حجت‌الاسلام جواد سلیمانی، عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) تشکیل حکومت در جامعه اسلامی را از جمله اصلی ترین اهداف واقعه عاشورا عنوان و تصریح می‌کند: «برخی گمان می‌کنند که اسلام به دنبال تاسیس و تشکیل حکومت نیست اما آنچه که از تاریخ، آیات و روایات برمی‌آید نشاندهنده تلاش پیامبر (ص) و سایر ائمه (ع) نسبت به تشکیل و استقرار حکومت دینی در جامعه است.»
وی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، به دوران امامت امام علی (ع) و تلاش ایشان برای تشکیل حکومت دینی در جامعه اشاره می کند و ادامه می‌دهد: «بعد از رحلت پیامبر (ص) با اینکه حکومت جامعه مسلمین حق مسلم امام علی (ع) بود ایشان به دلیل حفظ شیرازه جامعه اسلامی از حق مسلم خویش گذشتند اما در هر فرصتی برای اتمام حجت با مومنان و تبیین حق قانونی خود برای ایجاد حکومت دینی در جامعه تلاش می‌کردند. در واقع بهترین مصداق برای نشان دادن تلاش امام علی (ع) برای ایجاد حکومت دینی و تاسیس نظام اسلامی در جامعه پس از جنگ صفین است چرا که پس از اتمام این جنگ نیمی از جامعه دوران علی (ع) وفاداری خود نسبت به ایشان را از دست دادند ولی حضرت هرگز از حکومت کناره‌گیری نکرد این امر موید این نکته است که حضرت مشروعیت نظام را در هر زمان وابسته به اقبال و نظر مردم نمی‌دانستند بلکه خود را در مقابل فرد دیگری مسئول و خلافت را از آن خدا و خود را بعنوان خلیفه خدا روی زمین می‌دانستند.»
وی حرکت سیدالشهدا (ع) از مدینه به سمت عراق را نیز در راستای تاسیس حکومت دینی عنوان می‌کند و می‌گوید: «حضرت پس از رد بیعت با یزید به سمت مکه عزیمت کردند و در آنجا مستقر شدند و تا زمانی که نامه‌های اهالی کوفه به دست ایشان نرسیده بود قصد حرکت به سمت عراق را نداشتند. عزیمت حضرت به عراق در پاسخ به خواسته‌های مردم و نشاندهنده حکومتی برخاسته از رای مردم است اما این رای و مقبولیت مردم در هر زمان و موقعیت مشروعیت نظام را تعیین نمی‌کند.»
البته در هیچ متن تاریخی بیان نشده است که حضرت به این دلیل به سمت کوفه عزیمت کردند که تنها مردم خواستار حاکمیت ایشان بر این شهر بودند همچنین زمانی که اهالی کوفه از رای خود بازگشتند حضرت همچنان به مسیر خود ادامه دادند چون هدف و فلسفه ایشان از حرکت مساله‌ای بنام استقرار حکومت دینی بود. این امر نشاندهنده این است که حضرت برای رای مردم احترام قائل است و حاضر است بخاطر آن سختی و مشقت راه را تحمل کند اما همه چیز را منوط به رای مردم نمی‌دانستند.
عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با تبیین معیار مشروعیت نظام از منظر سیدالشهدا (ع) تصریح می‌کند: «در نظام دموکراسی رای اکثریت مردم است که مشروعیت حکومت و نظام را تعیین و تضمین می کند و طبق معیارهای دموکراسی تنها حکومتی مشروع است که برخاسته از رای اکثریت مردم باشد در حالیکه معیار مشروعیت نظام از منظر سیدالشهدا (ع) بر این اصل منطبق نیست چرا که اگر حرکت حضرت بر مبنای این اندیشه بود باید زمانی که اکثریت اهالی کوفه از رای خود بازگشتند حضرت نیز از ادامه سفر منصرف می‌شدند. براساس متون تاریخی مانند فرهنگ عاشورا در صفحه 383 بالاترین آمار نشاندهنده نگارش نامه و دعوت نامه از طرف 36 هزار شمشیر زن کوفه از میان 140 هزار شمشیرزن این شهر بودند این نکته نشان می‌دهد که اگر معیار حرکت امام حسین (ع) به سمت کوفه تنها رای اکثریت مردم بود در آن دوران نیز اکثریت مردم کوفه از ایشان دعوت نکرده بودند.»
نویسنده کتاب «امام حسین (ع) و جاهلیت نو» به حضور جریانهای دموکراسی در صدر اسلام هم اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «فلسفه حرکت امام حسین (ع) از مدینه به عراق نشاندهنده حضور جریانهای دموکراسی در صدر اسلام و در جریانهای سیاسی، اجتماعی و مکتب اهل بیت (ع) بود اما این جریان به معنای مشروعیت حکومت مبتنی بر رای اکثریت مردم نبود بلکه به معنای احترام گذاشتن به رای مردم در محدوده تامین منافع جامعه بشری در دو بعد دنیوی و اخروی است یعنی تا زمانی که رای مردم موجب از دست دادن دنیا و آخرت و از بین رفتن ضروریات دین نباشد رای آنها حاکم و جاری در نظام اسلامی است. سیدالشهدا(ع) هرگز مشروعیت حکومت را تنها مبتنی بر رای مردم نمی‌دانستند ایشان برای نجات جامعه از گرداب مال‌پرستی، اندیشه‌های التقاطی و شیطانی و اسلام اموی قیام کردند که در بطن حرکت ایشان بی‌اعتنایی به کسب مقام و قدرت و نجات بخشی جامعه نهفته است. همانطور که در زیارت اربعین می‌خوانیم ای خدا! حسین بن علی (ع) خون درونش را در راه تو ریخت برای اینکه بندگان تو را از جهالت، حیرت و گمراهی نجات دهد...»
12
نظر شما