وقتی عباس ترابیان، رئیس کمیته بین‌الملل فدراسیون فوتبال اعلام کرد برزیلی‌ها برای خداحافظی کریم باقری زیر بار قطع شدن مسابقه نرفته‌اند، کاملا می‌شد حدس زد چه اتفاقی می‌افتد. کریم باقری، بازیکنی که در فوتبال ملی و باشگاهی یکی از بهترین‌های دو دهه گذشته بوده، در شرایطی از تیم ملی خداحافظی کرد که مسابقه ایران و برزیل تمام شده بود و غیر از جمع محدودی از ایرانی‌ها، کسی به مراسم خداحافظی او توجهی نمی‌کرد.
رسم بازی‌های خداحافظی این‌طوری است که بازیکنی که می‌خواهد خداحافظی کند، از ابتدا وارد زمین می‌شود، چند دقیقه‌ای بازی می‌کند که در این دقایق، مسابقه حالت جدی ندارد و بعد بازیکن دور زمین می‌چرخد و از او تقدیر می‌کنند. اما وقتی برزیلی‌ها اعلام کردند حاضر نیستند به خاطر خداحافظی کریم باقری مسابقه را چند دقیقه‌ای تعطیل کنند، هیچ راهی نبود جز این‌که کریم در دقایق پایانی وارد زمین شود و مراسم خداحافظی‌اش به پایان مسابقه موکول شود.
همین اتفاق هم افتاد. کریم در دقایق پایانی وارد زمین شد؛ با پیراهن شماره 6. 6 مدت‌هاست که شماره پیراهن جواد نکونام است. اما نکونام که می‌دانست کریم باقری هم به اندازه خودش به شماره 6 علاقه دارد، موقتا این شماره را به او داد تا کریم در مسابقه با برزیل با پیراهن شماره 6 وارد زمین شود. خود نکونام هم شماره 24 پوشید؛ شماره‌ای که جمع دو عدد آن برابر 6 می‌شود.
کریم پس از مسابقه روی دوش علیرضا حقیقی رفت، چند دقیقه‌ای آن بالاها بود و طی یک مراسم بسیار معمولی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال از زحمات او در تیم ملی تقدیر کرد. این بود داستان خداحافظی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران در سال‌های گذشته. گرچه بسیاری از ملی‌پوشان ایران بدون مراسم خداحافظی از تیم ملی کنار رفته‌اند و همین مراسم عادی را هم نداشته‌اند، اما در صورتی که بازی ایران و برزیل در ایران برگزار می‌شد، مراسم خداحافظی کریم باقری هم می‌توانست بهتر از این باشد.
خود باقری در مورد برگزاری مراسم خداحافظی‌اش در خارج از خاک ایران می‌گوید: «روز خاطره‌انگیزی برای من بود، جا دارد از تمام کسانی که در فوتبال من تاثیر داشته‌اند، از مربیان و هواداران و تمام مسوولان فوتبال تشکر و قدردانی کنم. از کسانی که من را در طول این سالها مورد لطف قرار دادند و امروز هم به ورزشگاه آمدند تشکر می کنم، دوست داشتم در ایران و مقابل هم میهنانم خداحافظی کنم.»
نظر شما