سرابی به نام گفت‌وگوی ملی

این در حالی است که بسیاری از ما عادت کرده‌ایم موسم انتخابات که نزدیک می‌شود جریانات معتدل و میانه‌رو برای کشاندن مردم پای صندوق‌های رای و امیدوار ساختن آنان برنامه‌هایی مثل گفت‌وگوی ملی را کلید بزنند. یادمان نمی‌رود که حدود یک ماه پیش تعدادی از اصلاح‌طلبان به دیدار وزیر کشور رفتند و پس از آن از تمایل خود برای دیدار با اعضای شورای نگهبان سخن گفتند.

با این حال اکنون نیز آقای محمدرضا عارف بحث گفت‌وگوی ملی را مطرح و ابراز داشته که جریان‌های سیاسی در راستای انتخابات بر میثاق‌نامه گفت‌وگوی ملی توافق کنند. هر چند به‌نظر می‌رسد گفت‌وگوی ملی به این آسانی‌ها ممکن نشود یا به نتیجه ملموس نرسد. چرا که مساله اساسی در باب انتخابات این نیست که آقای عارف با برخی علمای قم، وزیر کشور یا شماری از اصولگراها بنشیند و صحبت کند.

صد البته که در دیدار آقای عارف با بزرگان صحبت از همدلی، وحدت و پر کردن شکاف‌ها، یکدستی و یکپارچگی در مقابل دشمن می‌شود. باید توجه داشت که سخنان کلی از این دست استقبال دلواپسان و جبهه پایداری را به همراه خواهد داشت و از آن حمایت می‌کنند. چون در حقیقت معنی این حرف‌ها این است که اصلاح‌طلبان در هر صورت به هر شکل در انتخابات شرکت می‌کنند. این در حالی است که در این میان گمشده، مشکل و معضل اصلی، مطالبات رای دهندگان و بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان هستند که به‌وسیله عملکردی از این دست که مورد وثوق دلواپسان قرار می‌گیرد و مجموعه عملکرد فراکسیون امید، نسبت به شرکت در انتخابات نگاه دیگری دارند.

اگر امیدی می‌رفت که بخواهند در انتخابات شرکت کنند، آقای روحانی با اظهارات اخیرش تیر خلاص را به آنها شلیک کرد. آقای عارف باید به واقعیت‌ها توجه بیشتر نشان دهد که اگر صحبت از وحدت ملی، گفت‌وگوی ملی و آشتی ملی می‌شود، باید برای پاسخ به مطالبات آن ۲۴میلیون که در دوره‌های گذشته در انتخابات شرکت کرده و باعث گرمی آن شده‌اند، تحرک بیشتری نشان دهد تا اگر قهری با صندوق رای ایجاد شده، ناراحتی را کنار گذاشته و مثل انتخابات دوره گذشته در این انتخابات نیز مشارکت کنند.

اگر این شرایط ادامه داشته باشد دیگر هیچ سیاست‌ورزی نمی‌تواند چشمان خود را بر واقعیت‌ها ببندد. هر اندازه هم که اصلاح‌طلبان از این دست ادبیات مثل گفت‌وگوی ملی و وحدت ملی استفاده کنند، بدون پاسخ به مطالبات بدنه اجتماعی‌شان، تاثیری روی کسانی که احساس نارضایتی دارند، نخواهد گذاشت. در نتیجه آقای عارف به عنوان رئیس فراکسیون امید، می‌تواند با شورای نگهبان و سران اصولگرا وارد این گفت‌وگو شوند تا حداقلی از چهره‌های شناسنامه‌دار اصلاح‌طلبان وارد انتخابات شوند. اینها مسائل مهمی است که می‌تواند سرنوشت انتخابات را برای انتخابات رقم بزند نه شعارهای کلی مانند گفت‌وگوی ملی در قم یا تهران.

* منتشر شده در روزنامه آرمان مورخ ۱۴ مهر ۹۸