۱۳ آبان و تحریم‌های آمریکا

دولت ترامپ تلاش می کند تا ذهنیت منفی مردم ایران از دولتمردان آمریکا همچنان باقی بماند و بنابراین چنین روزی را برای تشدید تحریم های همه جانبه ایران انتخاب کرده است. او روند بهبودی را که در دوران اوباما شروع شده بود تا مردم ایران رفتارهای نادرست حاکمان آمریکا در دوره های مختلف را به ذهنیت تاریخی بسپارند، بکلی بر هم زد تا همچنان ملت ایران، دولت آمریکا را شیطان بزرگ تلقی و ارزیابی کند. ترامپ در تحریم های جدید ۲ برجستگی و ۲ نقطه قوت ایران را هدف خود قرار داده است یکی آحاد "مردم" ایران را و دیگری "نفت" و منابع انرژی ایران را . او میخواهد فروش نفت ایران را به صفر برساند تا این نقطه قوت درآمدهای کشور به عامل تضعیف ایران تبدیل شود و از سوی دیگر می خواهد "معیشت مردم" را در تنگنا قرار دهد تا مهمترین عامل تداوم جمهوری اسلامی را به شورش علیه نظام بر خاسته از قیام مردم ایران علیه وابستگی نظام استبدادی شاهنشاهی به آمریکا تبدیل کند. ولی به این نکته مهم توجه ندارد که وقتی محمد رضا شاه، آیت الله روح الله خمینی را در ۱۳ آبان ماه سال ۱۳۴۳ به جرم مخالفت با "قانون مصونیت مستشاران آمریکایی" به ترکیه و سپس به عراق تبعید کرد، مردم ایران او را پس از ۱۴ سال سرافرازنه در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به ایران بازگرداندند و بر مسند امامت امت قرار دادند. همچنین وقتی حکومت شاهنشاهی، دانش آموزان معترض به اختناق حاکم بر کشور و رفتارهای خشن مامورین حکومتی را در ۱۳ آبان ۱۳۵۷ در جلوی دانشگاه تهران به رگبار بست و به خاک و خون کشید، مردم ایران، شاه را در ۲۶ دی ماه همان سال از ایران فراری دادند. و نیز وقتی کارتر، شاه را پس از فرار از ایران به آمریکا برد و برخی نگران تکرار فاجعه ۲۸ مرداد شدند، بعضی از دانشجویان دانشگاه های تهران با رفتن به سفارت آمریکا، امید ایالات متحده را برای بازگرداندان حکومت سر سپرده به خود، نا امید کردند. اما این بار آیا مردم و دولت ایران موفق خواهند شد تا آمریکا را در رویارویی با خود ناکام بگذارند؟ به نظر می رسد جواب مثبت است اگر اقدامات ذیل با سرعت انجام شود:

۱-  تبدیل "اقتصاد" به اولویت اول حکمرانی کشور
 دولت با تلاش برای انجام "اصلاحات عمیق ساختاری" در اقتصاد و ایجاد "فضای کسب و کار" مناسب، می تواند تکیه بر اقتصاد تقریبا تک محصولی را به یک اقتصاد بالنده و پر تحرک مردمی با توانایی صدور محصولات و خدمات گوناگون به بازارهای بین المللی تبدیل کند. شاید روی آوردن به سیاست های "اقتصاد آزاد رقابتی" همراه با گسترش نظام تامین اجتماعی، بتواند فضای جدیدی را برای "کاهش وابستگی" دولت و مردم به درآمدهای صدور نفت خام پی‌ریزی کند. "تقویت بنگاه های اقتصادی" بخش خصوصی، "کاهش هزینه های دولت"، عدم تعلل در "اصلاح نظام بانکی"، عدم "تثبیت نرخ ارز" و خاتمه دادن به "توزیع ارز دولتی" و البته تامین حداقل "معیشت مردم" با شیوه های کارآمد می تواند در این راه کارگشا باشد. برای تحقق این امر نیاز است تا تمامی "قوانین و مقررات" کشور و "رفتارهای حکومتی" به نفع اولویت یافتن اقتصاد اصلاح شوند و همچنین قوه قضائیه و دستگاه های انتظامی و امنیتی پشیبان فعالیت های اقتصادی باشند.

۲-  حذف عوامل ناراضی کننده مردم از سیستم حکمرانی
توجه به مطالبات مردم در حوزه های مختلف بویژه در روابط اجتماعی می تواند بر میزان افزایش ضریب رضایت  آحاد مردم بیفزاید. دولتمردان و تمامی بخش های مختلف حاکمیت می توانند در حوزه های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، امنیتی و قضایی به توسعه مردم سالاری پرداخته تا "همه با هم" بتوانند با تمام وجود برنامه های تحریم ترامپ را به شکست بکشانند.

۳-  تلاش برای ایجاد آرامش بیشتر در سیاست خارجی و روابط بین المللی
رویکرد وزارت امور خارجه می تواند بیشترین کمک را به توسعه اقتصادی کشور بکند. رایزن های اقتصادی در تمام سفارتخانه های ایران می توانند فعال ترین افراد در حوزه سیاست خارجی باشند.
در هر حال به نظر می‌رسد راه حل اساسی برای مقابله با اقدامات آمریکا علیه ایران، ساخت یک تصویر خوب و جذاب از ایران اسلامی در بین افکار عمومی مردم ایران و جهان است به گونه ای که ایرانیان به ایرانی بودن خود افتخار کنند و مردم دنیا بویژه همسایگان به هر ایرانی احترام بگذارند و ایران را کشوری علمی، پیشرفته، با فرهنگ و دارای فناوری های بالا تلقی کنند. برای نیل به چنین هدفی باید حرکت به سوی رعایت شاخص های "حکمرانی خوب" در دستور کار حاکمیت ایران قرار گیرد. این شاخص ها عبارتند از: "پاسخگویی حاکمیت"، "ثبات سیاسی"، "اثربخشی دولت"، "کیفیت قوانین و مقررات"، "حاکمیت قانون" و "کاهش فساد سیستماتیک". 
فاعتبروا یا اولی الابصار