از دغدغه های امروز فوتبال ایران است که منهای تمام خرابی های به وجود آمده و اقتصاد ورشکسته این ورزش، آیا کارلوس کی وش دربی را از نزدیک تماشا می کند؟
این غایت آرزوی فوتبالی است که تصور می کند ۸ سال پس از مبارزه بر سر دیدن بازی های لیگ، می تواند همچنان این جدال بی حاصل و گاهی اوقات خصمانه را ادامه بدهد. در حالی که ما اصلا تکلیفمان با خودمان روشن نیست و فقط اصرار می کنیم کی روش بیننده دربی باشد!
راستی ما از این آقا چه می خواهیم؟
تماشای بازی های سرد و کسالت بار داخلی؟ دیدن دربی پایتخت یا قهرمانی در جام ملت های آسیا و صعود به جام جهانی؟
در فوتبالی که تحلیلش از وضعیت روز فوتبال این است که صعود به جام جهانی به مراتب ساده تر از حضور در قهرمانی در جام ملت هاست، کی روش به دربی بیاید که چه کند؟
او با دیدن بازی تیم های استقلال و پرسپولیس، آیا در اعمال سلیقه اش تغییری حاصل خواهد شد یا از فردای دربی، به فردی که دچار استحاله شده تبدیل می شود؟
کی روش پس از سفرش به لندن که به منظور شرکت در
انتخاب بهترین های فیفا بود هم اکنون راهی امارات شده؛ آن هم فقط به این خاطر که
اردوی احتمالی ایران در این کشور را ارزیابی کند. کی روش به شدت بر سر مکانی که
اردو در آن برگزار می شود حساس است و باید همه چیز را زیر نظر بگیرد.
حالا فرض کنید او در تهران است و بیننده دربی پایتخت؛ در این صورت آیا مشکلات فوتبال ایران حل می شود؟
آیا بهتر نیست از کی روش کارهای مهمتری را مطالبه کنیم؟ آیا قرار نیست به او امکانات لازم را بدهیم و بگوییم حالا از تو جام خوش رنگ و لعاب ملت های آسیا را می خواهیم؟
دعوا بر سر چیست؟ آیا خودمان خبر داریم؟
* نکته: این یادداشت در سایت خبرورزشی منتشر شده است.
نظر شما