رشد 8/91 درصدی هزینه خانوار در چهار سال گذشته

به گزارش سرمایه ، هزینه سالانه یک خانوار شهری در پایان سال 87، نسبت به سال آخر برنامه سوم توسعه (سال 83) با رشدی 98 درصدی از 5/51 میلیون ریال (ماهانه حدود 430 هزار تومان) به 9/101 میلیون ریال (ماهانه 850 هزار تومان) افزایش یافته است. این میزان رشد به معنای رشد سالانه 5/24 درصد هزینه های یک خانوار شهری است.محاسبات آماری بر مبنای ارقام سری های زمانی بانک مرکزی همچنین نشان می دهد در سال 83، متوسط هزینه سالانه یک خانواده روستایی معادل 5/33 میلیون ریال معادل تقریبی ماهانه 280 هزار تومان بوده که در سال 87 این رقم با 4/82 درصد رشد به 1/61 میلیون ریال (معادل تقریبی 510 هزار تومان) رسیده است همچنین متوسط هزینه های سالانه یک خانوار ایرانی (شهری و روستایی) در سال پایانی برنامه سوم توسعه حدود
5/42 میلیون ریال معادل تقریبی ماهانه 354 هزار تومان بوده که در سال 87 (سال چهارم برنامه سوم توسعه) با 8/91 درصد رشد به 5/81 میلیون ریال معادل تقریبی ماهانه 680 هزار تومان بالغ شده است. آمارهای بالا نشان می دهد هزینه های سالانه متوسط یک خانوار شهری و روستایی و ایرانی طی سال های یادشده به طور سالانه
5/24، 6/20 و 23 درصد رشد کرده است.
هزینه های خوراکی
در همین حال مقایسه آمارها نشان می دهد هزینه خوراکی یک خانوار شهری در سال 83 معادل 2/13 میلیون ریال معادل 110 هزار تومان بوده که در سال 87، این رقم با 7/72 درصد رشد به 8/22 میلیون ریال معادل تقریبی ماهانه 190 هزار تومان افزایش یافته است. هزینه های غیرخوراکی یک خانواده شهری نیز در سال 83 معادل 3/38 میلیون ریال بوده که با 106 درصد رشد به 1/79 میلیون ریال معادل تقریبی ماهانه 660 هزار تومان رسیده است.
در همین حال متوسط هزینه خوراکی خانوار ایرانی (شهری و روستایی) در سال 83 معادل 1/13 میلیون ریال بوده که با 4/75 درصد رشد به 8/22 میلیون ریال افزایش یافته است. هزینه های غیرخوراکی نیز از 4/29 میلیون ریال به 7/58 میلیون ریال افزایش یافته که رشدی معادل 7/99 درصد را تجربه کرده است.
یکی از نکات تحلیلی این محاسبات آن است که متوسط هزینه های خوراکی شهری و روستایی در هر یک از سال های یادشده با هم برابر است. به عبارت دیگر، هزینه خوراکی شهری و روستایی در سال 83 هر یک به ترتیب 2/13 و 13 میلیون ریال است. این شاخص در سال 87 نیز هم در مناطق شهری و هم روستایی به 8/22 میلیون ریال می رسد. این تساوی در هزینه های خوراکی نشان می دهد مناطق شهری بخش عمده افزایش هزینه های خود را در بخش غیرخوراکی تحمل کرده اند.
توسعه شکاف طبقاتی
محاسبات نشان می دهد هزینه های 10 درصد پولدار جامعه نسبت به 10 درصد اقشار پایین دست جامعه بیشتر افزایش یافته است.آمار نشان می دهد هزینه های 10درصد فقیرترین جامعه طی سال های 83 تا 87، 5/85 درصد رشد کرده اما 10 درصد ثروتمندترین 5/90 درصد رشد کرده است.در همین سال هزینه یک خانوار از دهک فقیرترین جامعه شهری (دهک اول) در سال 83 معادل 4/26 درصد هزینه های سالانه یک خانوار ثروتمند در دهک دهم است که این نسبت در سال 87 به 7/25 درصد کاهش می یابد و این نشان دهنده افزایش شکاف طبقاتی است.در سال 83 هزینه خوراکی یک خانوار فقیر شهری در دهک اول 20 درصد هزینه خوراکی یک خانوار دهک دهی است که این شاخص در سال 87 به 5/16 درصد کاهش می یابد. نسبت هزینه های غیرخوراکی نیز در سال 83 فقیرترین به پولدارترین 7/39 درصد بوده که به 7/43 درصد افزایش می یابد.