به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مراسم پایانی جایزه شعر بهاران عصر روز سه‌شنبه (هشتم اسفندماه) در خانه هنرمندان برگزار شد که از میان سه هزار شعر و ۶۰۰ شاعر ۳۰ کاندیدا انتخاب شده بودند.
ضیاءموحد، احمد پوری، بهزاد خواجات، گروس عبدالملکیان و اکبر اکسیر داوری این جایزه را برعهده داشتند.
در این مراسم گروس عبدالملکیان دبیر جایزه اظهار کرد: پيش‌تر نيز گفته و نوشته‌ام كه شعر حسودترين معشوقه دنياست و به محض آنكه احساس كند شما او را به خاطر چيز ديگرى مى خواهيد، از شما خداحافظى مى‌كند و مى رود. فرقى نمى‌كند كه آن چيز مقام باشد يا ثروت يا شهرت؛ يا هر مقوله ديگرى. شعر اگر براى شاعر حكم وسيله را داشته باشد، از او دور مى شود و مى رود، مگر آنكه هدفش باشد.
او در ادامه افزود: گاه شاهديم كه معدودى از دوستان چنان درگير يك جايزه مى‌شوند كه آدم احساس می‌کند هدف غايى شعر گرفتن جايزه است و اصلا فراموش مى‌كنيم شاعر مال جايزه است يا جايزه مال شاعر. پس آيا بهتر نيست كه كلاً جايزه به شعر و كتاب شعر كنار گذاشته شود؟ يا نه به روش ديگر مى شود منِ شاعر تمرين كنم كه منش و رابطه‌ام با هر جايزه‌اى كه به شعر داده مى‌شود، از كف زدن مخاطبين در يك جمع كوچك گرفته تا جايزه اول شعر بهاران را طورى تعريف كنم كه در نهایت در خدمت شعرم باشند. به طور طبيعى با پيشنهاد اول، يعنى حذف تمام جوايز شعرى مخالفم. آن هم در جهانى كه خواسته و ناخواسته به اين سمت مى رود كه شعر را به عنوان يكى از عميق‌ترين جلوه هاى زبان كمرنگ و كمرنگ تر كند.
عبدالملکیان در ادامه افزود: شعر، هر بار كه خوانده مى‌شود به دنيا مى‌آيد، و هر كه آن را خوانده، يعنى آن را به دنيا آورده؛ در مرور سطرها و خلوتى كه با شعر مى سازد به گونه اى متفاوت اين بچه را بزرگ مى‌كند. پس مى‌شود گفت شعر تا خوانده نشده شعر نشده است، همان‌طور كه انسان تا به دنيا نيايد، تا راه نرود، انسان نمى‌شود. شعرى كه خوانده نشده جنينى مرده در رحم كاغذ است. شعر شناخت مى‌آفريند و هربار بيشتر به دنيا بيايد حجم بيشترى از تاريكىِ جهان را روشن خواهد كرد. پس هر مقوله‌اى كه همراهى كند تا شعر گسترده‌تر و عميق‌تر خوانده شود، به جمعيت روشنايى خواهد افزود. خواه دنياى نشر باشد يا مطبوعات يا جوايز و جلسات؛ و اگر اينها همه و همه پله‌هاى نردبانى براى بالا رفتن شعر باشند نه تنها مضر نيستند كه مباركند. البته كيفيت و استحكام اين پله ها بحث ديگرى ست كه طرحش فضاى ديگرى می‌طلبد.
دبیر جشنواره در پایان سخنانش گفت: بهاران در نظر دارد حمايتى چند جانبه را در ادامه مسير از هر سى نامزد نهايى انجام بدهد. بر خلاف بسيارى از جوايز ديگر براى موسسه بهاران اختتاميه‌ى اين جايزه افتتاحيه است. افتتاح مسيرى براى حمايت از هر سى نفر به شكل‌هاى گوناگون. با انتشار كتابى از شعرهاى اين شاعران، برگزارى سفرهاى فرهنگى و جلسات شعرخوانى براى معرفى هرچه بيشتر اين عزيزان. سرانجام جايزه بهاران اين اميد را دارد كه در پروسه‌اى بلند مدت و طى دوره‌هاى مختلف بتواند يكى از پله‌هاى موثر در مسير صعود شعر باشد. مى‌گوييم «بلند مدت» چرا كه مى‌دانيم شعر پروسه‌اى بلند مدت است و هر مقوله مرتبط با شعر نيز در صورتِ تحمل و تامل و صبورى نتيجه خواهد داد. چرا كه به قول «نرودا» كار شاعر مثل كار آب‌هاى زيرزمينى است كه سال‌ها بايد ذره ذره سنگ‌ها را بتراشد، خاك را كنار بزند و رو در روى خورشيد بايستد.
در ادامه برنامه رشید کاکاوند، مجری مراسم از مدیر موسسه بهاران ابوالفضل بانی دعوت به سخنرانی کرد. مدیر موسسه بهاران با تشکر از کسانی که در این مراسم حضور داشتند گفت: بهاران موسسه مستقلی است و کسی از بزرگان، حاکمان و حکمفرمایان در این جلسه حضور ندارند. حتی اطلاعی از جایزه ندارند و اگر هم خبر داشته باشند یا برای حضور در این مراسم دعوت شده باشند نیامده‌اند. زیرا ما بر این باور هستیم، مردم ماندگارترین واژه ابدی تاریخ هستند.
پس از خوانده شدن بیانیه هیات داوران اولین دوره جایزه شعر بهاران، برگزیدگان و شایستگان تقدیر این جایزه به این شرح اعلام شدند:
شایستگان تقدیر: ساجد فضل زاده، پیام جهانگیری، آیدا گلنسایی، صابر سعدی‌پور، میثم فلک‌ناز و محمد عسگری.
برگزیدگان: علیرضا عسگری، رضا یاوری، زینب صابر، ادریس بختیاری و آریا صدیقی.
58243
نظر شما