*شاید وقتی «هنریک ایبسن» در تئاتر رزیدنز (Residenz) مونیخ صدای سوت و تمسخر مردم را در اعتراض به نمایشنامه اش می شنید، فکرش را هم نمی کرد که روزی همان نمایشنامه، با همان مختصات و مشخصات در کشوری اسلامی به روی صحنه رود و این بار عده ای اندک برای تماشای آن لحظه شماری کنند و به نشانه احترام کلاه از سر بردارند. متن، همان متن است و «ایبسن» همچنان گستاخانه به اصول اخلاقی و انسانی می تازد، اما آقای کارگردان اصرار دارد که شخصیت اصلی نمایش را زنی اخلاقی و مثبت ببیند، شخصیتی که حتی نویسندگان و منتقدین غربی هم او را یک «نابغه شیطانی، فاسد و یک هیولای مونث» می نامند.
*یک کارگردان ایرانی مقیم کانادا (وحید رهبانی) فرسنگ ها راه را دوان دوان طی کرده تا برای مردم شریف کشورمان نمایشی را به روی صحنه ببرد که جز تعارض و ضدیت با اصول اخلاقی و انسانی دستاورد دیگری به ارمغان نمی آورد! نمایشی که هیچ سنخیتی با فرهنگ اسلامی و بومی ما ندارد. البته این اولین اثر وی در ستیز با ارزش های اسلامی نیست. او پیش از این نمایش «در انتظار گودو» اثر «بکت» را در سال 1377به روی صحنه برده بود. داستانی که حتی مرحوم دکتر «علی شریعتی» در باره آن می گوید: «بکت در ] داستان[ در انتظار گودو، انتظار را امری پوچ معرفی می کند» و همین نمایش است که مورد توجه سفیر وقت فرانسه قرار می گیرد و از او و اعضای گروه برای اجرای آن در جشنواره «نانتز » دعوت به عمل می آورد.
*او همچنین علاوه بر فیلم «سیزده» که در سال 1382 بدلیل نداشتن حجاب اسلامی بازیگر اصلی (هدیه تهرانی) توقیف شد در سال 1386 نیز نمایش دیگری در تورنتو به نام «ناموس پرستان» نوشته «غلامحسین ساعدی» (نویسنده فراری ضد انقلاب و عامل ساواک ستم شاهی) را به روی صحنه برد و در آن از نشان دادن هرگونه اعمال خلاف عفت و ترویج همجنس گرایی دریغ نکرد.
*پس چرا این روزها علیرغم توقیف نمایش با هوشیاری مسئولان عالی نظام و قوه قضائیه، باز هم جناب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون محترم هنری ایشان سنگ حمایت از آن را به سینه می زنند و در برابر سیل انتقادات، صدور مجوز اجرایش را توجیه می نمایند؟! انگار ما به خواب زمستانی رفته ایم که مجوز اجرای چنین نمایشی به کارگردانی چنین فردی را صادر می کنیم! و انگار قصد بیدار شدن هم نداریم که مقامات عالی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از استمرار اجرای چنین نمایشی حمایت می کنند.
/28119
نظر شما