سام خسروی‌فرد: مالزی سرزمین جشن‌ها و شادی‌هاست. مناسبت‌های مختلف برای مردم فرصتی فراهم می‌کند که دشواری‌های زندگی را به فراموشی بسپارند و از کنار هم بودن لذت ببرند.
دیروز پنجشنبه 16 سپتامبر روز ملی مالزی بود. هر چند دولتمردان مالزی میان انتخاب این روز و 31 اوت مناقشه‌ای پایان‌ناپذیر با یکدیگر دارند اما این اختلاف نظر را تنها می‌توان در جراید و رسانه‌ها دنبال کرد. غیرمالزیایی‌ها و یا دست کم ایرانی‌ها چنین کشمکشی را بین مردم احساس نمی‌کنند. در 31 اوت 1957 شبه جزیره مالایا خود را از یوغ استعمار انگلیس رها کرد و در 16 سپتامبر 1963 با پیوستن دیگر مستعمرات انگلیس یعنی صباح و ساراواک و نیز سنگاپور کشور مالزی تشکیل شد.
دو سال بعد یعنی در سال 1965 سنگاپور از این اتحاد کناره‌گیری کرد. علی‌رغم فراز و فرودهایی که این سرزمین گرمسیری در شش دهه اخیر داشته است، مردمان مالایی با صلح و آرامش کنار چینی‌ها و هندی‌ها روزگار می‌گذرانند و در جشن‌ها و شادی‌هایی که رنگ و بویی ملی دارد چون اعضای تنی واحد بیش از پیش دوشادوش هم دیده می‌شوند. این دو روز در تقویم ملی مالزی تعطیل رسمی است اما هر ایالت برای خود روزهای مهمی دارد و تنها در آن ایالت ممکن است کسب و کار تعطیل شود.
مثل سایر روزهای مهمی که در تقویم این کشور ثبت شده، مالزیایی‌ها با آتش‌بازی در شب قبل به استقبال روز ملی خود می‌روند. تقریبا در هر نقطه‌ای از این کشور می‌توان شعاع‌های رنگارنگ نور را شب‌هنگام مشاهده کرد که خود نشان‌دهنده فردایی شاد و پر برنامه است؛ نمایش فیلم، تئاترها، فستیوال‌های خیابانی و جشنواره‌های مختلف در پایتخت و مراکز مهم جمعیتی از یک سو و برگزاری، گردهمایی، سخنرانی، مراسم و آیین‌های سنتی از سوی دیگر نه تنها برای گردشگران جالب است که برای ساکنان اصلی این سرزمین نیز جذاب می‌نماید.
این مراسم فرصت مناسبی است برای تجربه محیطی متفاوت در سرزمینی گرمسیری که ممکن است بارانی شدید همه برنامه‌های خیابانی را برای مدتی به تاخیر بیاندازد. با این حال هیچ کس نگران باران نیست. مردم این سرزمین گرمسیری آموخته‌اند که چگونه با شرایط طبیعی خود را سازگار کنند و باران سیل‌آسا نیز نمی‌تواند برنامه‌ای را لغو کند. کسانی که بخت و اقبال حضور در این مراسم را دارند و در عین حال با هنر عکاسی آشنا هستند می‌توانند تصاویری ثبت کنند به یادماندنی و متفاوت. می‌گفتند مراسم روز ملی مالزی امسال بسیار پرشور و متنوع‌تر از سال‌های قبل قرار است برگزار شود و این موضوع در راستای تحقق شعار «یک مالزی» خواهد بود. این شعار مدتی است که همه جا دیده می‌شود و هدف آن یادآوری همگرایی بین اقوام و نژادها و مذاهب مختلف در مالزی است. این شعار را نجیب تون‌رزاق نخست‌وزیر کنونی این سرزمین پیشنهاد داده و بر آن تاکید دارد.
یکی از برنامه‌هایی که امسال برای روز ملی این کشور در نظر گرفته شد، برای ما ایرانیان می‌تواند جالب‌تر از بقیه باشد و آن هم رونمایی از کتاب عکس یک ایرانی در مالزی است؛ کتاب «راه تعیین شده» عکس‌هایی است از زندگی مسلمانان، بودایی‌ها، مسیحیان و هندوهای مالزی از تولد تا مرگ که «نفیسه مطلق» آنها را تهیه کرده است. مولف این کتاب سابقه عکاسی خبری در ایران را دارد و سال 1383 برای ادامه تحصیل راهی مالزی شد و اینک دانشجوی دکتری رشته ارتباطات جمعی است.
در مراسم رونمایی کتاب «راه تعیین شده» قرار بر این بوده که دختر ماهاتیر محمد که مقدمه‌ای نیز بر کتاب نوشته شرکت کرده و برای حضار سخنرانی کوتاهی داشته باشد. مارینا دختر 56 ساله ماهاتیر محمد، نخست‌وزیر پرآوازه مالزی، یکی از فعالان اجتماعی است که چندی پیش در مصاحبه‌ای گفته بود برای دیدار پدرش باید وقت بگیرد، چون نخست‌وزیر سابق همچنان پرمشغله است. مارینا 20 سال برای روزنامه استار، یکی از پرتیراژترین روزنامه‌های مالزی، به طور منظم یادداشت می‌نوشت. چندی پیش به انتقاد از افراطیون پرداخت و همین امر باعث شد ستونش را لغو کنند. او وبلاگ‌نویس است و در آخرین پستش هم تولد چهل و هفتمین سال تولد مالزی را تبریک گفته و هم به خاطر حضورش در مراسم رونمایی کتاب یک ایرانی ابراز غرور کرده است. این مراسم برای هر ایرانی شرکت‌کننده بی‌تردید خاطره‌انگیز خواهد بود.
نظر شما