تیلور که به خاطر کمدی‌های پر زرق‌وبرق و رنگین خود شناخته می‌شد که در آن‌ها اغلب از پولک و کاغذ رنگی استفاده می‌کرد، در سال ۱۹۳۵ در واشنگتن به دنیا آمد. کار کمدی او وقتی آغاز شد که به ارتش ایالات متحده ملحق شد و شروع به اجرای استندآپ در کلوب‌های سراسر دنیا در کشورهایی کرد که به آن‌ها فرستاده می‌شد. او همچنین یک حرکت معروف داشت که گریه می‌کرد و از مخاطبان التماس می‌کرد، بخندند.
او نزدیک به ۲۰ بار در «نمایش اد سالیوان» و «نمایش جک گلیسون» حضور پیدا کرد. در تلویزیون او در سریال «میمون‌ها» نقش‌آفرینی کرد و صدایش را به سریال‌های انیمیشنی از جمله «خانواده آدامز» و «گرامپ آمد» در دهه هفتاد میلادی قرض داد. او همچنین در فیلم‌های تلویزیونی از جمله «اسکوبی به هالیوود می‌رود» سال ۱۹۷۹ و «داستان اردک: گنجینه لامپ گمشده» سال ۱۹۹۰ بازی کرد.
در تمام طول دهه هفتاد تیلور اغلب به عنوان پنلیست سلبریتی در برنامه‌های محبوبی از جمله «حقیقت را بگویم» و «هالیوود اسکوئرز» حضور می‌یافت. در سال ۱۹۷۸ او با چاک بریس مجری تلویزیون برای «نمایش زیبایی ۱.۹۸ دلاری» همکاری کرد که هجوی از رقابت‌های زیبایی بود. او خودش مجری آن برنامه هم بود.
تیلور با برند خودش از کمدی و حضور یافتن در مجموعه‌ای گسترده از سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی مختلف به مدت شش دهه در شکل دادن به فرهنگ عامه آمریکا نقش داشت. او یکی از چهره‌های ثابت سریال «سیگموند و هیولاهای دریایی» ساخته مارتی کرافت بود و در سریال کمدی «بچه‌های داخل سالن» بازی کرد. از دیگر نقش‌های تلویزیونی او می‌توان به «ویل و گریس»، «جورج لوپز» و «زندگی با بانی» اشاره کرد.
در سینما هم او در فیلم‌های «تنها در خانه ۲: گمشده در نیویورک»، «پیشنهاد بی‌شرمانه» و «دنیای وین ۲» بازی کرد. او یکی از پاهای ثابت فرنچایز سینمایی «جک‌اس» بود و در سه فیلم از این مجموعه حضور یافت.
۲۵۸۲۵۸
نظر شما