لوکیشن اصلی فیلم ایده اصلی جزیره کیش و هندورابی است و تصویری مرفه و پیشرفته از محیط تجاری و صنعتی این مناطق ارائه داده که در راستای منافع ملی است و نشان از توانمندی داخلی دارد. آدم‌های فیلم هم همگی شخصیت‌هایی پرکار و موفق‌اند که برای موفقیت تجاری تلاش می‌کنند و در این مسیر البته کج‌روی‌هایی هم وجود دارد که فیلم مخالف آن است. در واقع پیام فیلم کاملاً اخلاقی‌ست و می‌خواهد بگوید فرصت‌طلبی و سودجویی در جامعه امروز ما چقدر اپیدمی شده است. مگر این‌که کسی معتقد باشد که جامعه ما به کلی خالی از کج‌روی و بی‌اخلاقی است، وگرنه حرف فیلم همانی است که همه کم‌وبیش به آن رسیده‌ایم: یک عده برای سود بیشتر خون مردم را در شیشه می‌کنند و دنبال سودهای کلان هستند. کجای این پیام باعث چنین واکنش خصمانه‌ای می‌شود که بخواهیم سر به تن فیلم نباشد؟
گذشته از این حرف‌ها، و فارغ از مباحث کیفی و ارزش‌های محتوایی ایده اصلی، اصلاً نوشتن مطلبی که هیچ نسبتی با قواعد نقد سینمایی ندارد با چه هدفی انجام می‌شود؟ دوستان سال‌هاست از سیاه‌نمایی در فیلم‌های اجتماعی گلایه دارند و می‌گویند چرا فیلم‌های سینمایی فقر و بدبختی و اعتیاد و طلاق را دستمایه داستان‌گویی قرار می‌دهند. خب این هم یک فیلم سفیدنما که آدم‌هایش همگی از طبقه مرفه و تحصیلکرده‌اند و دغدغه اصلی‌شان کرایه خانه و قرض و قوله نیست. این تناقض نیست که چنین فیلمی هم با بهانه‌هایی دیگر تحمل نمی‌شود؟ فیلمی که جزیره کیش را منطقه‌ای توانمند و ثروتمند نشان می‌دهد و تاجران و پیمانکاران ایرانی را طوری معرفی می‌کند که خودشان توانایی اجرای طرح‌های بزرگ را دارند، متهم به اشرافی‌گری می‌شود و فیلم‌های اجتماعی هم با برچسب سیاه‌نمایی به حاشیه رانده می‌شوند. خب فیلم‌ساز بیچاره چه سوژه‌ای انتخاب کند که از نیش قلم شما در امان باشد؟ لااقل به فیلم‌هایی که موضوع‌شان غیرسیاسی است اجازه نفس کشیدن بدهید.
ایده اصلی فیلمی‌ست که با ستاره‌های محبوب مردم و با نیت قصه‌گویی ساخته شده و عیار اصلی‌اش در اکران عمومی معلوم می‌شود، و حتماً هم عیب و ایرادهای تکنیکی و روایی دارد، ولی اگر قرار است فیلمی نقد شود باید طبق اصول و قواعد نقد پیش رفت. این‌که اطراف یک فیلم شیک و پرستاره هیاهو به پا کنیم و مثلاً منطقه آزاد کیش را روبرویش قرار دهیم ما را به چه هدفی می‌رساند؟ این‌که یک یادداشت تند منتشر کنیم و حساسیت‌ها را نسبت به یک فیلم بالا ببریم چه هنری است؟ و اصلاً چه نسبتی با استانداردهای نقد و بررسی اثر هنری دارد؟
در فضای کنونی جامعه و در شرایطی که بهانه برای سوءتفاهم فراوان است، برچسب زدن کار ارزشمندی نیست. اگر با فیلم یا فیلم‌سازی مشکل داریم، می‌توان جای دیگری تلافی کرد. این شیوه نادرست را در فضای پرتنش نقدنویسی امروز اپیدمی نکنیم که برای کوباندن فیلم‌ها از آستین‌مان دلایل غیرسینمایی بیرون بیاوریم. زیر سوال بردن حاصل کار یک گروه چهل پنجاه نفره شیرین‌کاری نیست.
۵۷۵۷
نظر شما