مادر ندا کوچولو بازداشت شد

روزنامه ایران در این باره نوشت:
رسیدگی به پرونده این ماجرا از صبح دوشنبه 25 مرداد 89 و به دنبال انتقال پیکر نیمه‌جان دختر کوچولو به بیمارستان طبی کودکان تهران در دستور کار بازپرس «عباس خوشکام» - از شعبه اول دادسرای ناحیه 6 تهران - و مأموران پلیس قرار گرفت. چرا که تیم پزشکی در نخستین معاینات با مشاهده آثار کبودی، ضرب و جرح و سوختگی‌های عمیق روی بدن لاغر و بی‌حرکت دخترک دریافتن او به شدت هدف کودک‌آزاری قرار گرفته است.

در ادامه تحقیقات نیز فاطمه ـ زن‌عموی 30 ساله ندا ـ بازداشت شد. او ابتدا منکر هر گونه ضرب و شتم و سوزاندن دخترک بود. اما 17 روز بعد و همزمان با مرگ ندا روی تخت بیمارستان و در جریان تحقیقات فنی، تخصصی سرانجام لب به اعتراف گشود و گفت: قسم می‌خورم قصد کشتن «ندا» را نداشتم. من او را همانند دو فرزندم دوست داشتم. اما آن روز «ندا» در آشپزخانه ادرار کرد. من که تازه خانه را تمیز کرده بودم با مشاهده این صحنه از شدت عصبانیت به خشم آمده و کنترلم را از دست دادم و چند سیلی به صورتش زدم. بعد هم او را به حمام خانه بردم و همانجا او را به زمین کوبیدم که سرش محکم به دیوار خورد. بعد هم برای آوردن لباس‌هایش از حمام خارج شدم ولی هنگام بازگشت ناگهان بچه را دیدم که به شکم روی زمین افتاده و تکان نمی‌خورد. با دیدن پیکر نیمه‌جانش وحشت‌زده چند بار «ندا» را صدا زدم اما جوابی نشنیدم. بعد از آن دیوانه‌وار همسایه‌ها را صدا زدم که سرانجام با کمک آنها «ندا» را به بیمارستان رساندیم.

فاطمه با صدای بغض‌آلود ادامه داد: به هیچ عنوان قصد آزار و کشتن او را نداشتم. هیچ‌گاه هم بچه را کتک نمی‌زدم. اما در این اواخر به دلیل آنکه در خانه ادرار می‌کرد عصبی می‌شدم. یک هفته قبل از انتقال به بیمارستان نیز به خاطر همین مسئله بدنش را سوزاندم.

بدین ترتیب در پایان جلسات بازجویی بازپرس پرونده اتهام‌های قتل عمد، کودک‌آزاری همراه با ضرب و شتم را به فاطمه تفهیم کرد و سپس او را برای تحقیقات بیشتر و بازسازی صحنه حادثه با صدور قرار بازداشت در اختیار اداره دهم پلیس آگاهی تهران قرار داد.

در ادامه رسیدگی به پرونده، صبح چهارشنبه نگار - مادر ندا - همراه پدرش - علی - و برادرش یدالله - دایی ندا - و چند تن دیگر از اعضای خانواده پدری «ندا» به دادسرا احضار شده بودند تحت بازجویی‌های قضایی قرار گرفتند.

«فاطمه» - متهم اصلی پرونده - نیز احضار شده بود اما به دلیل نبودن مأمور زن در دادگاه حضور نیافته بود و وکیل مدافعش به دفاع از او پرداخت. در شروع جلسه یکی از عموها و عمه «ندا» به بازپرس گفتند: «پدر» ندا نیمه شهریور 86 حدود 20 روز قبل از تولد دخترش با قطار تصادف کرد و جان باخت. «ندا» پس از تولد تا حدود یک سال نزد مادرش ـ‌ نگار ـ ماند اما بعد از آن پدر «نگار» از ما خواست تکلیف ندا را مشخص کنیم. ما هم به اداره سرپرستی دادگستری مراجعه کردیم که اعلام شد دختر بچه باید تا 7 سالگی نزد مادرش بماند که ما هم موضوع را به مادر ندا و خانواده‌اش اعلام کردیم. اما چند ماه بعد که برای دریافت دیه پدر «ندا» به بانک رفته بودیم، مادر ندا همراه پدر و برادرش نزد ما آمده و اعلام کردند توانایی نگهداری بچه را ندارند. بنابراین ندا را در خیابان رها کردند. ما هم از سر دلسوزی او را به خانه آوردیم. از آن زمان «ندا» به طور چرخشی در خانه اقوام پدری‌اش زندگی می‌کرد تا اینکه این حادثه تلخ و دردناک رخ داد.

در ادامه جلسه مادر «ندا» نیز گفت: به خاطر اینکه تصمیم به ازدواج داشتم خانواده‌ام اجازه ندادند از دخترم نگهداری کنم. اما پس از ازدواج چند بار سراغ دخترم رفتم که خانواده شوهر سابقم اجازه ندادند «ندا» را با خود ببرم.

سپس وکیل تسخیری زن‌عموی ندا، در دفاع از متهم اصلی گفت: «فاطمه» بیمار روانی است و به همین خاطر فرزندان خود را نیز دائم کتک می‌زد و آنها را می‌سوزانده است. به همین خاطر از دادگاه تقاضا دارم برای تأیید گفته‌هایم «فاطمه» تحت معاینه روانی پزشکی قانونی قرار گیرد.

بازپرس پرونده در پایان جلسه «نگار» - مادر ندا - و پدر و برادر وی را به اتهام رها کردن دختر کوچولو روانه زندان کرد. او همچنین دستور بررسی وضعیت روحی، روانی فاطمه - متهم اصلی - در پزشکی قانونی را نیز صادر کرد.

بازپرس خوشکام پس از پایان جلسه گفت: طبق تحقیقات به عمل آمده مشخص شده که مادر ندا و پدر و برادرش دخترک را در خیابان رها کرده‌اند. این در حالی است که طبق قانون، نگهداری از طفل تا 7 سالگی بر عهده مادر می‌باشد. بنابراین طبق ماده 633 قانون مجازات اسلامی مرتکبان این جرم به 6 ماه تا 2 سال زندان یا پرداخت جزای نقدی از 3 تا 12 میلیون ریال محکوم خواهند شد.

وی افزود: البته طبق قانون چنانچه طفل در محل دارای سکنه رها شده باشد، نیمی از این مجازات برای متهمین در نظر گرفته خواهد شد.
56181