در فضای مجازی، کودکان و خردسالان که جمعیت بزرگ ۱۳ میلیونی را تشکیل می دهند با حجم بزرگی از تصور و نگاه کارتونی به دنیا، زندگی را شروع می کنند و به تدریح از پلتفرم ها آموزش می گیرند و در شبکه های اجتماعی زندگی می کنند و با سیمیلاتورهای فضای مجازی وارد بازار کار می شوند.
این زنجیره پیچیده توسط کمپانی های بسیار بزرگ و قدرتمندی در دنیا در حال مدیریت کردن و بدست آوردن بازار است چراکه در این حوزه بازارها فاقد مرز هستند و بدون اجازه دولت ها می توان آنها را فتح کرد. از یک سو با بازار جهانی مواجهیم که در حال تولید بازی، سرگرمی، آموزش و فیلم و انواع خدمات است و از سوی دیگر اگر فقط مصرف کننده باشیم به تدریج توانایی و قدرت اقتصادی، قدرت نقش داشتن در جهان که همان داشتن زندگی خوب و راحت است را از دست می دهیم. در این حوزه البته نواقص زیادی داریم و کیفیت کارهای خارجی بسیار بهتر است چراکه زودتر از ما شروع کردند و به تکنولوژی نزدیک تر بودند و تکنولوژی از خاستگاه آنها برای تامین نیازشان برآمده اما وقتی تکنولوژی وارد سرزمین ما می شود باید بومی شود و البته با باید ها و نبایدها مواجه می شویم.
برای بومی شدن باید متخصصانی در حوزه های مختلف جامعه شناسی، انسان شناسی، فرهنگ و روانشناسی و مسایل مختلف را داشته باشیم که با بخش خصوصی ما ترکیب شوند. متاسفانه بخش خصوصی در کشور بسیار نحیف است و با کمپانی های بزرگ هالیوودی قابل قیاس نیستند و رقابت با آنها بسیار کار سختی است اما خوشبختانه عامل تعیین کننده به مغزافزار و قدرت خلاقیت یک ملت وابسته است. امیدواریم این جریانی که در کشور ما شروع شده، جریان قدرتمندی شود. خوشبختانه در تهیه اپلیکیشن ها و شکل گرفتن پلتفرم ها و شکل گرفتن کسب و کارهای دیجیتال در منطقه سرآمد هستیم و امیدواریم دولت و حکومت موانع را کمتر و فضا را سالم تر و مناسب تر کند.
اخیرا برای حل مشکلات بیمه تامین اجتماعی قرار شد در همه استان ها مرکزی مخصوص کسب و کارهای فضای مجازی ایجاد شود که با تعریف حدود ۳۱ شغل از مشاغل فضای مجازی، آنها از معافیت بیمه پیمان برخوردار شدند. همچنین کارگروهی تشکیل شد تا با کلیه ذینفعان این حوزه شامل اتحادیه ها، صنوف، وزارتخانه های مربوطه و مرکز ملی فضای مجازی مشکلاتی که در حوزه بیمه تامین اجتماعی وجود دارد را برطرف کنند.
* متن سخنرانی در مراسم جشنواره کودک آنلاین
نظر شما