همین اول باید به رفاقت قدیمی ام با علی انصاریان اشاره کنم و تاکید کنم که علی را برای اجرای برنامه ورزشی خیلی بیشتر از امثال امیرعلی نبویان می پسندم. این اما دلیل نمی شود که بتوان از رفتار ناباورانه او در پاسخ به ویدئوی وایرال شده گزارشگر افغانستانی در حین پخش بازی ایران و یمن گذشت.
علی که بعد از مدتی ممنوع التصویری به آنتن برگشته چرا باید اینگونه رگ گردن بیرون بزند و چنین پاسخ تند و نژادپرستانه‌ای بدهد؟ آنچه حالا از علی انصاریان دست به دست می شود ، ویدئویی است که در آن علی روی آنتن شروع می‌کند به تمسخر لهجه یک ملت. علی میتواند از گفته‌های آن گزارشگر شاکی باشد. می تواند همان گزارشگر را خطاب قرار دهد و بگوید فقط فوتبالت را گزارش کن. یا هر چیز دیگری اما این تحکم در گفته هایش درباره اینکه ما ایرانی ها چه دیده‌ایم یا افغانستانی‌ها چه ندیده اند و این تضاد ما بهتریم یا آنها ، دقیقا از کجا ناشی می‌شود؟ چرا چنین اجازه ای را به خودمان می دهیم؟
بدتر اینکه درست بعد از برنامه تقریبا همه عوامل این برنامه و مدیران‌شان، ذوق‌زده ویدئو را منتشر کرده بودند. اینکه انگار انتظار دست مریزاد داشته باشند که دیدید چطور توی دهان مجری هتاک افغانستانی زدیم! هم لهجه‌اش را مسخره کردیم و هم از واحد پول یک کشور برای خطاب قراردادن طرف، استفاده کردیم.
کار مجری افغانستانی را نمی پسندیم و اصلا شما حق دارید در مقام رسانه ملی به اتهامی که روی آنتن زنده یک کشور دیگر به رفتارتان زده شده پاسخ دهید و ما بینندگان هم عادت کردیم در هر مسابقه فوتبالی ، مثلا مثل بازی ایران و یمن، این قدر ببینیم دو پسر بچه نشستند و چیپس و پفک می خورند که نگران سلامتی شان شویم!
پ . ن: ساعتی قبل و بعد از انتشار این یادداشت ، علی انصاریان در ویدئویی از مردم افغانستان عذر خواست که حرکتی قابل تحسین است . اینکه بالاخره یکی هست که اشتباهش را بپذیرد.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما