مشارکت زنان در مدیریت کشور و به عهده گرفتن مسئولیت‌های سیاسی در کشور، حالا دیگر به عنوان یکی از مسائل اساسی زنان به شمار می‌رود. در اختیار گرفتن 63 درصد ظرفیت دانشگاه‌ها از سوی زنان در چندسال اخیر یکی از دلایلی است که باعث شده تا زنان ایرانی برای در اختیار گرفتن سمت‌های مدیریتی و سیاسی کشور دورخیز کنند. این روزها دولت دهم و بعد از آنکه داشتن اولین وزیر زن کابینه بعد انقلاب را به نام خود رقم زده است، داعیه‌دار رشد 170 درصدی مدیریت زنان در کشور است. اما همچنان و با اینکه رئیس جمهور سعی می‌کند با هر کناره‌گیری یاکنارگذاشته شدن یکی از اعضای هیئت دولت، از حضور زنان استفاده کند اما همچنان و با توجه به رشد تصاعدی حضور زنان در دانشگاه‌ها و البته ست‌های مدیریتی، کارشناسان و فعالان حقوق زنان هنوز هم تعداد زنان فعال در حوزه مدیریت سیاسی کشور را راضی‌کننده نمی‌دانند.
پژوهشگران حوزه زنان معتقدند که ضروری به نظر می‌رسد که با وجود حضور گسترده زنان در دانشگاه‌ها باید زنان در مصادر اجرایی در کشور قرار گیرند و بتوانند نقشی فراتر از رأی دادن را ایفا کنند. این کارشناسان تحقق این مطالبه عمومی زنان را متضمن اداره کشور با نگاه زنانه و مردانه و نه مردانه می‌دانند ومعتقدند که حضور زنان در مدیریت از شاخص‌های توسعه محسوب می‌شود.
نام و سمت زنانی که در دولت‌های پنجم، ششم، هفتم، هشتم، نهم و دهم مشغول به کار بود‌ه‌اند را در جدول می‌خوانید. در این جدول تا جایی که اسامی زنان مشغول به کار در این دولت‌ها در فضای مجازی قابل دسترسی بوده، نام و سمت آن‌ها آورده شده است.
نظر شما