اول- طلایی که حسن یزدانی گرفت و البته با توجه به قدرت و آمادگیاش، معلوم بود میگیرد شروع موفقیتهای ورزشکاران ایرانی در اندونزی نبود؛ قبل از طلای یزدانی که لبخند رضایت را بر لبان ایران نشاند، مرجان سلحشوری با نقرهاش در پومسه تکواندو بانوان و کوروش بختیار با نقرهاش در پومسه تکواندو آقایان دو مدال در سبد ایران گذاشته بودند، سبدی که منتظریم روز به روز با مدالهای خوشرنگ پرتر شود.
دوم- لیگ پرشین، لیگ کودکان قهرمان و نانآوران کوچک در زمین چمن دانشگاه شهید بهشتی در حال برگزاری است و بچههایی که رفاه حقشان است و از جبر زمانه نانآور خانه شدهاند، برای چند ساعتی، غمها را دور میریزند و دنبال توپ میدوند، با این رؤیا که روزی ستارههای آسمان فوتبال باشند و تمام مشکلات زندگی را دریبل کنند. این بچهها را مثل فرزندان خودمان دوست داشته باشیم... اگر مشکلات اقتصادی نمیگذارد دستشان را بگیریم، حداقل به تماشای بازیشان بنشینیم.
این بچهها، خیلی معصومانه مقابل دوربین خبرورزشی که در برگزاری چهارمین دوره لیگ پرشین حامی معنوی جمعیت مردمی امام علی (ع) بوده، ستارههای فوتبال را به تماشای لیگشان دعوت میکنند. امیدواریم ستارهها، این دعوت را بیپاسخ نگذارند.
این یادداشت در ستون حرفآخر دوشنبه ۲۹ مرداد روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.
نظر شما