زنان افغان قربانیان منازعات داخلی و جهل فراگیر

عبدالمحمد طاهری:

نگاهی به بیش از 30 سال جنگ درکشورهمسایه‌مان افغانستان ازیک سو و از سوی دیگر فقر و بیسوادی و نگاه تحقیرآمیز سنتی به این طبقه آسیب پذیر،بیش ازپیش به مظلومیت زنان درجامعه افغانستان کمک کرده است.

آیا با این اوصاف می‌توان گفت زن افغانی زاده رنج است و یا با رنج زندگی می کند؟ برای درک بهتر این موضوع مشخصأ باید اعتراف کرد که فقر،خشونت،سطح پایین آموزش و محدودیت در زمینه تحصیلات، حتی در مقطع ابتدایی ،قوانین سنتی و دست وپاگیرمربوط به خانواده وموضوعات مربوط به فقدان بهداشت ،همه پدیده هایی هستند که زنان افغان را آزارمی دهند.پدید‌ه‌هایی که همه در هم تنیده هستند و فی‌الواقع درشرایط خفقان وجنگ خود را برجامعه ،به ویژه برطبقه زنان تحمیل کرده است.اوج این نابسامانی‌ها به طورمشخص برمی‌گردد به دوران حکومت طالبان درافغانستان که اسناد موجود اعم از دیداری،شنیداری و نوشتاری همه از اسفناک‌ترین شرایط دوران زندگی زنان در ابعاد مختلف حکایت دارد که گاه قلم از نوشتن آن عاجز است. به هرشکل علیرغم این واقعیتهای تلخ،صرفاً بیان این همه مظلومیت، نمی تواند بربرون‌رفت زنان  ازاین مهلکه کمکی نماید..

لذا  نگارنده بر این باوراست که رفتن به سمت برخی سازوکارها به شرح زیر می‌تواند درآینده‌ای نه چندان دور،زنان را برای حضوری مؤثرتر حتی در جامعه سنتی مورد اشاره، آماده نماید،که در این صورت آنان موفق خواهند شد بر برخی مشکلات خود فائق آیند.

● توسل به عزمی جدی جهت برپایی کمپ های محله‌ای جهت آموزشهای اولیه به زنان با هدف اصالت بخشیدن به حضور آنان که از این طریق شکستن حصارهای سنتی آرام - آرام اتفاق خواهد افتاد.

●لزوم توجه به ارائه آموزشهای منظم به جامعه مردسالار درراستای آشنایی به حق وحقوق زنان.دراین راستا صاحبان کسب وکار وهمچنین کارکنان دولت درصف اول فرایند آموزش باید قرار گیرند(مطالعات تطبیقی دربرخی کشورهای جهان اعم از برخی کشورهای آفریقایی و آسیایی مؤیّد توفیق این قبیل برنامه ها ست.)

● رساندن سبدهای آموزش به درب منازل، پس ازبسترسازی های لازم ازطریق رسانه‌های ملی وخصوصی وهمچنین نهادهای قوی مذهبی وآموزشی اعم از مساجد ومکاتب و همچنین نهضت سواد آموزی و وزارت امورزنان که همه این موارد البته با مدیریت وزارت مذکوردراین خصوص در طراحی سبدهای آموزشی می‌توانند نقش آفرین باشند.

● فعال‌سازی کمیسیون فرهنگی-اجتماعی پارلمان افغانستان به منظورایجاد یک عزم همگانی درراستای توجهی جدی به طبقه زنان وحساس ساختن آحاد جامعه دراین مسیر مهم وحیاتی.

● ایجاد دفاتر در شاروالی و شهرداریهای کشور با مرکزیت شاروالی کابل به منظور مهار هرچه سریعتر آسیب‌های وارده بر زنان جامعه با همکاری وهمراهی نهادهای بین‌المللی مسئول دراین رابطه، که البته تعداد این مؤسسات درکشورافغانستان کم هم نیستند.                                                                                        

دکتر عبدالمحمد طاهری، رایزن اسبق آموزشی ایران درافغانستان