مدیران ما از آمریکا موفق‌ترند

کاری را که دشمنان با آن همه بوغ‌های تبلیغاتی خودشان از آن عاجزند بعضی از دستگاه‌ها به راحتی و با کم‌ترین هزینه به خوبی انجام می‌دهند. دردآور ماجرا زمانی است که این دستگاه‌ها دست در جیب مردم و دولت دارند اما در عین حال از حداکثر توان خود برای ایجاد بی‌اعتمادی و بدبینی در مردم استفاده می‌کنند.

موضوعی را که به عنوان مثال  قصد مطرح کردن آن را دارم «فضای پدید آمده راجع به کمبود قطعات خودروست» فضایی که توسط بعضی از شرکت‌های خودرو ساز به وجود آمده و متاسفانه ما مردم هم به راحتی آن را پذیرفته‌ایم و برای توجیه خودمان هم موضوع تحریم‌ها را چاشنی آن می‌کنیم در حالی که واقعیت چیز دیگری است. در اینجا شاید لازم باشد با بیان داستانی کوتاه عرضم را واضح‌تر بیان کنم. تاریخ چهاردهم مهر ماه ۹۷ برای تعویض قطعه‌ای از خودرو (سپر عقب) به نمایندگی ۵۰۹۹ ایران‌خودرو مراجعه کردم. پس از این که وقت زیادی برای پذیرش خودرو گرفته شد کارشناس مربوط اظهار داشتند «قطعه مورد نظر موجود نیست و باید درخواست امداد ویژه بزنیم تا برایمان بفرستند و هر موقع فرستادند با شما تماس می‌گیریم» بنده هم به تبع جوی که این روزها شرکت‌های خودروساز مبنی بر کمبود قطعه ایجاد کرده‌اند به راحتی موضوع را پذیرفته و نمایندگی را ترک کرده  و روزها و هفته ها منتظر تماس نمایندگی مبنی بر تامین قطعه ماندم و هر بار هم که مراجعه کردم یا تماس گرفتم با پاسخ تکراری «هنوز قطعه نیامده» مواجه شدم پس از گذشت یک ماه، طولانی شدن این پروسه به نظرم  غیرعادی آمد و تصمیم گرفتم با امور مشتریان (CRM)  تماس بگیرم. جالب است بدانید که پس از تماس با امور مشتریان متوجه شدم قطعه مورد نظر فقط یک روز بعد از درخواست، تکرار می‌کنم فقط یک روز بعد از درخواست برای نمایندگی ارسال شده و در انبار نگهداری شده اما نمایندگی نه تنها به بنده هیچ‌گونه اطلاع رسانی نکرده است بلکه وجود قطعه را در انبار کتمان و بنده را سرگردان نموده به نوعی که با گذشت قریب ۴۰ روز از درخواست، هنوز قطعه مورد نظر تعویض نشده است. جالب‌تر از همه این که امور مشتریان نیز پس از اطلاع کامل از موضوع و احراز تخلف آشکار نمایندگی (به تعبیر خودشان) هیچ‌گونه برخوردی با نمایندگی مربوط نداشتند.

پرسش بنده از مسئولین محترم ایران‌خودرو و وزارت صمت این است که: نقش آمریکا و تحریم‌ها در این گونه موارد چیست؟ آیا موارد این‌چنینی که بسیار هم هست چیزی به‌جز سوی مدیریت است؟ این سوی مدیریت‌ها که کم‌ترین محصول آن ایجاد بدبینی نسبت به نظام و دولت و ایجاد یاس و ناامیدی در مردم  است تا کی باید ادامه داشته باشد؟ امید است مسئولین ما  به‌جای این که همواره  همه مشکلات را به آمریکا و تحریم‌ها نسبت می‌دهند سری  هم در شیوه اداره امور به خودشان و نوع مدیریتشان و زیر مجموعه‌هایشان  بزنند.
ان‌شاءالله.