شیما کریمی: هفته کتاب آمد و رفت، اما قرار نیست، بساط کتابخوانی و مطالعه و جشن پاییزی کتاب جمع شود؛ حالا حالا ما و شما باید افتان و خیزان از تیراژهای شرمگینانه، فضاهای راکد، لذت کتابخوان نبودن! و... بشنویم و در جستجوی راهی به این در و آن در بزنیم و... «علیرضا جاویدنیا» که طرفداران پر و پا قرص برنامه پرمخاطب (جمعه ایرانی) رادیو با شخصیت های (خان خان)، (زیر خاکی)، (کرم قلی) و... می‌شناسندش با همان طنازی های شیرین و همیشگی‌اش می‌گوید: «من به کتابهای تاریخی علاقه دارم اما آخرین کتابی که می‌خواستم بخوانم را پس از آن که خوب نگاه کردم، نخواندم! زیرا معتقدم هر کتابی که به دست آدم می‌آید ارزش خواندن ندارد و نباید وقت عزیز را صرف چیزهای به درد نخور نمود. از این که بگذریم باور کنید آخرین کتابی که با آن مواجه شده‌ام مجموعه شعرهای نوی یک شاعر جوان بود که پسرم به من نشان داد و از آن جا که برایم مهم بود علاقمندی‌های فرزندم را بشناسم، اشعارش را مرور کردم البته هر چه فکر می‌کنم اسم کتاب یادم نمی‌آید!»
جاویدنیا که دیرسالی است توفیق خنداندن مردم، رفیق کار و بارش شده است، وضعیت نه چندان خوشایند کتاب و کتابخوانی کشورمان را ناشی از روزمشغولی‌های مردم می‌داند و به خبرنگار «خبرآنلاین» توضیح می‌دهد: من فکر می‌کنم وقت مردم، کم است وگرنه قشر کتابخوان کم نداریم. شما در نظر بگیرید از 8 صبح که بیرون می‌آییم تا بازگشت دوباره به خانه آن قدر ذهن و افکار آدم در برخوردها و ارتباطات و اتفاقات روزمره، خسته می‌شود که حتی اگر هم بخواهی همت کنی و 2 ساعت پایانی شب را در گوشه‌ای به مطالعه بنشینی، هنوز سطر اول به دوم نرسیده، خوابت می برد.»
وی اضافه می‌کند: «این وضعیت بر زندگی بسیاری از ما سایه افکنده است اما روی دیگر سکه به نقش آفرینی متولیان فرهنگی مربوط می شود که متاسفانه در این بخش نیز وقت زیادی برای فرهنگسازی گذاشته نمی‌شود در حالی که مطالعه هدفمند و مفید در بسیاری از شئون زندگی و روابط اجتماعی ما تاثیر بسزایی دارد.»
بازیگر 59 ساله فیلم ها و سریال هایی چون کارآگاه علوی، زخمی و مسافر ارغوان، توجه به ظرافت ها و مشکلات ظاهرا جزئی و مغفول مانده بر سر راه کتاب و کتابخوانی را با تاکید بر ضرورت فعالیت‌های زیربنایی در حوزه کتاب یادآور می‌شود و ادامه می‌دهد: «برای هموار کردن مسیر، کارهای زیربنایی کلان بسیاری داریم اما در این میان نباید از برخی نکات که شاید تاکنون کمتر به آن توجه کردهایم، غافل شویم به عنوان نمونه، هنوز بی شمارند کسانی که در نگهداری کتابهای امانت گرفته شده از کتابخانه یا دوستان و آشنایانشان کوشا نیستند و پس از دریافت کتاب، آن را لوله می‌کنند و در جیبشان می گذارند! یا لیوان نوشیدنی را به عنوان نشانه روی صفحه می‌گذارند و خلاصه نسبت به نگهداری و دوام و بقای آن بی توجهند حال آن که در برنامه‌های تلویزیونی دیگر کشورها حتی نحوه برداشتن و گذاشتن کتاب از قفسه‌های کتابخانه را هم آموزش می‌دهند اما ما آن قدر درگیر صورت مساله هستیم که این موارد مهم و ضروری را فراموش کردهایم.»
این پیشکسوت طنز رادیو از کتابهای «عزیز نسین»، نویسنده، مترجم و طنزنویس ترکیه‌ای به عنوان شیرین ترین آثار طنزی که تاکنون مطالعه کرده است یاد می‌کند و می‌افزاید: «اگر می خواهید سرحال و بانشاط باشید مطالعه کتابهای طنز را با درک صحیح مفهوم آن از دست ندهید.»
علیرضا جاوید نیا، شاه بیت حرف هایش را نیز به این پیشنهاد اختصاص می دهد که بیایید انصافا و انصافا خوب فکر کنیم و مقداری از کارهای روزمره‌ای را که تاثیر چندانی در زندگی‌مان ندارد، کنار بگذاریم و 30 دقیقه الی یک ساعت در روز به مطالعه عادت کنیم. پُز کتاب و کتابخانه شخصی داشتن ندهیم. کتاب بخریم و بخوانیم اما دکور نکنیم.
نظر شما