جشنواره فیلم فجر امسال از نظر تعداد فیلمهای شرکت کننده با تکثر چشمگیری مواجه بود و همین کار هیئت انتخاب جشنواره را سخت کرده بود، به همین دلیل میتوان به هیئت انتخاب حق داد که از بین فیلمها تعدادی را برای حضور در جشنواره انتخاب کنند.
در همه جشنوارهها هم همین وضعیت وجود دارد و هیئتهای انتخاب وظیفه دارند، تعدادی فیلم را از بین آثار متقاضی حضور در جشنواره گزینش کنند و سینما گران هم با توجه به معیارهای هر جشنوارهای به نظر هیئات انتخاب احترام میگذارند.
با این حال،اضافه شدن بخش «نوعی نگاه» و قرار گرفتن برخی فیلمها در این بخش کمی عجیب به نظر میرسد. برای خود من تا همین لحظه نفس به وجود آمدن این بخش، نه تنها مشخص نیست بلکه کمی عجیب و سوال برانگیز است.
من فکر میکنم شاید امسال این بخش تنها اضافه شده تا فیلمهایی که شرایط خاصی دارند، در این بخش قرار بگیرند.به اعتقاد من اگر مسئولان محترم جشنواره تعریف درستی برای این بخش داشتند، این پرسش برای سینماگران بوجود نمیآمد که چرا برخی فیلم ها باید در این گروه تقسیم بندی شوند؟ در واقع سوال اصلی من این است که با این شرایط چه فرقی بین بخش «نوعی نگاه» و«خارج از مسابقه» وجود دارد؟، آیا فقط تفاوت این دوبخش در تفاوت نامهایشان نیست.
من به عنوان یک فیلمساز با بخش «نوعی نگاه» مشکلی ندارم، اما اگر چارچوب این بخش از قبل مشخص شده بود، باز هم میشد با نفس بوجود آمدن این بخش کنارآمد، اما با حذف رقابت از این بخش ، عملا به بخشی خنثی تبدیل میشود که تنها هدفش میتواند، راضی نگه داشتن کارگردانها باشد. شاید بهتر بود در بخش «نوعی نگاه» هم رقابتی بین فیلمها بوجود میآمد.
با این شرایط در عمل جشنواره به دو بخش تبدیل شده است؛ فیلمهایی که برگزار کنندگان با آن مشکل دارند، در بخش «نوعی نگاه» قرار گرفتهاند و فیلمهایی که مشکل نداشتهاند در بخش مسابقه.
در واقع می توان گفت،مشکل جشنواره در این است که فیلمسازان را به دو بخش خودی و غیر خودی تقسیم کرده ؛یعنی اگر خودی باشی و حتی فیلمت آماده نمایش هم نباشد، باز جایی در بخش مسابقه سینمای ایران داری،اما اگر مشمول این قاعده نباشی جای شما در بخش نوعی نگاه است.
52
نظر شما