«من توافقنامه‌ای را دیدم که سه وزیر صنایع و معادن، راه و ترابری و نیرو به همراه رئیس سازمان ورزش امضاء کرده بودند که تأکید داشت تیمهای دولتی حق جذب بازیکنانی گرانتر از 250 میلیون تومان را ندارند.» این جمله را دو هفته قبل واعظ گفته و البته خواسته بود تا منتشر نشود اما آنچه او به واسطه رابطه صمیمی با دوست خبرنگارش گفته بود، حالا به صورت دستورالعمل به باشگاه‌های صنعتی ابلاغ شده است.
عبدالرضا برهانی‌نژاد این نامه را تأیید می‌کند و می‌گوید: «صبح امروز (دیروز) نامه‌ای از سوی وزارتخانه در این‌باره به باشگاه رسیده است و ما ملزم به اجرایش هستیم. با‌رسیدن این نامه تعدادی از قراردادهای ما به مشکل می‌خورد و البته دیگر توان تمدید قرارداد با مهدی رحمتی را هم نخواهیم داشت.»
فولاد، ذوب‌آهن، سایپا، راه‌آهن، تراکتورسازی، نفت آبادان، مس کرمان و صباباتری از تیمهای دولتی‌ای بودند که در این سال‌ها با کمک بودجه‌های دولتی گردش مالی فوتبال ایران را بنا بر گفته محمد علی‌آبادی متولی ورزشی دولتی در سال گذشته به رقم 200 میلیارد تومان رساندند. رقمی که باز به استناد گفته‌های رئیس سازمان ورزش بیش از نیمی از آن در چرخه دلالیسم نابود می‌شد و به جیب عده‌ای سودجو می‌ریخت. چرخه‌ای که وقتی دستگاه قضائی به دنبال سر منشاء آن افتاد در سطح لایه‌ای ابتدا چند روزنامه‌نگار بازداشت شدند اما خیلی زود مبارزه با دلال‌ها به حوزه مدیریتی کشید، مدیرانی که نه فقط در کسوت مدیرعامل تیم که گاه تا عضو هیأت‌مدیره و حتی پیش‌تر در هیأت مدیره و مدیریت‌های کلان مؤسسات معظم دولتی نقش داشتند.
این هزینه بی‌رویه بیت‌المال که البته به یک عرف بدل شده بود تا آنجا اد‌امه داشت که تعدادی از مراجع تقلید هم به آن واکنش نشان دادند و در سالی که دنیا رکود اقتصادی را سپری می‌کند، چاره‌ای برای دولت نماند تا با در پیش گرفتن صرفه‌جویی از سرریز بی‌رویه بودجه به فوتبال حرفه‌ای جلوگیری کند. همین بحران ناگهانی مالی بود که باعث شد تا کمتر از یک هفته قبل، علی اکبر محرابیان وزیر صنایع از کاهش هزینه‌های تیمهای صنعتی در فوتبال حرفه‌ای سخن بگوید و خیلی زود، ابلاغیه این کاهش ناگهانی هزینه‌ها در فاصله کمتر از یک ماه به آغاز لیگ برتر به تیم‌ها برسد. تیمهایی که بازیکنانی با رقم‌هایی بالاتر از سقف مجاز را جذب کرده‌اند.
علیرضا اژدری، معاون باشگاه فولاد خوزستان درباره ابلاغیه جدید می‌گوید: «در پی توصیه‌های مدیرعامل کارخانه، هزینه‌های خود را برای این فصل کاهش دادیم. البته باشگاه فولاد به‌خصوص در جذب بازیکن کاملاً منطبق بر همین ابلاغیه هزینه کرده است. البته این توافقنامه یا هر چیز دیگری که اسم دارد، زمانی به تیم‌ها ابلاغ شده که بیشترشان، بازیکنان و مربیان مورد‌نظر خود را جذب کرده‌اند.» فولاد البته شاید ناچار به تغییر مفاد قراردادش با لوکا بوناچیچ شود چون او و دستیارانش رقمی بالاتر از سقف تعیین شده را می‌گیرند.
واعظ آشتیانی اولین مدیری بود که خواهان اعمال سقف برای قراردادها شد. او بارها به تیمهای صنعتی به دلیل رقم‌هایی که بی‌حساب می‌پردازند تاخت. خود‌ش اما در مقام مدیر وقتی به بازار نقل‌و‌انتقالات گام گذاشت، چاره‌ای غیر از عبور از سقف قرارداد پیدا نکرد. در میان تیمهای صنعتی و دولتی تنها سه تیم سایپا، فجر سپاسی و راه‌آهن بوده‌اند که امسال توانسته‌اند این سقف را رعایت کنند اما استقلال و پرسپولیس برای ماندن در کورس رقابت با تیمی چون استیل‌آذین در نگه داشتن ستاره‌هایشان و البته خرید بازیکنان جدید مجبور به پرداخت‌هایی نجومی بودند. عباس انصاری‌فرد دیروز از پیشنهاد 500 میلیونی به کریمی و خرید آرفی با رقمی 370 میلیون تومانی خبر داد.
این تیم البته کریم باقری را هم دارد که سالانه 350 میلیون می‌گیرد یا بازیکنی چون بائو و یا مهدی شیری هم قراردادهایی بالاتر از سقف مصوب بسته‌اند و باید به این جمع بازیکنان اسمی دیگر تیم را هم اضافه کرد که قراردادی نزدیک به 300 میلیون یا بیشتر دارند. استقلال هم شرایطی مشابه دارد. این تیم بیش از 10 بازیکن بالای سقف مجاز دارد که واعظ اگر رقم مورد نظرشان را نمی‌پرداخت بی‌شک حالا در این تیم نمانده بودند. اتفاقی که برای چند یار اسمی پرسپولیس افتاد.
سپاهان و ذوب‌آهن هم بازیکنان گرانقیمت زیادی را دارند که با قانون جدید دچار دردسر می‌شوند. ساکت یکی از مدیرانی بود که همیشه با سقف‌گذاری مخالفت داشته است. او امسال هم پس از خرید قلعه‌نویی و کمک‌هایش که سقف دریافتی‌شان بیش از 800 میلیون می‌شود به ناچار چند خرید گران جدید داشته است. این تیم همراه با پرسپولیس و استیل‌آذین از مشتریان مهدی رحمتی هستند که خواسته برای یک سالش 600 میلیون تومان بگیرد. استقلال هم برای تمدید قرارداد جباری با سنگ بزرگ 450 میلیونی این یار مواجه است. این همان مشکل انصاری فرد است با علی کریمی. تیم تازه لیگ برتری تراکتورسازی هم هزینه‌ای نجومی داشته و تنها چند یار بالای 300 میلیون تومانی خریده است.
یک مدیر سابق لیگ برتری درباره آنچه تصویب شده نظری خوشبینانه ندارد و می‌گوید: «این اتفاق تنها باعث رواج قراردادهای صوری می‌شود. سقف را 250 می‌گذارند و بندهای جانبی ایجاد می‌کنند. قراردادها شکل قراردادهای مالیاتی می‌گیرند و اوضاع بدتر می‌شود آن وقت تیم‌ها چاره‌ای غیر‌از سند‌سازی ندارند و مجبورند برای خرید بازیکن فاکتورسازی کنند.»
نظر شما