بهنوش خرم‌روز: امروزه گونه‌های بسیاری متفاوتی از گیاهان وجود دارند، با تنوعی بی‌نظیر در شکل و رنگ و سایر ویژگی‌ها که شاید در نگاه اول به چشم ما نیایند. یکی از این تفاوت‌ها، شکل‌گیری بخش‌های نرینه و مادگی در گیاهان است که تنوع در آن، خود باعث تنوع در گیاهان شده است. اما این تفاوت از کجا شروع شد؟ محققین می‌گویند از یک اشتباه!
به گزارش ساینس‌دیلی، محققین در مطالعه گیاهان به این نتیجه رسیده‌اند که در حدود 100 میلیون سال پیش، یک جهش ژنتیکی در روند تکثیر دی.ان.ای گیاهان، باعث شده که ژن ساخت قسمت‌های نرینه از ژن ساخت مادگی جدا بشود. البته در همه گیاهان این تغییر به ظاهر ناخواسته ژنتیکی مانند هم نبوده است. در برخی کپی شدن این آرایش ژنتیکی جدید، دو ژن همانند را در دی.ان.ای گیاه به جا گذاشته است که هر دو درست مانند یکدیگر، هم بخش‌های نرینه و هم بخش‌های مادگی را می‌سازند.
در برخی گیاهان دیگر، این دو ژن کاملا مجزا از هم عمل می‌کنند و یکی بخش‌های نرینه و دیگری مادگی را می‌سازد. در برخی انواع دیگر، عملکرد ژن‌ها به عوامل دیگری به عنوان روشن‌کننده یا خاموش‌کننده عملکرد ژن وابسته است.
نتیجه این که، تنوع گیاهی در بین گیاهان زمین فوق‌العاده بالا رفت. به گفته محققین، این خطای ژنتیکی شاید باعث بقای گیاهان شد چون هر موجودی که از نظر ژنتیک تنوع بالاتری داشته باشد، پیچیده‌تر میشود و شانس بیشتری برای بقا خواهد داشت. در حقیقت این تحول و تکامل است!
سوالی که هنوز بی‌پاسخ مانده، این است که آیا این جهش ژنتیکی همچنان باقی خواهد ماند یا روزی به پایان می‌رسد و گیاهان باز با آرایش ژنتیکی قبلی خود ادامه خواهند داد.
نظر شما