رئیس مجلس در نخستین روز سفرش به سوئیس، در سخنانی در سومین کنفرانس جهانی روسای مجالس عضو اتحادیه بین‌المجالس که در ژنو مقر سازمان ملل متحد برگزار شد، گفت: ساختار ناسالم قدرت در عرصه بین‌المللی منتهی به استفاده ابزاری از نهادهای تخصصی بین‌المللی شده است، که این وضعیت برای امروز و آ‌ینده بشریت زیانبار و مخرب است. نمونه بارز این وضعیت را می‌توان در موضوع مربوط به انرژی اتمی و آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌یی نیست.
چکیده سخنان لاریجانی را در ادامه میخوانید:
* آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای و شورای امنیت به جای پرداختن به کشورهای دارای سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی هر روز به محدود‌تر کردن کشورهای خواهان استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای می‌پردازند. این خود نمونه روشنی از فساد ساختار قدرت بین‌المللی است که باید پارلمان‌های جهان و IPU برای آن چاره‌ای جدی بیاندیشند.
* رژیم صهیونیستی نیز بی‌اعتنا به قواعد بین‌المللی هم‌چنان به انباشت سلاح‌های هسته‌ای ادامه می‌دهد.
* ایران صرفا به دنبال استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای در چارچوب ان‌پی‌تی می‌باشد و در دکترین امنیتی و هم‌چنین اعتقادات دینی و اسلامی ما اندک جایی برای حرکت به سمت استفاده غیرصلح‌آمیز از تکنولوژی هسته‌یی وجود ندارد.
* ایران همواره از راه‌های منطقی همانند مذاکرات هدفمند استقبال کرده است و امضاء توافقنامه اخیر تهران با حضور ترکیه و برزیل در همین راستا بوده است.
* بی‌تردید فلسفه وجودی سازمان ملل متحد صیانت از صلح و امنیت بین‌المللی و جلوگیری از جنگ و خشونت بوده است، اما امروز پس از گذشت بیش از 6 دهه از عمر این سازمان، اگر چه شاهد جنگ عالم‌گیری همانند جنگ‌های جهانی اول و دوم نبوده‌ایم اما جنگ‌های خشونت‌باری همانند حمله آمریکا به ویتنام، خشونت و جنگ‌های مکرر رژیم صهیونیستی که نمونه‌های اخیر آن جنگ 33 روزه می‌باشد که با دفاع غیرتمندانه حزب‌الله و مقاومت دفع شد و نبرد غزه که در جنگ 22 روزه با پایمردی حماس خاتمه یافت، رخ داده است.
* ساختار قدرت در عرصه‌ی بین‌المللی ناکارآمد بوده و نه تنها نتوانسته از صلح و امنیت بین‌المللی صیانت نماید، بلکه پدیده‌های جدیدی از جمله تروریسم، شکل سازمان یافته و بسیار خطرناکی به خود گرفته است، که نمونه اخیر آن را در شهر زاهدان در جنوب شرقی ایران شاهد بوده‌ایم که به شهادت دهها تن و مجروحیت صدها انسان بی‌گناه انجامیده است.
* ساده‌اندیشانه است که اگر فکر کنیم قدرت‌های بزرگ تن به تعدیل ساختارهای کهنه سازمان ملل بدهند. از این رو شاید این مسیر امیدوار کننده‌تر باشد که ساختار فعلی دو نهاد بین‌المجالس و سازمان ملل با حفظ استقلال خود به نهاد مسلطی در ورای این دو نهاد بیاندیشد که از ترکیب برگزیدگانی از دو نهاد شکل گیرد و با منشوری مدون بر تحقق اهداف صلح‌جویانه و عادلانه این نهادها نظارت نمایند.
نظر شما