیس جدید پژوهشگاه علوم‌انسانی معرفی شود تا پس از 15 سال مهدی گلشنی ساختمان آس پ واقع در اتوبان کردستان را ترک و به تدریس در دانشگاه صنعتی شریف بسنده کند. اتفاقی که شاید باید خیلی پیش از این‌ها رخ می‌داد و با روی کار آمدن دولت نهم رنگ تحقق به خود می‌گرفت، اما بنا به برخی توصیه‌ها مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه به ریاست غلامرضا اعوانی و پژوهشگاه علوم انسانی از آن جان سالم به در بردند. هرچند حالا، فعلاً گریبان یکی را گرفته است. سایت تابناک رئیس آینده این مؤسسه را حمیدرضا آیت‌اللهی معرفی کرد. آیت‌اللهی، رئیس سابق گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی و دارای تحصیلات حوزوی و دانشگاهی است.
گویا بحث جابه‌جایی گلشنی که عضو فرهنگستان علوم بوده و از چهره‌های برجسته علمی کشور به شمار می‌رود، از برخی جلسات با حضور وی و زاهدی، وزیر علوم آغاز شده است. گفته می‌شود در این جلسات انتقادات صریح گلشنی به نظرات زاهدی باعث مجادله لفظی میان آن دو شده است. همچنین موضوع بازنشسته کردن گلشنی، که عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف و مؤسس گروه فلسفه علم این دانشگاه است و از چشم وزیر دیده شده، این جدال را تشدید کرده و از حدود سه ماه پیش، وزیر علوم مذاکراتی را با برخی اساتید دانشگاه از جمله حمیدرضا آیت‌اللهی آغاز کرده که با مخالفت آنان مواجه شده است، هرچند گفته می‌شود وی پس از ارائه برخی شرایط برای پذیرش ریاست پژوهشگاه، مشاوره با بزرگان و نیز پس از دیدار با گلشنی، اخیراً این موضوع را پذیرفته است.
گلشنی که به نوعی نماینده پیوند علم و دین در ایران محسوب می‌شود، در سال 1317 در اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی را در همان جا سپری کرد. در سال 1339 موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته فیزیک از دانشگاه تهران شد. بعد از آن عازم آمریکا شد و در سال 1348 مدرک دکترای خود را در حوزه ذرات بنیادین از دانشگاه برکلی آمریکا گرفت. یک سال بعد به ایران بازگشت و به استخدام دانشگاه صنعتی شریف درآمد. شاید بتوان گلشنی را در حوزه فلسفه صاحب همان نقشی دانست که مهندس بازرگان در حوزه سیاست ایفا می‌کند؛ همانند‌سازی پایه‌های دین و علم، و استخراج فاکت‌هایی از قلمرو علوم طبیعی و ریاضی در جهت تأیید کتاب مقدس یا بر‌عکس. بی‌جهت نیست که گلشنی یکی از کسانی است که در ایران جایزه معتبر بنیاد تمپلتون در حوزه علم و دین را دریافت کرده است.
شاید آنچه بیش از همه برکناری گلشنی را سؤال‌برانگیز می‌کند، زمان آن است. چنین تغییری در آستانه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری این شائبه را به‌وجود می‌آورد که دولت و وزارت علوم در پایان دوره کاری خود که بیم عدم تکرار آن نیز وجود دارد، قصد فتح آخرین قله‌ها در سر پرورانده و به سرعت درصدد تحکیم جای پای خویش در نهادهای آموزشی است.
در پی اعلام خبر این جابه‌جایی عده‌ای از اعضای هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و نیز عماد افروغ در نامه‌ای اعتراض خود را به این امر اعلام داشتند که متن آن به شرح زیر است:
حضور ارجمند جناب آقای دکتر زاهدی باسلام و عرض ادب و احترام
مقام عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
با عنایت به مراتب فوق، ضمن قدردانی صمیمانه از مشارالیه که به‌رغم محدودیت‌های گوناگون و کمبود بودجه با اتخاذ شیوه‌ها و تصمیم‌های حکیمانه و پای فشردن براصول، محیط مناسبی برای فعالیت‌های علمی اصحاب دانش و تحقیق و اهل معرفت فراهم کرده‌اند، از حضرتعالی سپاسگزاری می‌شود که همواره با حمایت‌های خویش از بخش تحقیقات، شرایط و زمینه‌های مناسب جهت فعالیت‌های علمی‌ـ‌تحقیقاتی را فراهم آورده‌اید. در پایان از آن مقام عالی درخواست می‌شود آن‌گونه که مصلحت می‌دانند، از زحمات و فعالیت‌های علمی و شبانه‌روزی این مدیر گرانمایه عرصه علوم انسانی و استاد نمونه و ممتاز دانشگاه، قدردانی شود.
با تجدید ادب و احترام
مشاوران علمی، معاونان، رؤسای پژوهشکده‌ها، بخش‌ها و گروه‌ها، اعضای هیأت علمی و کارشناسان پژوهشی، کارشناسان و کارکنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری)
نظر شما