۱) ابتدا باید از نصب تصاویر بزرگان و نخبگان دانش و فرهنگ در سطح شهر تهران تشکر و سپاسگزاری کرد که برای نخستین بار است استادانی از حوزه علم و معرفت، چهره شهر را پوشانده است. دکتر صادق آیینهوند، دکتر گرجی، دکتر شهیدی، علامه جعفری، علامه عصار، دکتر کزازی، دکتر محققداماد، سیدحسن حسینی، قیصر امینپور، استاد رضا سیدحسینی و ..
۲) «رفتار» که دیداری و شنیداری است، مهمترین نوع «مطالعه» است بهخصوص در جامعهای که برخی گفتهها و شنیدهها با اعمال چندان مطابقتی ندارد.
نحوه عملکرد انسانها، نهادها و کارگزاران بهترین شیوه برای دانستن و فهمیدن و درک امور است.
۳) نمایشگاه کتاب دوباره به محمل اصلیاش یعنی «مصلای تهران» بازگشته است. صرفنظر از چندوچون و عوامل رفتوآمد «نمایشگاه» به «شهر آفتاب»، دیدن مجدد منارهها، سقفها و کاشیکاریهای ناتمام مصلا، حوزه مطالعه مخاطب را مستقیماً به «رفتار» مسئولان سوق میدهد ما ناخواسته از خود میپرسیم واقعا برای ساخت چنین بنایی ۳۵ سال کافی نیست؟
۴) نمایشگاه کتاب همچنان شلوغ و پرازدحام است، اما انگار نوع و جنس آدمها تغییر کرده است. دیگر از نویسندگان و هنرمندان چندان خبری نیست. مردم انگار از مقابل غرفهها، «سان» میبینند، حالا برای اقناع آنها به خواندن کتاب باید از مفاهیم روانشناسی، روانکاوی و پزشکی بهره برد؛ اینکه کتاب خواندن خطر آلزایمر را کاهش میدهد، اما باید توامان مراقب بود که این فراموشی به حوزه «رفتار» سرایت نکند، چرا که در آن صورت، این منارهها و گلدستههای مصلا بدجوری به آدم چشمک میزنند!
۵) آمار سرانه مطالعه، لازم نیست. حالا دیگر کسی حتی در مورد صحت و سقم آن نیز حال بحث کردن ندارد! اکنون شاید لازم باشد به «رفتار» که عصاره مطالعه افراد، سازمانها و کشورهاست دقیق شویم...

سیویکمین نمایشگاه کتاب از چند منظر جالب توجه است.
کد خبر 775555
نظر شما